27 Batalion Celny
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1921 |
Rozformowanie | 1922 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja | 27 batalion SG |
Dowódcy | |
Pierwszy | mjr Stanisław Rebenkowski |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Podległość |
27 Batalion Celny – jednostka organizacyjna formacji granicznych II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych L.7300/Mob. z dnia 9 czerwca 1921 roku w miejsce batalionów etapowych utworzone zostały bataliony celne. 27 batalion celny powstał w granicach 2 Armii, a zorganizowano go na bazie III/V i V/V batalionu etapowego. Etat batalionu wynosił 14 oficerów i 600 szeregowych[2]. Podlegał Ministerstwu Spraw Wewnętrznych[3].
Mimo że batalion był w całym tego słowa znaczeniu oddziałem wojskowym, nie wchodził on w skład pokojowego etatu armii. Uniemożliwiało to uzupełnianie z normalnego poboru rekruta. Ministerstwo Spraw Wojskowych zarówno przy ich formowaniu, jak i uzupełnianiu przydzielało mu często żołnierzy podlegających zwolnieniu, oficerów rezerwy oraz szeregowców i oficerów zakwalifikowanych przez dowództwa okręgów generalnych jako nie nadających się do dalszej służby wojskowej[4].
W listopadzie 1921 roku Ministerstwo Spraw Wewnętrznych postanowiło powołać brygady celne[5]. 27 batalion celny znalazł się w strukturze 8 Brygady Celnej[6].
Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 roku zmienił nazwę „Baony Celne” na „Straż Graniczna”[3]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[7]. 27 batalion celny przemianowany został na 27 batalion Straży Granicznej.
Służba celna
Odcinek batalionowy podzielony był na cztery pododcinki, które obsadzały kompanie wystawiające posterunki i patrole. Posterunki wystawiano wzdłuż linii granicznej w taki sposób, by mogły się nawzajem widzieć w dzień[8]. W tym zakresie batalion współpracował z posterunkami i patrolami Policji Państwowej. Współpraca polegała na tym, że te pierwsze wystawiały wzdłuż linii granicznej stale posterunki i patrole, natomiast policja tworzyła je w głębi strefy, poza linią graniczną. W zakresie ochrony granicy batalion podlegał staroście[9].
Z chwilą powstania batalion objął dotychczasowe odcinki III i V Krakowskich batalionów etapowych i częściowo odcinek I Lubelskiego batalionu etapowego[10].
- Sąsiednie bataliony
- 31 batalion celny ⇔ 28 batalion celny – IX 1921[11]
- 31 batalion celny ⇔ 28 batalion celny – XII 1921[11]
Kadra batalionu
- Dowódcy batalionu
stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
---|---|---|---|
mjr | Stanisław Rebenkowski[1] | 23 VIII 1921 − 1 X 1922[12] |
Struktura organizacyjna
Ordre de Bataille 27 batalionu celnego w Dziśnie na dzień 23 sierpnia 1921 roku[12] | ||||
---|---|---|---|---|
kompania | 1. Czeszki | 2. Dzisna | 3. Uśmiany | 4. Dzisna |
dowódcy | por. Bronisław Kulczycki | por. Eugeniusz Roth | por. Ludwik Lemik | por. Władysław Linca |
placówka | Terespol | Drozdy | Ponizowo | |
Skrobotuny | Borowszczyzna | Drogiczyn | ||
Zaułek | Pielcy | Oleśnica | ||
Osinówka | Kniażyn | Perejasławka | ||
fut. Brudok | Polany | Uśmiany | ||
Czeszki | Kopciowo | Trudy | ||
Bojary | Czerepy | Słoboda | ||
Teljeny | Mazuryno | Dworczany | ||
Weretejka | Łąki | Kukiszy | ||
Stelmachowo | Dzisna | Leonpol | ||
Kruczówka | folw. Kopułowa | Skakuny | ||
fut. Zagacie | Frołowo | Czuryłowo | ||
st. Zagacie | Powianuszki | Czemiery | ||
Orzechowno | Hryhorowicze | |||
Ordre de Bataille 27 batalionu celnego w Drui na dzień 1 października 1922 roku[12] | ||||
kompania | 1. Druja | 2. Druja | 3. Uźmiany | 4. Leonpol |
dowódcy | rtm. Stanisław Zaremba | por. Wiktor Szyglewski | por. Ludwik Lemik | por. Ludwik Drumar |
placówka | Wiata | Ponirowo | Janczyn | |
Jewioły | Olszenica | Staro Grudzinowo | ||
Stajki | Przesłówka | Leonpol | ||
Druja | Uźmiany | Czuryłowo | ||
Krzywowszczyzna | Trudy | Czemery | ||
Bałuje | Słoboda | |||
Dworczany |
Przypisy
- ↑ a b c Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 14.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 24.
- ↑ a b Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 25.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 75.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 26.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 74.
- ↑ Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 72.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 73.
- ↑ Przeformowanie baonów etapowych w 27 bc ↓, s. 6.
- ↑ a b WIG – mapa operacyjna Polski 1:300 000 ↓.
- ↑ a b c OdeB batalionów celnych ↓, s. 27bc.
Bibliografia
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Teresa Prengel-Boczkowska , Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Bataliony Celne”, Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009 .
- Ordre de Bataille batalionów celnych od numeru 1 do 19 i od numeru 20 do 44 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin
- Materiały dotyczące przeformowania III i V Krakowskiego baonu etapowego w 27 batalion celny → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Rozmieszczenie Batalionów Celnych we wrześniu 1921 roku (II faza organizacji)