23. ceremonia wręczenia Europejskich Nagród Filmowych

23. ceremonia wręczenia Europejskich Nagród Filmowych
Data

4 grudnia 2010

Miejsce

Nokia Concert Hall, Tallinn, Estonia

Prowadzenie

Anke Engelke i Märt Avandi[1]

Nawigacja
◄ 22.24. ►

23. ceremonia wręczenia Europejskich Nagród Filmowych miała miejsce 4 grudnia 2010 r. w estońskim Tallinnie. Ogłoszenie nominacji do nagród nastąpiło 6 listopada 2010, podczas Europejskiego Festiwalu Filmowego w Sewilli.

Galę nagród, która odbyła się w Nokia Concert Hall poprowadzili Anke Engelke i Märt Avandi. Engelke była również zeszłoroczną prowadzącą galę Europejskich Nagród Filmowych.


Najwięcej nominacji do Europejskich Nagród Filmowych otrzymał film Romana Polańskiego Autor widmo[2]. Obraz nominowany został w siedmiu kategoriach, w tym dla najlepszego filmu i reżysera, startował również w plebiscycie People’s Choice Award. Na drugim miejscu pod względem liczby nominacji uplasował się nagrodzony Złotym Lwem podczas zeszłorocznego MFF w Wenecji obraz Liban w reżyserii Szemu’ela Ma’oza. Film otrzymał łącznie pięć nominacji. W trzech kategoriach o nagrodę ubiegał się laureat berlińskiego Złotego Niedźwiedzia 2010, film Miód Semiha Kaplanoğlu[3].

Poza wyżej wymienionymi filmami, w kategorii Najlepszy Europejski Film nominowane zostały również trzy inne filmy. Nagrodzony Oscarem dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego hiszpański Sekret jej oczu Juana José Campanelli, francuski Ludzie Boga Xaviera Beauvoisa i niemiecki obraz w reżyserii Fatiha Akina, Soul Kitchen.

Roman Polański otrzymał łącznie trzy nominacje, w tym dla najlepszego reżysera, scenarzysty i dla najlepszego filmu. Dwie nominacje otrzymał film Urszuli Antoniak Nic osobistego, w tym dla najlepszej aktorki − Lotte Verbeek.

O nagrodę w kategorii Najlepszy Europejski Film Krótkometrażowy ubiegał się film Katarzyny Klimkiewicz Hanoi – Warszawa.

Nagroda Prix d'Excellence w roku 2010 została podzielona na dwie osobne kategorie − za najlepszą scenografię i najlepszy montaż.


Najwięcej nagród otrzymał obraz Romana Polańskiego Autor widmo, który otrzymał sześć nagród z siedmiu nominacji. Autor widmo został uznany za najlepszy film, a sam Polański otrzymał dwie nagrody, dla najlepszego reżysera oraz dla najlepszego scenarzysty − tę nagrodę odebrał na spółkę z Robertem Harrisem[4]. Pozostałe nagrody przyznane temu filmowi to: nagroda dla najlepszego aktora, którym okazał się Ewan McGregor; nagroda za najlepszą muzykę Alexandre Desplata, oraz nagroda dla najlepszego scenografa − Albrechta Konrada.

Dwie nagrody przypadły izraelskiemu filmowi Liban w reżyserii Szemu’ela Ma’oza, który został nagrodzony za najlepsze zdjęcia Giory Bejach oraz otrzymał nagrodę za Europejskie Odkrycie Roku[5].

Nagrodę dla najlepszej aktorki przyznano Sylvie Testud za jej rolę w filmie Lourdes.

Najlepszym filmem krótkometrażowym uznano polski obraz Katarzyny Klimkiewicz Hanoi-Warszawa. Jest to druga nagroda w tej kategorii z rzędu, którą otrzymują polscy filmowcy − zeszłorocznym laureatem został Marcel Łoziński i jego film Poste restante.

Podsumowanie
Legenda:
N − liczba nominacji; S − liczba otrzymanych statuetek
Film
NS
Autor widmo76
Liban62
Miód30
Kolejny rok20
Carlos21
Cela 21120
Ludzie Boga20
Jak chcę gwizdać, to gwiżdżę20
Obca20
Nic osobistego20
Sekret jej oczu10
Ja, Don Giovanni10
Jak spędziłem koniec lata10
Czeski błąd10
Koncert10
Lourdes11
Mine vaganti. O miłości i makaronach10
La nostra vita10
Coś pięknego10
Kuszenie świętego Tõnu10
Soul Kitchen10
Submarino10
Jej droga10
Podwójna godzina10

Laureaci i nominowani

Laureaci nagród wyróżnieni są wytłuszczeniem

Najlepszy Europejski Film

Najlepszy Europejski Reżyser

Najlepsza Europejska Aktorka

Najlepszy Europejski Aktor

Najlepszy Europejski Scenarzysta

Najlepszy Europejski Operator

Najlepszy Europejski Kompozytor

Najlepszy Europejski Scenograf

  • Niemcy Albrecht KonradAutor widmo
    • Włochy Paola Bizzarri i Hiszpania Luis RamirezJa, Don Giovanni
    • Finlandia Markku Pätilä i Jaagup RoometKuszenie świętego Tõnu

Najlepszy Europejski Montażysta

Najlepszy Europejski Film Animowany

Europejskie Odkrycie Roku

Najlepszy Europejski Film Dokumentalny – Prix ARTE

  • Francja/Niemcy/Chile Tęsknota za światłemPatricio Guzmán
    • Dania/Szwecja Armadillo – wojna jest w nasJanus Metz
    • Finlandia/Szwecja Para do życiaJoonas Berghäll i Mika Hotakainen[7]

Najlepszy Europejski Film Krótkometrażowy – Prix UIPu

  • Prix UIP Grimstad: Polska Hanoi – Warszawa, reż. Katarzyna Klimkiewicz
    • Prix UIP Kraków: Szwecja TussilagoJonas Odell
    • Prix UIP Berlin: Belgia Venus vs. Me − Nathalie Teirlinck
    • Prix UIP Wenecja: Niemcy The External World − David O’Reilly
    • Prix UIP Valladolid: Niemcy Ampelmann − Giulio Ricciarelli
    • Prix UIP Angers: Holandia Blijf bij me, weg − Paloma Aguilera Valdebenito
    • Prix UIP Tampere: Finlandia Łasica − Miia Tervo
    • Prix UIP Vila do Conde: Austria/Argentyna Talleres Clandestinos − Catalina Molina
    • Prix UIP Edynburg: Wielka Brytania Droga Marii − Anne Milne
    • Prix UIP Sarajewo: Francja Rendez-vous à Stella-Plage − Shalimar Preuss
    • Prix UIP Drama: Węgry Itt vagyok − Bálint Szimler
    • Prix UIP Cork: Francja Les Escargots de Joseph − Sophie Roze
    • Prix UIP Ghent: Norwegia Amor − Thomas Wangsmo
    • Prix UIP Locarno: Włochy/Francja Diarchia − Ferdinando Cito Filomarino
    • Prix UIP Rotterdam: Dania Ønskebørn − Birgitte Stærmose

Nagroda Publiczności (People’s Choice Award)

Europejska Nagroda Filmowa za Całokształt Twórczości

Nagroda za Osiągnięcia w Światowej Kinematografii – Prix Screen International

Nagroda dla koproducentów – Prix EUROIMAGE

  • Turcja Zeynep Özbatur (Zeyno Filmproduktion, Turcja)[9]

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki