22 Pułk Czołgów
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1951 |
| Rozformowanie | 1990 |
| Nazwa wyróżniająca | Drezdeński |
| Tradycje | |
| Rodowód | 22 Samodzielny Pułk Czołgów |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | 4 Pomorska Dywizja Piechoty |
22 Drezdeński Pułk Czołgów – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Sformowany wiosną 1951 jako 22 Samodzielny Pułk Czołgów na podstawie „Planu zamierzeń organizacyjnych na lata 1951–1952”. Stacjonował w Żaganiu.
Na podstawie rozkazu Nr 058/Org. Ministra Obrony Narodowej 2 listopada 1954 pułk podporządkowano dowódcy 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty i przeformowano na etat Nr 1/115. Otrzymał on nową nazwę – 22 Pułk Czołgów i Artylerii Pancernej.
W 1957 pułk został podporządkowany dowódcy 5 Dywizji Pancernej. W kwietniu 1963 wszedł w struktury 11 Dywizji Pancernej[a].
Zgodnie z rozkaz nr 07/MON z 04.05.1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek, Dz. Roz. Tjn. MON Nr 5, poz. 21, pułk przyjął tradycje 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej i zmienił nazwę na 3 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich.
Struktura organizacyjna
- dowództwo i sztab
- sześć kompanii czołgów średnich
- batalion artylerii pancernej
- dwie kompanie dział pancernych
- kompanię technicznego zaopatrzenia
- plutony: łączności i saperów.
Uzbrojenie pułku stanowiły: 63 czołgi średnie T-34/85 i 18 dział pancernych
W grudniu 1952 zmieniono etat. W pułku zmniejszono liczbę kompanii czołgów średnich do trzech i jednej kompanii dział pancernych. Ogólna liczba podstawowego sprzętu bojowego wynosiła wtedy 30 czołgów i 5 dział pancernych
Dowódcy pułku
- mjr Kłosowski
- mjr Zdzisław Stanclik (był w 1956)[1]
Uwagi
- ↑ Zarządzenie Szefa Sztabu Generalnego WP nr 057/Org. z 8 kwietnia 1963 roku.
Przypisy
- ↑ Nalepa 1992 ↓, s. 87.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Edward, Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
| Korpusy pancerne | |
|---|---|
| Dywizje pancerne | |
| Brygady pancerne | |
| Pułki czołgów | |
| Bataliony rozpoznawcze | |
| Pułki artylerii pancernej | |
| Dywizjony artylerii pancernej | |
| Wyposażenie |
Media użyte na tej stronie
Autor: Magnum045, Licencja: CC BY-SA 4.0
Armored troops branch insignia
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - kadra pancerna i samochodowa
Własna praca Kwz
Żagań - widok z wieży widokowej