240 mm moździerz M-240

240 mm moździerz M-240
Dane podstawowe
Państwo ZSRR
ProducentBiuro Konstrukcyjne Borysa Szawyrina (opracowanie)
Fabryce Nr 75 w m. Jurga (Obwód kemerowski) (producent)
Rodzajpolowy moździerz ciężki
Historia
Prototypy1944 – 1949
Produkcja seryjna1951 – 1958
Wyprodukowano329
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber240 mm
Długość lufy5300 mm
Donośność800 m (minimalna)
9 700 m (maksymalna)
Prędkość pocz. pocisku362 m/s
Masa3 610 kg (bojowa)
4 230 kg (marszowa)
Kąt ostrzału+45° do +80° (podniesienia lufy)
+16° do +78° (poziomy)
Szybkostrzelność1 strz./min.
Obsługa11
Czas przejścia w położenie bojowe20 do 25 min.
Prędkość marszowa40 km/h (po jezdni)

240 mm moździerz M-240 (ros. 240 мм миномёт М-240) — ciężki moździerz polowy kalibru 240 mm, produkcji radzieckiej.

Historia

W 1944 Główny Zarząd Artylerii Armii Czerwonej zlecił Biuru Konstrukcyjnemu Borysa Szawyrina (1902-1965) opracowanie ciężkiego moździerza polowego kalibru 240 mm. Próby nowego moździerza przeprowadzone zostały w latach 1944-1945 oraz 1947-1949. W 1950 moździerz przyjęty został na uzbrojenie Armii Radzieckiej. Produkcja seryjna rozpoczęta została w następnym roku, w Fabryce Nr 75, w miejscowości Jurga (Obwód kemerowski).

W drugiej połowie lat 50 XX wieku moździerz przyjęty został na uzbrojenie SZ PRL. W grudniu 1955 24 i 27 Brygady Moździerzy przeformowane zostały w 24 i 27 Brygadę Moździerzy Ciężkich. Zgodnie z etatem Nr 4/120 z 4 listopada 1955 w każdej brygadzie moździerzy ciężkich (BMC) zorganizowano jeden skadrowany dywizjon. Dywizjon posiadać miał czternaście moździerzy w trzech bateriach. Do czasu faktycznego wprowadzenia moździerzy ciężkich w bateriach znajdowały się 160 mm moździerze wzór 1943.

Dane balistyczne, konstrukcyjne, masy, dane eksploatacyjne (nie zawarte w tabeli)

  • masa pocisku F-864 - 130,7 kg
  • lufa gładka, łoże kołowe
  • długość lufy w kalibrach - L/22,2
  • masa lufy z zamkiem - 726 kg
  • masa łoża - 399 kg
  • masa platformy - 685 kg

Bibliografia

Media użyte na tej stronie