22 Pułk Piechoty (Księstwo Warszawskie)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
22 Pułk Piechoty – oddział piechoty Armii Księstwa Warszawskiego.
Pułk wystawiony został w 1812, w Mińsku, sumptem pułkownika Stanisława Hutten-Czapskiego, który 13 lipca tegoż roku objął jego dowództwo[1]. Majorem pułku był Hilchen, a dowódcami batalionów - Mieszkowski, Łaszewski, Jezierski i Bitner[2]
Jednostka walczyła w okolicach Bobrujska, Klecka (w połowie października 1812) i pod Mińskiem (15 listopada 1812)[1].
Po abdykacji Napoleona, car Aleksander I wyraził zgodę na odesłanie oddziałów polskich do kraju. Miały one stanowić bazę do tworzenia Wojska Polskiego pod dowództwem wielkiego księcia Konstantego. 13 czerwca 1814 roku pułkowi wyznaczono miejsce koncentracji w Płocku[3]. Pułk nie został jednak odtworzony, bowiem etat armii Królestwa Polskiego przewidywał tylko 12 pułków piechoty. Nowe pułki piechoty sformowano dopiero po wybuchu powstania listopadowego. Rozkaz dyktatora gen. Józefa Chłopickiego z 10 stycznia 1831 roku nakładał obowiązek ich organizowania na władze wojewódzkie. W województwie podlaskim utworzono 2 Pułk Województwa Podlaskiego przemianowany później na 22 pułk piechoty liniowej[4]
Przypisy
- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 58.
- ↑ Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 80.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 455.
- ↑ Gembarzewski 1925 ↓, s. 73.
Bibliografia
- Szymon Askenazy, Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807-1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie od wieku XI do roku 1960. T.3 od 1797 do 1814 roku. Warszawa: 1964.
- Andrzej Tomaszewicz "Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego w roku 1812" Nasz Czas 18/2006 (692)
- Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807 - 1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.