23 Dywizja Piechoty (LWP)
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1958 |
| Rozformowanie | 1963 |
| Tradycje | |
| Rodowód | 3 Brygada Przeciwdesantowa 5 Brygada Obrony Wybrzeża |
| Kontynuacja | 23 Dywizja Desantowa 7 Łużycka Dywizja Desantowa 7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | gen. bryg. Otton Roczniok |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Gdańsk |
| Rodzaj wojsk | Piechota |
23 Dywizja Piechoty (23 DP) – związek taktyczny piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Jesienią 1958, wykorzystując ludzi i sprzęt rozformowanych 3 i 5 Brygady Obrony Wybrzeża oraz 32 batalion czołgów i artylerii pancernej, utworzono 23 Dywizję Piechoty[1] według etatu nr 2/235-2/249.
W I kwartale 1963 dywizja, jako ostatni związek taktyczny piechoty w Wojsku Polskim została przeformowana w 23 Dywizję Desantową. Początkowo planowano, że zostanie ona przeformowana na dywizję zmechanizowaną. W związku z lansowaną koncepcją rozwinięcia Frontu Polskiego (Nadmorskiego), w której to dostrzegano potrzebę wykorzystania w działaniach bojowych desantu morskiego,z zamiaru tego zrezygnowano. Sztab dywizji stacjonował w Gdańsku[2].
Dowódcy dywizji
- gen. bryg. Otton Roczniok
Struktura organizacyjna
- Dowództwo 23 Dywizji Piechoty w Gdańsku-Wrzeszczu (JW 3522)
- 34 Budziszyński pułk piechoty w Słupsku (JW 3601)
- 76 pułk piechoty w Gdańsku (JW 3575)
- 79 Pomorski pułk piechoty w Lęborku (JW 3596)
- 41 Gdański pułk artylerii w Gdańsku-Wrzeszczu (JW 3586)
- 93 dywizjon artylerii przeciwpancernej w Kwidzynie (JW 3632)
- 29 dywizjon artylerii przeciwlotniczej w Gdańsku (JW 1206)
- 58 batalion saperów w Helu-Borze, a od 1960 w Brodnicy (JW 3580)
- 37 batalion łączności w Gdańsku (JW 3529)
- 11 batalion czołgów średnich w Słupsku (JW 3613)
- 52 kompania rozpoznawcza w Lęborku
- 54 kompania obrony przeciwchemicznej w Brodnicy
- 63 kompania samochodowa w Gdańsku
- 23 Dywizyjny Warsztat Uzbrojenia w Gdańsku (JW 3551)
- 74 Ruchome Warsztaty Naprawy Samochodów w Lęborku (JW 3619)
- 22 Dywizyjny Punkt Zaopatrzenia w Gdańsku (JW 3568)
Przekształcenia
3 i 5 Brygady Obrony Wybrzeża oraz 32 bcz i apanc → 23 Dywizja Piechoty → 23 Dywizja Desantowa → 7 Łużycka Dywizja Desantowa → 7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża → 1 Gdańska Brygada Obrony Terytorialnej → 1 Gdański Batalion Obrony Terytorialnej → 1 batalion 7 Pomorskiej Brygady Obrony Wybrzeża
Przypisy
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 276.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 432.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Rozkaz Ministra ON nr 0010/Org. z dnia 02.10.1958 r., Sygn. Akt CAW 1545/73/82.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota
Autor: Panieleszku, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zabytkowe, powojskowe budynki Garnizonu, budowane w latach 1893-1896, renowacja 2006-2009.