23 Batalion Piechoty
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1942 |
| Rozformowanie | 1947 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Sylwester Krassowski |
| Ostatni | mjr Józef Dominiak |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
23 Batalion Piechoty (23 bp) – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Formowanie i zmiany organizacyjne
23 batalion piechoty został sformowany w dniu 12 grudnia 1942 roku w miejscowości Khanaquin w Iraku, głównie z żołnierzy 22 i 23 pułku piechoty 7 Dywizji Piechoty. Po sformowaniu 23 batalion piechoty początkowo wchodził w skład 8 Brygady Strzelców, a od marca 1943 roku po oddaniu dużej części żołnierzy na uzupełnienie innych jednostek Armii Polskiej na Wschodzie i skadrowaniu 8 Brygady Strzelców, wszedł w skład 7 Zapasowej Brygady Piechoty. Był dyslokowany w sierpniu 1943 r. z Iraku do Palestyny, a stamtąd w lutym 1944 roku do bazy wojskowej w Quassasin w Egipcie. We Włoszech wylądował w dniu 20 kwietnia 1944 roku i został dyslokowany do San Basilio garnizonu Bazy 2 Korpusu Polskiego[1]. W trakcie swojego pobytu we Włoszech szkolił uzupełnienia głównie dla jednostek 3 Dywizji Strzelców Karpackich, nie brał udziału w walkach. Wchodził organizacyjnie w skład 7 Zapasowej Brygady Piechoty, 7 Brygady Piechoty, 17 Brygady Piechoty – 7 Dywizji (Zapasowej) Piechoty. Etatowo składał się z dowództwa batalionu, kompanii dowodzenia i 4 kompanii strzeleckich[2]. W okresie od sierpnia do grudnia 1946 roku przewieziony do Wielkiej Brytanii, sukcesywnie demobilizowany, a ostatecznie rozwiązany w kwietniu 1947 roku.
Żołnierze batalionu
Dowódca batalionu
- ppłk Sylwester Krassowski (do 1 VI 1944[2])
- mjr Marian Jasiński (do 31 VII 1944[3])
- ppłk Sylwester Krassowski (1 VIII – 8 IX 1944[3])
- kpt./mjr Józef Dominiak (od 8 IX 1944[2])
Zastępca dowódcy batalionu
- mjr Marian Jasiński (do 1 VI 1944[3])
- kpt. Józef Dominiak (1 VI – 8 IX 1944[2])
- mjr Stanisław Radajewicz (od 3 XI 1944[3])
Batalion odznak i sztandaru nie posiadał.
Przypisy
- ↑ Kryska-Karski i Barański 1974 ↓, s. 46 i 52.
- ↑ a b c d Kryska-Karski i Barański 1974 ↓, s. 52.
- ↑ a b c d Gera 2018 ↓, s. 65.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Godło - znak 7 Dywizji Piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie