271P/van Houten–Lemmon

271P/van Houten–Lemmon
Odkrywca

C. J. van Houten,
I. van Houten-Groeneveld

Data odkrycia

marzec 1966

Nazwy alternatywne

1961 X, D/1960 S1 (van Houten)

Elementy orbity
Półoś wielka

6,9694 au

Mimośród

0,3899

Peryhelium

4,2517 au

Aphelium

9,6870 au

Okres orbitalny

18,40 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

6,8565°

Długość węzła wstępującego

9,5906°

Argument peryhelium

35,0383°

Moment przejścia przez peryhelium

5 lipca 2013

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

maks. kilka km

271P/van Houten–Lemmonkometa krótkookresowa, należąca do rodziny Jowisza.

Odkrycie

Kometa została odkryta w marcu 1966 roku na płytach fotograficznych wykonanych w dniach od 24 września do 26 października 1960 roku przez Toma Gehrelsa w Obserwatorium Palomar. Odkrywcami komety byli C. J. van Houten i I. van Houten-Groeneveld.

Przy dwóch następnych powrotach w okolice Słońca komety nie udało się odnaleźć. Ponownie została odkryta przypadkowo w ramach programu Mount Lemmon Survey 5 października 2012 roku. Początkowo została uznana za planetoidę i przyznano jej numer tymczasowy 2012 TB36. W kolejnych dniach dostrzeżono jednak prawdziwą, kometarną naturę obiektu, a także wyliczono, że jest to zaginiona kometa odkryta w 1966 roku przez van Houtenów.

Orbita komety i właściwości fizyczne

Orbita komety 271P/van Houten–Lemmon ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,39. Jej peryhelium znajduje się w odległości 4,25 j.a., aphelium zaś 9,69 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 18,4 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 6,86˚.

Obliczenia wykazały, że w marcu 1979 roku kometa przeszła w odległości 0,63 j.a. od Jowisza, co spowodowało zmianę jej orbity – peryhelium wzrosło o 0,2 j.a., a okres orbitalny wzrósł aż o 2 lata.

Jądro tej komety ma rozmiary maksymalnie kilku km.

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne