224 Batalion WOP
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
---|---|---|
Sformowanie | 1 stycznia 1951 | |
Rozformowanie | 1 czerwca 1952 | |
Tradycje | ||
Rodowód | 17 batalion OP | |
Organizacja | ||
Numer | JW 1809[1] | |
Dyslokacja | Michałowo | |
Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza | |
Podległość | 22 Brygada WOP |
224 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – nieistniejący obecnie samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 11 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 22 Brygadę Wojsk Pogranicza, a 1 stycznia 1951 roku 17 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 224 batalion WOP[2].
1 czerwca 1952 roku rozformowano batalion[a][3]. Jego strażnice podporządkowano sąsiednim batalionom[4].
Struktura organizacyjna
Dyslokacja 224 batalionu WOP przedstawiała się następująco[5]:
- dowództwo i pododdziały sztabowe – Michałowo
- 130 strażnica – Krynki[3]
- 131 strażnica – Jaryłówka
- 132 strażnica – Jałówka
- 133 strażnica – Masiewo.
Dowódcy batalionu
- kpt. Józef Kwiatkowski (był 01.10.1952)?.
Uwagi
- ↑ Rozkaz MBP nr 024/WW z 10.04.1952 → Jackiewicz 1998 ↓, s. 94 (?! – na innych stronach publikacji występuje inna data tego samego rozkazu).
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 93.
- ↑ a b Historia BOWOP ↓, s. 34-38.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 94.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- ASGr.Historia Białostockiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Białystok 1960.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).