221 Batalion WOP

221 Batalion WOP
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1951
Tradycje
Rodowód194 batalion WOP
Organizacja
NumerJW 1482[1]
DyslokacjaGołdap
FormacjaWojska Ochrony Pogranicza
Podległość22 Brygada WOP
19 Brygada WOP

221 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 7 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 19 Brygadę Wojsk Pogranicza, a z dniem 1 stycznia 1951 roku 11 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 194 batalion WOP[2]. W 1952 roku przeniesiono 194 batalion z Kowal Oleckich do Gołdapi i przekazano go 22 Brygadzie WOP jako 221 batalion WOP[3]. Według innych źródeł batalion przeniesiono wiosną 1953[4]

W 1954 batalion powrócił w podporządkowanie 19 Brygady WOP w Ketrzynie[a].

Struktura organizacyjna

dowództwo – Gołdap

W 1954 batalionowi podlegały:

  • 112 strażnica WOP Gołdap
  • 113 strażnica WOP Bludzie
  • 114 strażnica WOP Sortowo
  • 115 strażnica WOP Rutka Tartak

Dowódcy batalionu

  • mjr Jan Podskoczny (1951-?)
  • kpt. Mieczysław Koladyński (?-1952)
  • kpt. Stefan Kulczyński (1952-?)
  • kpt. Józef Walczuk (był w 1955)[5].

Uwagi

  1. Rozkaz MBP nr 012/org. z 31.08.1954 → Jackiewicz 1998 ↓, s. 52

Przypisy

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
  • ASGr.Historia Białostockiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Białystok 1960.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).