264 Batalion WOP
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Kryptonim | Grot |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
264 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 15 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 26 Brygadę Wojsk Pogranicza, a z dniem 1 stycznia 1951 roku 35 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 264 batalion WOP[2].
W 1951 roku, w związku z wymianą odcinków granicznych między Polską a ZSRR, strażnicę Hulskie z 264 batalionu przeniesiono do 263 batalionu WOP Ustrzyki Dolne[3].
W 1956 roku 264 batalion WOP Sanok z 26 Brygady WOP w Przemyślu podporządkowano pod 3 Brygadę WOP w Nowym Sączu[a][4].
W 1976 roku, w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia, rozwiązano batalion. W jego miejsce zorganizowano placówkę zwiadu i kompanię odwodową. Strażnice podporządkowano bezpośrednio brygadzie[5].
Struktura organizacyjna
W 1954 batalionowi podlegały:
- 169 strażnica WOP Wetlina
- 170 strażnica WOP Roztoki Górne
- 171 strażnica WOP Wola Michowa
- 172 strażnica WOP Łupków
- 173 strażnica WOP Radoszyce
Struktura batalionu i numeracja strażnic na dzień 31.12.1959 roku.
dowództwo batalionu WOP – Sanok
- 27 placówka II kategorii – Ożenna
- 28 placówka II kategorii – Barwinek
- 29 placówka II kategorii – Lipowiec
- 30 placówka II kategorii – Radoszyce
- 31 placówka II kategorii – Łupków
- 32 placówka II kategorii – Wola Michowa
- 33 placówka II kategorii – Roztoki
- 34 placówka II kategorii – Wetlina
1 stycznia 1964 roku batalionowi WOP Sanok podlegały:
- 21 placówka WOP II kategorii Ożenna
- 22 placówka WOP II kategorii Barwinek
- placówka kontroli małego ruchu granicznego II kategorii Barwinek
- placówka kontroli małego ruchu turystycznego Barwinek
- 23 placówka WOP II kategorii Lipowiec
- 24 placówka WOP II kategorii Komańcza
- 25 placówka WOP II kategorii Łupków
- 26 placówka WOP II kategorii Roztoki
- placówka kontroli małego ruchu granicznego II kategorii Roztoki Górne
- 27 placówka WOP II kategorii Wetlina
Dowódcy batalionu
- kpt. Jan Doliński (?–1951)
- kpt. Baca (? 1971)
Uwagi
- ↑ Zarządzenie DWW nr 013/WW z 16.06.1956 → Jackiewicz 1998 ↓, s. 134.
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 117–118.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 118.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 218.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 135.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).