26 Poznański Batalion Piechoty

26 Batalion Piechoty
Ilustracja
Barwy batalionu (brygady)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

16 marca 1945

Nazwa wyróżniająca

Poznański

Dowódcy
Pierwszy

mjr Józef Władyka

Organizacja
Dyslokacja

Alva, Muthill, Tain

Rodzaj sił zbrojnych

Wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

8 Brygada Piechoty

Porucznik 14 pp Stanisław Straub[a], w czerwcu 1945 r. zajmował stanowisko oficera wywiadowczego w 26 Poznańskim Batalionie Piechoty.

26 Poznański Batalion Piechoty (26 bp) – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Historia batalionu

Na podstawie rozkazu dziennego Nr 32/45 dowódcy 8 Brygady Piechoty z dnia 16 marca 1945 roku 26 Poznański Batalion Piechoty został usamodzielniony z dniem 19 marca 1945 roku pod względem ewidencyjnym[1]. Powyższy rozkaz został przyjęty, jako rozkaz utworzenia batalionu. Tego dnia oddział liczył 5 oficerów i 153 szeregowych. 20 marca batalion został zakwaterowany w miejscowości Alva, położonej na wschód od miasta Stirling (2 kompania w miejscowości Tillicoultry)[2]. Batalion nie wziął udziału walkach na froncie. Zdolność bojową miał osiągnąć do 1 czerwca 1945 roku. Oficerowie wywodzili się z I Korpusu Polskiego, a żołnierze w ok. 80% z Wehrmachtu lub organizacji Todta, do których zostali przymusowo wcieleni[3]. 14 kwietnia 1945 roku kompania wsparcia została przeniesiona do miejscowości Muthil, 20 mil na północny wschód od Alvy, natomiast kompanie 1. i 2. do obozu Station, położonego półtorej mili od Muthil[4]. 7 czerwca 1945 roku batalion liczył 30 oficerów i 1012 szeregowców[5]. 10 czerwca 1945 roku w Alva żołnierze batalionu złożyli przysięgę[6]. 16 czerwca 1945 roku w Bridge of Allan batalion wziął udział w przeglądzie oddziałów dokonanym przez Naczelnego Wodza, generała dywizji Tadeusza Komorowskiego[7]. 15 lipca 1945 roku batalion został dyslokowany do miejscowości Tain w północnej Szkocji, w dwóch rzutach: kolejowym i kołowym[8]. 21 lipca 1945 roku batalion liczył 38 oficerów i 1027 szeregowych[9]. 12 sierpnia 1945 roku batalion wizytował dowódca I Korpusu, generał dywizji Stanisław Maczek i dowódca 4 Dywizji Piechoty, generał brygady Kazimierz Glabisz w towarzystwie dowódcy 8 Brygady Piechoty, pułkownika Andrzeja Bogacza[10]. 29 stycznia 1946 roku baon inspekcjonował szef Sztabu Głównego, generał dywizji Stanisław Kopański[11].

Obsada personalna batalionu

Organizacja i obsada personalna[3]

  • dowódca – mjr Józef Władyka
  • I zastępca dowódcy batalionu – mjr Jan Adam Niedzielski (od 3 IV 1945[12])
  • kwatermistrz – kpt. Kasper Ślepokura (od 3 IV 1945[12])
  • adiutant – ppor. Jan Wierszycki (od 3 IV 1945[12])
  • dowódca kompanii dowodzenia – kpt. Stanisław Otwinowski (od 7 IV 1945), kpt. Zenon Pietrucki (od 16 VI 1945[13])
  • dowódca 1 kompanii – por. Edward Car
  • dowódca 2 kompanii – por. Józef Wiktor Blumski (od 19 V 1945[14]), kpt. Bolesław Graff (od 16 VI 1945[13])
  • dowódca 3 kompanii – por. Sławomir Grodzicki (od 7 IV 1945)
  • dowódca 4 kompanii – kpt. Tadeusz Jaworski (od 26 IV 1945[15])
  • zastępca dowódcy 4 kompanii - por. Wilhelm Snopek (od 16 VI 1945[13])
  • dowódca kompanii broni wsparcia – kpt. Teodor Paschke (od 5 IV 1945[16])

Znaki rozpoznawcze

  • Patki - granatowe z żółtą żyłką[3]
  • Otoki: granatowe[3]
  • Znaki na wozach: czarna cyfra 69 na brązowym tle[3]

Uwagi

  1. Por. piech. Stanisław Straub – urodzony 03.05.1910 r. we Lwowie, syn Ferdynanda. Podporucznik od 15.08.1934 r., porucznik od 19.03.1938 r. Oficer 14 pułku piechoty i (od czerwca 1938 r.) batalionu KOP „Czortków”. W czerwcu 1945 r. piastował stanowisko oficera wywiadowczego w 26 Poznańskim Batalionie Piechoty. Zmarł 14.11.1971 r. w Szkocji i pochowany został na cmentarzu Carriden Cemetery & Churchyard. Na nagrobku wskazano, że posiadał stopień kapitana Wojska Polskiego.

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
8BP psz 1.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barwy 8 Brygady Piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
Straub Stanisław por. 14 pp.jpg
Autor: Szczur14pp, Licencja: CC BY-SA 4.0
Straub Stanisław - porucznik 14 pp. Przetworzone zdjęcie z archiwum Mariana Ropejko.