26 Brygada WOP
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1950 |
| Rozformowanie | 1957 |
| Tradycje | |
| Rodowód | 8 Oddział OP 8 Rzeszowski Oddział WOP 15 Brygada OP |
| Kontynuacja | Bieszczadzka Brygada WOP |
| Organizacja | |
| Numer | JW 2106[1] |
| Dyslokacja | Przemyśl Nowy Sącz |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska Wewnętrzne |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
| Skład | Etat Nr 352/33 |
26 Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza (26 BWOP) – brygada Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
26 Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza została sformowana podstawie rozkazu nr 043/org. Ministra Bezpieczeństwa Publicznego z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 15 Brygady Ochrony Pogranicza[2]. Nowa numeracja batalionów i brygad weszła w życie z dniem 1 stycznia 1951 roku[3]. Dowództwo brygady stacjonowało w Przemyślu ul. Mickiewicza 44[2].
W 1951 roku, w związku z wymianą odcinków granicznych między Polską a ZSRR, przeniesiono 263 batalion WOP z Olszanicy do Ustrzyk Dolnych oraz strażnicę Hulskie z 264 batalionu Baligród do 263 batalionu Ustrzyki Dolne. Sformowano nowe GPK Krościenko (kolejowe) na granicy polsko-radzieckiej[2].
W 1952 roku, w związku z rozformowaniem 1 Brygady WOP w Krośnie nad Wisłokiem, odcinek i pododdziały przejęła 26 Brygada w Przemyślu. W miejscu postoju rozformowanej brygady sformowano 265 batalion WOP Krosno, któremu podporządkowano 7 strażnic. W 1953 roku w 263 batalionie WOP Ustrzyki Dolne utworzono dodatkowo jedną strażnicę[4].
W 1956 roku z części sił i środków 26 Brygady WOP zorganizowano Samodzielną Grupę Manewrową WOP w Przemyślu, Samodzielny Oddział Zwiadu WOP w Przemyślu oraz 265 Batalion WOP w Krośnie nad Wisłokiem. Dowództwo 26 Brygady WOP zostało dyslokowane do Nowego Sącza, gdzie podporządkowano mu 264 Batalion WOP w Baligrodzie i nowo sformowany 265 Batalion WOP w Krośnie nad Wisłokiem. Na podstawie rozkazu nr 07/Org. Mob. dowódcy WOP z 5 marca 1957 roku dotychczasowa 3 Brygada WOP w Krakowie została połączona z 26 Brygadą WOP w Nowym Sączu w jedną 3 Brygadę WOP w Nowym Sączu. Stan etatowy nowej brygady liczył 2301 wojskowych i 140 pracowników kontraktowych. Reorganizacja została przeprowadzona do 30 sierpnia 1957 roku[5].
Działania bojowe
15 maja 1951 roku obcy samolot dokonał zrzutu grupy nacjonalistów ukraińskich nad Lasami Sieniawskimi w powiecie Jarosław. Zarządzono przeszukanie terenu i poszukiwania. Po sześciu dniach trafiono na dywersantów. W czasie walki zabito trzech osobników i zdobyto ich wyposażenie[2].
Struktura organizacyjna
- Dowództwo 26 Brygady WOP w Przemyślu
- 261 batalion WOP w Lubaczowie
- 262 batalion WOP w Przemyślu
- 263 batalion WOP w Olszanicy
- 264 batalion WOP w Baligrodzie
- pododdziały dowodzenia[a]
Dowódcy brygady
- płk Filip Kujun (do 24.07.1954)
- ppłk Robert Ładziński
Uwagi
- ↑ Strukturę organizacyjną brygady podano za → Jackiewicz 1998 ↓, s. 118
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ a b c d Jackiewicz 1998 ↓, s. 118.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 119.
- ↑ Grzegorz Goryński, Wybiórczo o Wojskach Ochrony Pogranicza, Przegląd Historyczno-Wojskowy Nr 2 (248), Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2014, ISSN 1640-6281, s. 179.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945-1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).