24. ceremonia wręczenia Europejskich Nagród Filmowych
| Data | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Prowadzenie | |||
| Stacja telewizyjna | |||
| Nawigacja | |||
| |||
24. ceremonia wręczenia Europejskich Nagród Filmowych miała miejsce 3 grudnia 2011 r. w Berlinie. Ogłoszenie nominacji do nagród nastąpiło 5 listopada 2011 r., podczas Europejskiego Festiwalu Filmowego w Sewilli.
Galę nagród, która odbyła się w Tempodromie poprowadziła po raz trzeci Anke Engelke. Same nagrody wręczali m.in. Moritz Bleibtreu, Nina Hoss, Sibel Kekilli, Irène Jacob, Ludivine Sagnier, Maciej Stuhr i Sylvie Testud[1].
Najwięcej nominacji otrzymał obraz Melancholia w reżyserii Larsa von Triera. Film otrzymał łącznie osiem nominacji, jednak jego autorzy mogli liczyć jedynie na siedem statuetek, gdyż aktorki Kirsten Dunst i Charlotte Gainsbourg − odtwórczynie głównych ról − nominowane zostały w tej samej kategorii[2]. Po pięć nominacji otrzymały dwa filmy: Jak zostać królem w reżyserii Toma Hoopera oraz W lepszym świecie Susanne Bier. Obydwa filmy otrzymały podczas ostatniej ceremonii wręczenia Oscarów nagrody dla najlepszego filmu oraz najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Cztery nominacje przyznano trzem filmom: Człowiek z Hawru w reżyserii Akiego Kaurismäki, Chłopiec na rowerze braci Dardenne oraz Artysta w reżyserii Michela Hazanaviciusa. Wszystkie wyżej wymienione filmy nominowane zostały w kategorii Najlepszy Europejski Film[3].
Lars von Trier, bracia Dardenne oraz Aki Kaurismäki otrzymali po trzy nominacje: za najlepszy europejski film, dla najlepszego europejskiego reżysera i dla najlepszego europejskiego scenarzysty.
W kategorii Najlepsza Europejska Aktorka nominowane zostały: Amerykanka Kirsten Dunst (możliwość taka zaistniała, gdyż Dunst wystąpiła w produkcji europejskiej − Melancholii; Dunst za rolę w tym filmie otrzymała podczas 64. MFF w Cannes Złotą Palmę dla najlepszej aktorki), Francuzka Charlotte Gainsbourg, również za rolę w Melancholii, Brytyjka Tilda Swinton, która wystąpiła w filmie Musimy porozmawiać o Kevinie, Belgijka Cécile de France za rolę w obrazie Chłopiec na rowerze oraz rosyjska aktorka Nadieżda Markina za grę w filmie Elena.
Szansę na nagrodę dla najlepszego aktora otrzymali: Brytyjczyk Colin Firth za rolę w filmie Jak zostać królem (za tę samą rolę aktor dostał wcześniej Oscara), Francuz Jean Dujardin za kreację w obrazie Artysta (aktor nagrodzony został za tę rolę podczas 64. MFF w Cannes), Szwed Mikael Persbrandt za film W lepszym świecie, francuski aktor Michel Piccoli za rolę w filmie Habemus Papam: mamy papieża oraz André Wilms za film Człowiek z Hawru.
W kategorii Najlepszy Europejski Operator nominację otrzymał Adam Sikora, za zdjęcia do filmu Essential Killing.
Również dwa polskie filmy krótkometrażowe otrzymały nominację − Paparazzi Piotra Bernasia oraz Opowieści z chłodni Grzegorza Jaroszuka.
Najwięcej nagród − po trzy − otrzymały dwa filmy: Melancholia Larsa von Triera, nagrodzony w kategorii Najlepszy Film Europejski[4], oraz W lepszym świecie Susanne Bier, która otrzymała nagrodę dla Najlepszego Europejskiego Reżysera. Nagrodę za najlepszy scenariusz odebrali bracia Dardenne za film Chłopiec na rowerze[5].
