24 Batalion Saperów (1939)
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1939 | |
| Rozformowanie | 1939 | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | mjr sap. Stefan Piętka | |
| Ostatni | mjr dypl. Michał Protasiewicz | |
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
| Rodzaj wojsk | saperzy | |
| Podległość | 24 Dywizja Piechoty | |
24 Batalion Saperów (24 bsap) – oddział saperów Wojska Polskiego II RP.
Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany w 1939 przez 4 pułk saperów z Przemyśla.
Formowanie i działania
Baon saperów typ II b nr 24 został sformowany zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” 31 sierpnia 1939 roku, w Przemyślu, w I rzucie mobilizacji powszechnej. Jednostką mobilizującą był 4 pułk saperów[1]. Po zakończeniu mobilizacji batalion wszedł w skład 24 Dywizji Piechoty i w jej składzie walczył w kampanii wrześniowej.
Organizacja i obsada personalna batalionu
Obsada personalna we wrześniu 1939[2]:
- dowódca baonu – mjr sap. Stefan Piętka[a][b]
- zastępca dowódcy batalionu – NN
- dowódca 1 kompanii saperów – ppor. rez. Jerzy Gaździalski
- dowódca 2 kompanii saperów – por. Władysław Nowik
- dowódca kolumny saperskiej – por. rez. Antoni Maksymilian Otrębski
Uwagi
- ↑ Stefan Piętka (ur. 7 czerwca 1895), kapitan ze starszeństwem z 1 stycznia 1928, w 1928 pełnił służbę w 6 bsap. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 20. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów. W marcu 1939 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie na stanowisku kierownika przedmiotu taktyki saperów i szefa saperów[3]. Dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VII A Murnau.
- ↑ Od 14 września 1939 r. batalionem dowodził mjr dypl. Michał Protasiewicz.
Przypisy
- ↑ Cutter 2003 ↓, s. 161.
- ↑ Cutter 2003 ↓, s. 328.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 244, 454.
Bibliografia
- Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W", Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza "Ajaks" i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3
| ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
