25 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1952 |
| Rozformowanie | 1968 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | mjr pil. Wiktor Anochin |
| Ostatni | mjr pil. Henryk Bajor |
| Działania zbrojne | |
| nie uczestniczył | |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska Lotnicze i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | 10 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego OPL |
| Skład | Etat Nr 6/165 |
25 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPK (25 plm OPK) – oddział lotnictwa myśliwskiego Wojsk Obrony Powietrznej Kraju Sił Zbrojnych PRL.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W okresie od 1 maja do 1 grudnia 1952 roku, na lotnisku Redzikowo koło Słupska sformowano 25 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPL[a]. Etat nr 6/165 przewidywał 290 żołnierzy zawodowych i 2 pracowników kontraktowych[1]. Pułk wszedł w skład 10 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL[1].
W 1953 roku pułk został przebazowany na lotnisko w Pruszczu Gdańskim[b]. 1 października 1953 roku pułk posiadał 10 samolotów MiG-15.
W lipcu 1957 roku pułk został włączony w skład nowo sformowanego 2 Korpusu Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju[1]. 24 marca 1960 pułk otrzymał sztandar. Pułk wyposażony został w samoloty odrzutowe typu Lim-2 i Lim-5, czyli odpowiedniki MiG-15 i MiG-17.
W czerwcu 1962 roku jednostka została przemianowana na 25 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPK[2].
1 lutego 1968 roku, dowódca Wojsk Obrony Powietrznej Kraju przekazał pułk dowódcy Lotnictwa Operacyjnego[c], a ten 1 kwietnia 1968 roku rozformował pułk[1]. Na bazie 25 plm OPK został sformowany 49 Pułk Śmigłowców.
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku
- mjr pil. Wiktor Anochin (1952-1954)
- mjr pil. Mirosław Kapciuch (1954-1957)
- ppłk pil. Józef Caputa (1957-1962)
- ppłk pil. Stefan Zalejski (1962-1963)
- mjr pil. Henryk Bajor (1963-1968)
Oficerowie
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Paweł Piotrowski, System obrony powietrznej Polski w latach 1959-1990, część III, Lotnictwo Wojskowe. Magazyn Miłośników Lotnictwa Wojskowego Nr 4 (25), MAGNUM X Sp. z o.o., lipiec-sierpień 2002, ISSN 1505-1196.
- [red.] Józef Zieliński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Własna praca Kwz