223 Pułk Piechoty (1920)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | VII 1920 |
| Rozformowanie | 20 VIII 1920 |
| Działania zbrojne | |
| wojna polsko-bolszewicka | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | OGen. Lublin |
| Rodzaj wojsk | |
223 ochotniczy pułk piechoty (223 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej okresu wojny polsko-bolszewickiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
223 ochotniczy pułk piechoty został sformowany na obszarze Okręgu Generalnego „Lublin”. W lipcu 1920 w Lublinie został sformowany jego I batalion. W jego skład weszli między innymi gazeciarze lubelscy i „dzieci ulicy”. Żołnierze tylko raz zdążyli odbyć strzelanie na strzelnicy, w pośpiechu zapomniano o złożeniu przysięgi, a podziału na kompanie dokonano w dniu odjazdu. 1 sierpnia batalion wyruszył na front[1].
Walki pułku (batalionu)
Chrzest bojowy batalion przeszedł na Polesiu. Słabe wyszkolenie i brak zwartości oddziału spowodowały, że już podczas pierwszych walk w szeregach pułku z błahego powodu wybuchła panika. Część żołnierzy rozbiegła się porzucając broń, amunicję i wyposażenie. W kolejnych dniach batalion walczył w składzie 15 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty między innymi podczas kontrofensywy znad Wieprza. Maszerował wtedy w drugim rzucie, za oddziałami frontowymi. 20 sierpnia został rozformowany i wcielony do 15 Dywizji Piechoty jako uzupełninie[1].
Przypisy
- ↑ a b Odziemkowski 2020 ↓, s. 45.
Bibliografia
- Janusz Odziemkowski: Ostatnia bije godzina ... Armia Ochotnicza gen. Józefa Hallera 1920. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-984-9.
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).