23 Dywizja Pancerna (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | luty 1941 |
| Rozformowanie | 16 sierpnia 1941 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | płk Timofiej Siemionowicz Orlenko |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
23 Dywizja Pancerna (ros. 23-я танковая дивизия) – radziecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.
Historia
Dywizja została sformowana w lutym 1941 r. w Lipawie (Łotewska SRR) w ramach 12 Korpusu Zmechanizowanego, na bazie dowództwa i pododdziałów 22 Lekkiej Brygady Pancernej, 8 Brygady Strzelców Zmotoryzowanych i części 4 Lekkiej Brygady Pancernej. Pułk artylerii dywizji powstał na bazie 572 pułku artylerii.
W dniu 19 czerwca 1941 r. dywizja opuściła Lipawę. W dniu ataku Niemiec na ZSRR, 22 czerwca 1941 r., zajmowała pozycje w rejonie na północ od Telszy. Na jej stanie znajdowało się 350 czołgów T-26, 17 czołgów Vickers E, 2 tankietki, 9 czołgów wyposażonych w miotacz ognia, 3 ciągniki (na bazie T-26), 20 samochodów pancernych (5 – BA-10 i 15 – BA-20).
W pierwszych dniach po agresji niemieckiej dywizja wzięła udział w walkach na terenie Litwy (bitwa pod Rosieniami), w których poniosła ciężkie straty. Na przełomie czerwca i lipca rozbite pododdziały cofały się w kierunku Rygi, za rubież rzeki Dźwiny. W dniu 4 lipca 1941 r. w składzie dywizji, znajdującej się wówczas na szosie Ostrow – Psków, pozostało 10 czołgów i 150 ludzi. Jej resztki wzięły udział 7–8 lipca w walkach w rejonie Pskowa[1].
Dywizja została rozformowana 16 sierpnia 1941 r. Na bazie jej resztek sformowano 25 sierpnia 1941 r. 112 «A» samodzielny batalion czołgów.
Podległość 22 czerwca 1941 r.
- Front Północno-Zachodni, dowódca - gen. płk Fiodor I. Kuzniecow[2]
- 8 Armia - gen. mjr Piotr P. Sobiennikow[3]
- 12 Korpus Zmechanizowany - gen. mjr Nikołaj M. Szestopałow[4]
- 8 Armia - gen. mjr Piotr P. Sobiennikow[3]
Skład
- dowództwo
- 45 pułk czołgów (45-й танковый полк)
- 144 pułk czołgów (144-й танковый полк)
- 23 pułk piechoty zmotoryzowanej (23-й мотострелковый полк)
- 23 pułk artylerii haubic (23-й гаубичный артиллерийский полк)
- 23 batalion rozpoznawczy (23-й разведывательный батальон)
- 23 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej (23-й отдельный зенитно-артиллерийскиий дивизион)
- 23 samodzielny batalion łączności (23-й отдельный батальон связи)
- 23 batalion pontonowo-mostowy (23-й понтонно-мостовой батальон)
- 23 batalion transportowy (23-й автотранспортный батальон)
- 23 batalion remontowy (23-й ремонтно-восстановительный батальон)
- 23 batalion sanitarny (23-й медицинско-санитарный батальон)
Dowódcy dywizji
- płk Timofiej Siemionowicz Orlenko[5]
Przypisy
- ↑ 23-я танковая дивизия (ros.). narod.ru. [dostęp 2015-04-12].
- ↑ 22 июня 1941. Фронты (ros.). rkka.ru. [dostęp 2015-04-12].
- ↑ 22 июня 1941. Армии (ros.). rkka.ru. [dostęp 2015-04-12].
- ↑ 22 июня 1941. Корпуса (ros.). rkka.ru. [dostęp 2015-04-12].
- ↑ 22 июня 1941. Танковые дивизии (ros.). rkka.ru. [dostęp 2015-04-12].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.
.svg)
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
.svg){kind=link}