Nagrodę dla Najlepszego Europejskiego Aktora odebrał Colin Firth, za rolę w filmie Jak zostać królem. Najlepszą aktorką okazała się Tilda Swinton i jej rola w filmie Musimy porozmawiać o Kevinie.
Adam Sikora ani żaden polski film krótkometrażowy, nagród nie otrzymali.
| Podsumowanie Legenda: N − liczba nominacji; S − liczba otrzymanych statuetek | ||
| N | S | |
|---|---|---|
| Melancholia | 8 | 3 |
| W lepszym świecie | 5 | 1 |
| Jak zostać królem | 5 | 3 |
| Artysta | 4 | 1 |
| Chłopiec na rowerze | 4 | 1 |
| Człowiek z Hawru | 4 | 0 |
| Koń turyński | 2 | 0 |
| Habemus Papam: mamy papieża | 2 | 0 |
| Skóra, w której żyję | 2 | 0 |
| Elena | 1 | 0 |
| Trzy | 1 | 0 |
| Musimy porozmawiać o Kevinie | 1 | 1 |
| Essential Killing | 1 | 0 |
Laureaci i nominowani
- Laureaci nagród wyróżnieni są wytłuszczeniem
Najlepszy Europejski Film
/
/
/
Melancholia, reż. Lars von Trier- Artysta, reż. Michel Hazanavicius
- W lepszym świecie, reż. Susanne Bier
Jak zostać królem, reż. Tom Hooper
//
Chłopiec na rowerze, reż. Jean-Pierre i Luc Dardenne
// Człowiek z Hawru, reż. Aki Kaurismäki
Najlepszy Europejski Reżyser
Najlepsza Europejska Aktorka
Najlepszy Europejski Aktor
Najlepszy Europejski Scenarzysta
Najlepszy Europejski Operator
(Nagroda imienia Carlo Di Palma)
Manuel Alberto Claro − Melancholia- Fred Kelemen − Koń turyński
- Guillaume Schiffman − Artysta
Adam Sikora − Essential Killing
Najlepszy Europejski Kompozytor
- Ludovic Bource − Artysta
- Alexandre Desplat − Jak zostać królem
Alberto Iglesias − Skóra, w której żyję
Mihály Vig − Koń turyński
Najlepszy Europejski Scenograf
- Jette Lehmann − Melancholia
- Paola Bizzarri − Habemus Papam: mamy papieża
- Antxón Gómez − Skóra, w której żyję
Najlepszy Europejski Montażysta
Tariq Anwar − Jak zostać królem- Mathilde Bonnefoy − Trzy
- Molly Malene Stensgaard − Melancholia
Najlepszy Europejski Film Animowany
- / Chico i Rita, reż. Javier Mariscal, Fernando Trueba i Tono Errando
- Kot rabina, reż. Joann Sfar i Antoine Delesvaux[6]
- //
/
Kot w Paryżu, reż. Jean-Loup Felicioli i Alain Gagnol
Najlepszy Europejski Film Dokumentalny - Prix ARTE
- Pina − Wim Wenders[7]
- Miejsce wśród gwiazd − Leonard Retel Helmrich
- Niech żyją antypody! − Wiktor Kossakowski
Najlepszy Europejski Film Krótkometrażowy - Prix UIPu
- Prix UIP Drama: Świetna Rodzina − Terry Gilliam
- Prix UIP Brystol:
Derby − Paul Negoescu - Prix UIP Grimstad: Wielki wyścig − Kote Camacho
- Prix UIP Kraków: Paparazzi − Piotr Bernaś
- Prix UIP Berlin: Återfödelsen − Hugo Lilja
- Prix UIP Wenecja:
Hypercrisis − Josef Dabernig - Prix UIP Valladolid: Małe dzieci, wielkie słowa − Lisa James-Larsson
- Prix UIP Angers: Jessi − Mariejosephin Schneider
