23 Eskadra Lotnicza
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1925 |
Rozformowanie | 1928 |
Tradycje | |
Rodowód | 1 eskadra łącznikowa |
Kontynuacja | 54 eskadra liniowa |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt. pil. Ksawery Pniewski |
Ostatni | kpt. obs. Władysław Pokorny |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | II dywizjon 2 plot |
23 eskadra lotnicza – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne i szkolenie
Z dniem 27 maja 1925 w 2 pułku lotniczym została sformowana 23 eskadra lotnicza oparta o personel 8 eskadry wywiadowczej. Organizacyjnie i taktycznie eskadra podlegała nowo utworzonemu dowództwu II dywizjonu lotniczego[1].
Eskadra wyposażona była w samoloty produkcji francuskiej Potez XV, uzyskane w ramach otrzymanej pożyczki na rozbudowę sił lotniczych w Polsce. W lecie 1925 eskadra wzięła udział w dużych manewrach wojsk lądowych na Wołyniu. Załogi weszły w skład tzw. „eskadry manewrowej”. Oprócz corocznej szkoły ognia lotniczego na poligonie w Pustyni Błędowskiej oraz współpracy z jednostkami artylerii, personel latający szkolił się i doskonalił zgodnie z opracowanymi programami wyszkolenia. Występujące braki w obsadzie personalnej uzupełniano absolwentami Oficerskiej Szkoły Obserwatorów Lotniczych oraz pilotami z wojskowych szkół pilotażu[2].
W okresie trwania przewrotu majowego, z 2 pułku lotniczego odleciała z Krakowa do Warszawy eskadra złożona z załóg pochodzących z różnych pododdziałów, w tym z 23 eskadry. 14 maja na lotnisku Mokotowskim zginął zastępca dowódcy 23 eskadry lotniczej kpt. obs. Kazimierz Burtowy[2].
W 1927 eskadra wzięła udział w koncentracji dywizji piechoty i brygad kawalerii w rejonie Kamienica Podolska, Chrzanowa i Olkusza, skąd w składzie 6 samolotów Potez XV została przeniesiona do Ostrowca Świętokrzyskiego. Tu uczestniczyła w ćwiczeniach międzydywizyjnych[2]. Jesienią eskadra została przezbrojona w samoloty Potez XXVII[2].
W 1928 kolejna reorganizacja lotnictwa spowodowała przeniesienie II dywizjonu lotniczego do Lidy[a] stając się zaczątkiem formującego się tam 5 pułku lotniczego. W wyniku tej reorganizacji 23 eskadra lotnicza odleciała 14 lipca do Lidy, gdzie zmieniła numerację i nazwę na 54 eskadrę liniową[2].
Nazwy jednostki i daty sformowania, przeformowań i rozformowania | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
I 1919 | 1 eskadra łącznikowa | III 1919 | 8 eskadra wywiadowcza | I 1921 | 8 eskadra wywiadowcza | 1925 | 23 eskadra lotnicza | VII 1928 | 54 eskadra liniowa | VII 1933 | 51 eskadra liniowa | VIII 1939 | 51 eskadra rozpoznawcza | IX 1939 | ||
I Grupa Lotnicza | 1 pułk lotniczy | 2 pułk lotniczy | 5 pułk lotniczy | SGO „Narew” |
Obsada personalna eskadry
stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby |
---|---|---|
por. pil. | Ksawery Piniński | 1925 – 1927 |
kpt. pil. | Aleksander Świeykowski | 1927 – 1928 |
kpt. obs. | Władysław Pokorny | od 3 VII 1928 |
Wypadki lotnicze
- 1 czerwca 1925 zginęła w Krakowie podczas lotu treningowego załoga 8 eskadry por. pil. Michał Pielechowski oraz por. obs. Józef Seroka[1].
- 3 sierpnia 1928 w locie treningowym w rejonie lotniska rakowickiego zginął pełniący obowiązki adiutanta 2 pułku lotniczego, kpt. Świeykowski[2].
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b Pawlak 1989 ↓, s. 181.
- ↑ a b c d e f Pawlak 1989 ↓, s. 182.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 182-183.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 181-182.
Bibliografia
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
Media użyte na tej stronie
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).