26 Pułk Czołgów Średnich im. Niemieckich Bojowników Antyfaszystowskich

26 Pułk Czołgów Średnich
Historia
Państwo

 PRL

Sformowanie

17 maja 1951

Patron

Niemieccy Bojownicy Antyfaszystowscy

Tradycje
Rodowód

26 pułk artylerii pancernej (1951–1955)
13 batalion czołgów ciężkich i artylerii pancernej (1955–1957)

Kontynuacja

27 Pułk Czołgów (1968–1990)
89 pułk zmechanizowany (1990–1992)
102 Pułk Zmechanizowany (1992–1994)
5 Brygada Pancerna

Organizacja
Numer

JW 3116[1]

Dyslokacja

Garnizon Gubin

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska pancerne

Podległość

19 Dywizja Zmechanizowana
19 Dywizja Pancerna
5 Saska Dywizja Pancerna

Czołg podstawowy pułku - T-34/85

26 Pułk Czołgów Średnich im. Niemieckich Bojowników Antyfaszystowskich (26 pcz) - oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

Minister Obrony Narodowej rozkazem Nr 0045/Org. z 17 maja 1951 polecił dowódcy Okręgu Wojskowego Nr IV sformować 26 Pułk Artylerii Pancernej. Jednostka miała być zorganizowana według etatu Nr 5/85 o stanie 757 żołnierzy i 12 pracowników. Termin zakończenia formowania został określony na dzień 1 grudnia 1952. Pułk stacjonował w koszarach we wsi Komorów i wchodził w skład 19 Dywizji Zmechanizowanej[2].

Zgodnie z etatem strukturę pułku tworzyło: dowództwo pułku, dwa bataliony artylerii pancernej (jeden z nich skadrowany), batalion czołgów ciężkich, batalion fizylierów, kompania technicznego zaopatrzenia i pluton saperów[3]. Pułk miał być uzbrojony w dwadzieścia trzy czołgi ciężkie IS-2 i czterdzieści dwa samobieżne działa ISU-122. 10 kwietnia 1952 na ewidencji pułku znajdowało się tylko piętnaście czołgów IS-2 i siedem dział ISU-122, czyli niespełna 34% egzemplarzy przewidzianych etatem[4].

Minister Obrony Narodowej rozkazem Nr 0082/Org z 4 grudnia 1952 polecił przeformować 26 Pułk Artylerii Pancernej na etat Nr 5/107 o stanie 489 żołnierzy i 10 pracowników. Na uzbrojeniu pułku miało się znaleźć trzynaście czołgów ciężkich IS-2 i szesnaście samobieżnych dział ISU-122. W stosunku do etatu Nr 5/85 stan liczebny pułku został zredukowany o 36%, a stan podstawowego uzbrojenia (czołgi i działa) o 55%[5]. Zmianie uległa struktura organizacyjna. Zlikwidowano jeden batalion artylerii pancernej, a w miejsce batalionu fizylierów pozostawiono tylko kompanię. Pozostałe dwa bataliony zostały częściowo skadrowane[6].

Minister Obrony Narodowej rozkazem Nr 0058/Org z 19 września 1955 nakazał przeformować 26 Pułk Artylerii Pancernej w 13 Batalion Czołgów i Artylerii Pancernej i podporządkować go dowódcy 19 Dywizji Pancernej. Przeformowanie planowano zakończyć do 20 grudnia 1955. Batalion został zorganizowany według etatu Nr 5/180 o stanie 485 wojskowych i 10 pracowników cywilnych[7]. W stosunku do etatu Nr 5/107 stan liczebny pozostał na tym samym poziomie, natomiast zwiększeniu o 44% uległa liczba podstawowego uzbrojenia: dwadzieścia dwa czołgi ciężkie IS-2 i dwadzieścia ciężkich dział pancernych ISU-122 oraz jeden transporter opancerzony BTR-152[8]. W skład batalionu wchodziły dwie kompanie czołgów ciężkich (w tym jedna skadrowana), dwie kompanie ciężkich dział pancernych (w tym jedna skadrowana), kompania piechoty zmotoryzowanej oraz cztery plutony (łączności, saperów, przeciwlotniczy, transportowo-gospodarczy) i dwie drużyny (rozpoznania i regulacji ruchu)[9].

Minister Obrony Narodowej rozkazem Nr 0025/Org z 2 kwietnia 1957 polecił dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego przeprowadzić, w terminie do 15 sierpnia 1957, reorganizację między innymi 19 DPanc. W ramach tej reorganizacji, w m. Komorów, na bazie 13 Batalionu Czołgów i Artylerii Pancernej został sformowany 26 Pułk Czołgów Średnich.

Minister Obrony Narodowej rozkazem Nr Pf 24/MON z 19 czerwca 1962 nadał 26 Pułkowi Czołgów Średnich imię Niemieckich Bojowników Antyfaszystowskich[10]. W uroczystości nadania imienia wziął udział Minister Obrony NRD[11].

Na podstawie rozkazu Nr 07/MON Ministra Obrony Narodowej z 4 maja 1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek 26 Pułk Czołgów Średnich im. Niemieckich Bojowników Antyfaszystowskich przejął numer, nazwę wyróżniającą i dziedzictwo tradycji 27 Sudeckiego Pułku Artylerii Pancernej. Jednocześnie 32 Pułk Czołgów Średnich w Sanoku został przemianowany na 26 Pułk Czołgów Średnich[12].

Żołnierze pułku

Przypisy

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. Piotrowski 2003 ↓, s. 153.
  3. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 205.
  4. Piotrowski 2003 ↓, s. 158.
  5. Piotrowski 2003 ↓, s. 160-161.
  6. Kajetanowicz 1985 ↓, s. 208.
  7. Piotrowski 2003 ↓, s. 168.
  8. Piotrowski 2003 ↓, s. 165.
  9. Jerzy Kajetanowicz, Polskie wojska lądowe 1945-1960 ..., s. 325-326, etat Nr 5/180 batalionu czołgów ciężkich i artylerii pancernej DPanc z 19 września 1955 r.
  10. Dziennik Rozkazów Tajnych MON z 1962 r. Nr 4, poz. 30.
  11. Kalendarium Gubina 1945-2009 s. 96
  12. Dziennik Rozkazów Tajny MON z 1967 r., Nr 5, poz. 21.

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa : Wydaw. Min. Obrony Narodowej 1987.. ISBN 83-11-07419-4.
  • Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2003, ISBN 83-88542-53-2, OCLC 830528040.
  • Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, Gubińskie Towarzystwo Kultury czerwiec 2010 - Kalendarium Gubina 1945-2009 ISBN 978-83-927655-6-1.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Korpusówka wojsk pancernych.png
Autor: Magnum045, Licencja: CC BY-SA 4.0
Armored troops branch insignia
T-34-85 góra RB.jpg
Autor: Radomil, Licencja: CC-BY-SA-3.0
T-34/85 in Poznań
LWP kurtki sampanc.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - kadra pancerna i samochodowa