- Prix UIP Tampere: / Rzeka − Anca Miruna Lăzărescu
- Prix UIP Vila do Conde: Dimanches − Valéry Rosier
- Prix UIP Sarajewo:
Precz − Roee Rosen - Prix UIP Cork: Incydent w banku − Ruben Östlund
- Prix UIP Ghent: Berik − Daniel Joseph Borgman
- Prix UIP Locarno: Opowieści z chłodni − Grzegorz Jaroszuk
- Prix UIP Rotterdam: / I Lupi − Alberto de Michele
- Prix UIP Brystol:
Europejskie Odkrycie Roku
- / Adem − Hans Van Nuffel[8]
- Oddech − Karl Markovics
- Michael − Markus Schleinzer
- Nie ma tego złego − Mikkel Munch-Fals
Tilva Roš − Nikola Ležaić
Nagroda Publiczności (People’s Choice Award)
- Jak zostać królem, reż. Tom Hooper
- Niewinne kłamstewka, reż. Guillaume Canet
- Nawet deszcz, reż. Icíar Bollaín
- Żona doskonała, reż. François Ozon
- Tożsamość, reż. Jaume Collet-Serra
- Safari 3D, reż. Reinhard Klooss
- W lepszym świecie, reż. Susanne Bier
- Witaj na południu, reż. Luca Miniero
Europejska Nagroda Filmowa za Całokształt Twórczości
Nagroda za Osiągnięcia w Światowej Kinematografii - Prix Screen International
Nagroda dla koproducentów - Prix EUROIMAGE
- Mariela Besuievsky (Tornasol Films, Hiszpania)[11]
Przypisy
- ↑ AK: Stuhr na rozdaniu Europejskich Nagród Filmowych (pol.). W: EFA [on-line]. Stopklatka.pl, 2011-11-03. [dostęp 2011-11-11].
- ↑ Łukasz Muszyński: Ogłoszono nominacje do Europejskich Nagród Filmowych (pol.). Filmweb, 2011-10-05. [dostęp 2011-11-11].
- ↑ AK: Europejskie Oscary zdominowane przez „Melancholię”. Nominacja dla Sikory (pol.). W: EAF [on-line]. Stopklatka.pl, 2011-11-05. [dostęp 2011-11-11].
- ↑ Marcin Pietrzyk: „Melancholia” najlepszym europejskim filmem roku (pol.). Filmweb, 2011-12-03. [dostęp 2011-12-10].
- ↑ Aleksandra Kucharzyk: „Melancholia” najlepszym europejskim filmem! (pol.). W: EAF [on-line]. Stopklatka.pl, 2011-12-03. [dostęp 2011-12-10].
- ↑ Marcin Pietrzyk: Trzy animacje nominowane do Europejskiej Nagrody Filmowej (pol.). Filmweb, 2011-09-20. [dostęp 2011-11-07].
- ↑ Marcin Pietrzyk: Trzy dokumenty walczą o Europejską Nagrodę Filmową (pol.). Filmweb, 2011-10-18. [dostęp 2011-11-07].
- ↑ Michał Walkiewicz: „Michael” i „Atmen” nominowane do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii Odkrycie (pol.). Filmweb, 2011-10-12. [dostęp 2011-11-11].
- ↑ Marcin Pietrzyk: Stephen Frears nagrodzony za całokształt twórczości (pol.). Filmweb, 2011-10-04. [dostęp 2011-11-07].
- ↑ AK: Europejska Akademia Filmowa uhonoruje Mikkelsena (pol.). W: Variety [on-line]. Stopklatka.pl, 2011-10-26. [dostęp 2011-11-11].
- ↑ AK: Eurimages dla hiszpańskiej producentki (pol.). W: EAF [on-line]. Stopklatka.pl, 2011-11-07. [dostęp 2011-11-11].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
.svg)
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
