25 Pułk Piechoty Obrony Krajowej

25 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Kromieryż (niem. 25. Landwehrinfanterieregiment Kremsier lub 25 Landwehr Infanterie-Regimenter Kremsier) – pułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.

Pułk został utworzony w Kromieryżu 1900 w roku jako niemiecki pułk Obrony Krajowej. Okręg uzupełnień – Kromieryż (niem. Kremsier) na terytorium 2 Korpusu.

Kolory pułkowe: trawiasty (grasgrün), guziki srebrne z numerem pułku „25”. W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku: 83% - Czesi^[1].

W latach 1903-1914 sztab pułku i wszystkie bataliony stacjonowały w Kromieryżu (niem. Kremsier).

W 1914 pułk wchodził w skład 26 Brygada Piechoty Obrony Krajowej należącej do 13 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej^[2].

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w 1914 i 1915 w Galicji, między innymi w okolicach Biecza i Gorlic. Największe straty jednostka poniosła w bitwie pod Gorlicami. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 251 w Ujściu Jezuickim, 46 w Koniecznej, 263 w Zaborowie i 255 w Wietrzychowicach.

11 kwietnia 1917 oddział został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 25 (niem. Schützenregiment Nr. 25).

Żołnierze

Komendanci pułku

• płk Karl Hawel (1903-1904)
• płk Moritz Hartlieb von Wallthor (1905)
• płk Kasimir von Lütgendorf (1906-1907)
• płk Eduard Baar (1908-1912)
• płk Karl Mader (1913-1914)

Podoficerowie i szeregowcy

• gefrajter jednoroczny ochotnik Piotr Kiełkowski

Przypisy

Bibliografia

• www.mlorenz.at: Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914. [dostęp 2010-03-16]. (niem.).
• Glenn Jewison & Jörg C. Steiner: Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918. [dostęp 2010-03-16]. (niem.).
• Waldemar Fronczak i in.: Polegli na ziemiach polskich z K.K. Landwehr-Infanterieregiment Nr 25. [dostęp 2010-03-16]. (pol.).