21 Batalion Saperów (1939)

21 Batalion Saperów
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

mjr Maksymilian Ormowski

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

21 Dywizja Piechoty Górskiej

21 Batalion Saperów (21 bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP z okresu kampanii wrześniowej.

Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany w 1939 przez 5 batalion saperów z Krakowa.

Formowanie i działania

24 kwietnia 1939[1] 5 batalion saperów sformował w alarmie batalion saperów dla 21 Dywizji Piechoty Górskiej[2]. 21 baon saperów o składzie: dowództwo baonu, dwie kompanie liniowe po 4 plutony, jedna kompania zmotoryzowana, pluton minerski, pluton transportowy oraz kolumna saperska. W dniu 8 maja 1939 r., 21 baon saperów w składzie – dowództwo baonu, 1 kompania saperów i 3 kompania zmotoryzowana osiągnęły gotowość bojową i wyjechały transportem kolejowym na Śląsk do prac saperskich. Dnia 25 sierpnia 1939 dowództwo batalionu, 2 kompania saperów, kolumna saperska osiągnęły gotowość bojową i transportem kolejowym udały się na Śląsk.

Struktura i obsada personalna

Obsada personalna we wrześniu 1939[3]:

Dowództwo batalionu
dowódca – mjr Maksymilian Orłowski
zastępca dowódcy – ppor. rez. Władysław Patek
  • adiutant – ppor. rez. inż. Patek
  • oficer materiałowy – ppor. Wojciech Zippel († 1940 Katyń)
  • oficer płatnik – ppor. rez. Koch
  • 1 kompania saperów – kpt. Zygmunt Wincenty Konopka
  • szef kompanii – sierż. Kmiecik
  • 2 kompania saperów – por. Jerzy Jarecki
  • dowódca plutonu – ppor. rez. Kania Stanisław
  • dowódca plutonu – ppor. rez. inż. Matlak
  • dowódca plutonu – ppor. rez. Wojciechowski
  • 3 zmotoryzowana kompania saperów – kpt. inż. Jan Szaciłło
  • dca plutonu – ppor. Twardowski Feliks
  • szef kompanii – sierż Miernik
  • kolumna saperska – ppor. rez. Marian Matlak
  • kolumna pontonowa – ppor. rez. Witold Pirszel

Przypisy

  1. Cutter Zdzisław. Mobilizacja wojsk saperskich we wrześniu 1939. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3, s. 5-33, 2000. 
  2. Cutter 2003 ↓, s. 161.
  3. Cutter 2003 ↓, s. 322.

Bibliografia

  • Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
  • Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
  • Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W", Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza "Ajaks" i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3
  • Adam Szugajew "Saperzy w służbie Polsce" Londyn 1985r.
  • Cutter Zdzisław. Mobilizacja wojsk saperskich we wrześniu 1939. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3, s. 5-33, 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP