22 minuty

22 minuty
22 минуты
Gatunek

film akcji, thriller

Rok produkcji

2014

Data premiery

8 maja 2014

Kraj produkcji

Rosja

Język

rosyjski, angielski

Czas trwania

79 min

Reżyseria

Wasilij Sierikow,
Aleksiej Sidorow

Scenariusz

Igor Porubliew

Główne role

Makar Zaporożski,
Denis Nikiforow,
Gael Kamilindin, Ibrahim Tour, Wiktor Suchorukow

Muzyka

Iwan Uriupin

Zdjęcia

Dmitrij Jaszonkow

Scenografia

Wiktor Szmielew,
Pawieł Nowikow

Kostiumy

Marina Ananiewa, Irina Łunina

Montaż

Aleksandr Amirow,
Ilja Lebiediew

Produkcja

Aleksiej Sidorow

Wytwórnia

Cientral Partnerszyp

Budżet

6,5 mln. $

Przychody brutto

700 tys. $

22 minuty (org. 22 минуты) – rosyjski film akcji z 2014 roku w reż. Wasilija Sierikowa.

Opis fabuły

Maj 2010 roku. Rosyjski gazowiec "Jamał" zostaje zaatakowany i opanowany przez grupę somalijskich piratów pod przywództwem psychopatycznego Amina. Dzięki przytomności umysłu kapitana rosyjskiego statku, zanim piraci opanowują statek, Rosjanie nadają sygnał SOS, a cała załoga jest w stanie schronić się w maszynowni, bezpieczna za stalowymi drzwiami. Radiowy komunikat o niebezpieczeństwie odbiera znajdujący się w pobliżu rosyjski niszczyciel "Admirał Kryłow", który natychmiast wysyła oddział ratunkowy. Jego atak zostaje jednak odparty przez dobrze uzbrojonych i przygotowanych piratów, w ich ręce wpada ponadto jeden z rosyjskich komandosów – marynarz Jeżow. Armator nie kwapi się do wypłacenia okupu, jednak dowództwo rosyjskiej floty podejmuje akcję ratunkową. Grupa rosyjskich komandosów niepostrzeżenie dostaje się na pokład gazowca i po zażartej walce wręcz (na statku ze względów bezpieczeństwa nie mogą użyć broni palnej) z piratami opanowuje statek. Z pomocą przychodzi im Jeżow oraz jeden z młodych piratów imieniem Kałasz, który pragnie zemścić się na Aminie za śmierć swojego brata. W kulminacyjnym momencie do walki włączają się również członkowie załogi "Jamału". Cała akcja trwa tytułowe 22 minuty. Większość piratów z samym Aminem dostaje się do niewoli. Na rozkaz dowództwa Rosjanie zmuszeni są jednak puścić ich wolno, ponieważ w istniejącym prawie nie ma żadnych przepisów umożliwiających pociągnięcie ich do jakiejkolwiek odpowiedzialności. Zadowoleni piraci odpływają łodzią, wyposażeni w zapasy żywności i wody umożliwiające im dotarcie do brzegu. Jednak Jeżow nie zamierza "odpuścić". Po kryjomu, podrzuca piratom granat z opóźnionym zapłonem. Gdy ci, pewni że wychodzą z opresji cało, odpływają na pewną odległość, granat eksploduje zabijając wszystkich.

Sukces rosyjskich komandosów ma także osobisty wymiar dla samego Jeżowa. W wywiadzie telewizyjnym przeprowadzonym wkrótce po udanej akcji, wyznaje miłość swojej dziewczynie Oldze (z którą wcześniej zerwał) i prosi ją o wybaczenie oraz aby na niego czekała na niego. Ta, w dniu swojego ślubu z kim innym, po obejrzeniu w telewizji wyznania marynarza, zrywa zaręczyny.

