22 Dywizja Piechoty (LWP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1951 |
Rozformowanie | 1955 |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
22 Dywizja Piechoty (22 DP) – związek taktyczny ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Dywizja zorganizowana została w 1951[a]. Formowana była według etatów dywizji piechoty typu B "konna mała"[2]. Sztab dywizji stacjonował w Giżycku[1]. Weszła w skład 8 Korpusu Piechoty.
We wrześniu 1955, w ramach dokonywanej redukcji SZ PRL, rozwiązano 22 Dywizję Piechoty[3][b]. Swój 84 pułk piechoty dywizja przekazała 21 DP, a 21 dappanc, 37 daplot i 75 bsap podporządkowano bezpośrednio dowództwu 8 KA.
Dowódcy dywizji
- p.o. ppłk Stanisław Witkowski
- płk Bronisław Szczęsiul
- płk Jan Czarnecki
Struktura organizacyjna i rozmieszczenie
Nazwa jednostki | Miejsce stacjonowania |
---|---|
dowództwo 22 DP | Giżycko |
84 pułk piechoty | Giżycko |
88 pułk piechoty | Biskupiec |
94 pułk piechoty | Morąg |
121 pułk artylerii lekkiej | Suwałki |
49 dywizjon artylerii przeciwpancernej | Suwałki |
37 dywizjon artylerii przeciwlotniczej | Giżycko |
75 batalion saperów | Giżycko[1] |
71 batalion łączności | Giżycko |
48 kompania obrony przeciwchemicznej | Giżycko |
pluton zwiadu | Giżycko |
pluton samochodowy | Giżycko |
2 września 1952 zaszły zmiany w podporządkowaniu poszczególnych oddziałów i pododdziałów:
Dowódcy 22 Dywizji Piechoty podporządkowano:
- 54 pułk piechoty z Mrągowa ze składu 15 Dywizji Piechoty
- 54 pułk artylerii lekkiej z Giżycka - ze składu 18 Dywizji Piechoty
- 21 dywizjon artylerii przeciwpancernej z Giżycka - ze składu 18 Dywizji Piechoty
Dowódca 22 Dywizji Piechoty przekazał:
- 94 pułk piechoty z Morąga - dowódcy 15 Dywizji Piechoty
- 121 pułk artylerii lekkiej z Suwałki - dowódcy 18 Dywizji Piechoty
- 49 dywizjon artylerii przeciwpancernej z Suwałk - dowódcy 18 Dywizji Piechoty
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 149.
- ↑ Puchała 2013 ↓, s. 251.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja "Historia i Kultura", 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota