26 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego

26 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego
Historia
Państwo PRL
Sformowanie1962
Rozformowanie1984
Dowódcy
Pierwszykpt. pil. Ireneusz Pyrżak
Ostatnippłk pil. Stefan Różanek
Organizacja
DyslokacjaWarszawa
Rodzaj wojskWojska lotnicze
PZL SM-2

26 Samodzielna Eskadra Lotnictwa Łącznikowego (26 elł) – pododdział lotniczy.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W terminie do 15 kwietnia 1962 roku, na bazie 24 Samodzielnej Eskadry Lotnictwa Łącznikowego[a] sformowano 26 Samodzielną Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego o etacie nr 6/391: 119 żołnierzy i 1 pracownik cywilny[b].

W 1971 roku eskadra została przeformowana na 26 Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego[c].

Eskadra stacjonowała na lotnisku w Warszawie[1]. W roku 1984 roku eskadra została rozformowana[2].

Dowódcy eskadry

Wykaz dowódców eskadry podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 188.

  • kpt. pil. Ireneusz Pyrżak (1962 - 1967)
  • ppłk pil. Stefan Różanek (1967 - 1984)

Uwagi

  1. ↑ Sformowana 25 września 1961 roku
  2. ↑ Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr Ol6/Org. z 20 lutego 1962 roku
  3. ↑ Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 0049/Org. z 13 września 1971 roku

Przypisy

  1. ↑ Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. s. 188.
  2. ↑ Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego nr 012/Org. z 30 stycznia 1984 roku

Bibliografia

  • Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).