231 Batalion WOP

231 Batalion WOP
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1951
Tradycje
Rodowód21 batalion OP
Organizacja
NumerJW 1942[1]
DyslokacjaTerespol
FormacjaWojska Ochrony Pogranicza
Podległość23 Brygada WOP

231 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – zlikwidowany samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 13 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 23 Brygadę Wojsk Pogranicza, a z dniem 1 stycznia 1951 roku 21 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 231 batalion WOP[2].

Struktura organizacyjna

Struktura w 1952:

W 1954 batalionowi podlegały:

  • 132 strażnica WOP Wygoda
  • 133 strażnica WOP Krzyczew
  • 134 strażnica WOP Terespol
  • 135 strażnica WOP Kodeń
  • 136 strażnica WOP Jabłeczna

Dowódcy batalionu

  • mjr Arkadiusz Rozenkier (wyznaczony w 1952 nie przyjął stanowiska)
  • mjr Konstanty Pasztelaniec (od 1952)
  • mjr Władysław Marczyk (01.05.1954–30.11.1954)[3]
  • mjr Franciszek Kaczmarek (od 1954).

Przypisy

  1. ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
  2. Jackiewicz 1998 ↓, s. 104.
  3. Władysław Marczyk (pol.). W: Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. 2019. [dostęp 2020-01-23].

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
  • ASGr.Historia Chełmskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1955. Chełm 1956

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).