Obsada aktorska

  • Makar Zaporożski – Jeżow
  • Denis Nikiforow – kpt. Tarasow, dowódca rosyjskich komandosów
  • Gael Kamilindin – pirat Kałasz
  • Ibrahim Tour – Amin
  • Wiktor Suchorukow – kpt. Ukołow
  • Aleksandr Galibin – kapitan "Jamału"
  • Igor Taradajkin – adm. Waganow
  • Władisław Domin – chor. Mogiła
  • Iwan Porodnow – sierż. Tichonow
  • Władisław Pogiba – komandos Kołycz
  • Jekatierina Malikowa – przedstawiciel armatora
  • Siergiej Aprielski – przedstawiciel armatora
  • Andriej Arzjaiew – mechanik "Died"
  • Aleksandr Worobiow – kontradm. Ryżow
  • Siergiej Nasibow – wiceadm. Daniłow
  • Roman Frołow – kontradm. Tatarincew
  • Sofia Chandomirowa – Olga
  • Dmitrij Jendalcew – Roma, niedoszły małżonek Olgi
  • Alina Maznienkowa – Swietka
  • Danił Stiekłow – Malok
  • Irina Gurkina – matka Olgi
  • Wiaczesław Anikin – komandos
  • Michaił Bielskij – komandos
  • Jewgienij Makarow – komandos
  • Maksim Pleszko – "specnazowiec" z "Admirała Szaposznikowa"
  • Anton Kontuszew – porucznik
  • Prochor Zikora – z-ca kapitana "Jamału"
  • Oleg Borisenko – marynarz
  • Piotr Korolow – motorniczy gazowca
  • Anton Toropow – Wowka
  • Pawieł Malcew – marynarz
  • Eduard Soowiow – lekarz pokładowy
  • Ilmar Lancers – bosman
  • Władimir Błagoj – radiotelegrafista Witalik
  • Andriej Fomin – nawigator
  • Piotr Puczok – pilot morski
  • Igor Mieszczerin – szef sztabu marynarki wojennej
  • Boris Połunin – funkcjonariusz GRU
  • Nikita Komariczew – komandos
  • Denis Pierwomajski – szofer
  • Siergiej Guriew – adm. Łazariew

i inni.

O filmie

Fabuła filmu oparta została na autentycznych wydarzeniach jakie rozegrały się w maju 2010 roku w Zatoce Adeńskiej. Zdjęcia do filmu trwały od czerwca do października 2012 roku. Za plenery posłużyły: Moskwa, Sewastopol, Malta i Władywostok. Filmowy gazowiec "Jamał" w rzeczywistości był tankowcem "Moskowskij Uniwiersitiet", a niszczyciel "Admirał Kryłow" okrętem tej samej klasy – "Marszał Szaposznikow"[1][2].

Film wszedł na ekrany kin w atmosferze skandalu–konfliktu pomiędzy producentem i współreżyserem Aleksiejem Sidorowem i ekipą realizatorską filmu, a firmującą go wytwórnią "Cientral Partnerszyp". W lutym 2014 roku Sidorow skierował list otwarty do ministra kultury FR i dyrektora "Found Kino" w którym zwracał się do nich z prośbą o interwencję i ratunek dla filmu, którego dramaturgia, logika i czasowy przebieg wydarzeń zostały poważnie naruszone na skutek samowolnych działań wytwórni "Cientral Partnerszyp", polegających na wycięciu z już ukończonego filmu ponad 30 minut obrazu i naciskom wywieranym na producenta celem dokręcenia nowych scen. Działania te, w opinii Sidorowa prowadzą film do finansowej i artystycznej katastrofy. Postępowanie wytwórni określił wprost mianem "sabotażu"[3]. Dwa miesiące później, w kwietniu 2014 roku, z listem otwartym sformułowanym w podobnym tonie zwróciła się do środowiska filmowego część ekipy filmowej. Filmowcy, pod adresem wytwórni "Cientral Partnerszyp" podnosili te same zarzuty co dwa miesiące wcześniej Sidorow. W konkluzji, oficjalnie informowali, że "wersja filmu wprowadzana przez wytwórnię na ekrany kin nie ma nic wspólnego z tym co chcieli stworzyć i co stworzyli"[4]. Sama wytwórnia dokonane przez nią zmiany tłumaczyła chęcią zwiększenia w filmie roli marynarki wojennej[5].

Film okazał się być finansową klapą – w rosyjskich kinach obejrzało go zaledwie 120 tys. widzów, a koszty produkcji zwróciły się w niewiele ponad 10-ciu procentach (119 300 $ wpływów przy 6 500 000 $ kosztów produkcji)[6].

Przypisy

  1. ↑ Zawierszieny siomki filma o zachwatie rossijskogo tankiera piratami. [w:] lenta.ru [on-line]. 2012-10-16. [dostęp 2017-01-21]. (ros.).
  2. ↑ 22 минуты. [w:] kinonews.ru [on-line]. [dostęp 2017-01-20]. (urdu).
  3. ↑ Rieżissior Aleksiej Sidorow wystupajet w zaszczytu "22 minut". [w:] proficinema.ru [on-line]. 2014-02-28. [dostęp 2017-01-20]. (ros.).
  4. ↑ Otkrytoje pismo kinomatograficzieskomu soobszczestwu ot sozdatieliej filma "22 minuty". [w:] proficinema.ru [on-line]. 2014-04-23. [dostęp 2017-01-20]. (ros.).
  5. ↑ "22 minuty" rastianulis na gody. [w:] izvestia.ru [on-line]. 2014-03-12. [dostęp 2017-01-20]. (ros.).
  6. ↑ 22 minuty. [w:] kinopoisk.ru [on-line]. [dostęp 2017-01-20]. (ros.).

Linki zewnętrzne

Zobacz też