27 Dywizja Izydora Krasińskiego
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Księstwo Warszawskie | |
| Sformowanie | 1813 | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | Izydor Krasiński | |
| Działania zbrojne | ||
| Bitwa narodów | ||
| Organizacja | ||
| Podległość | VIII Korpus WA | |
27 Dywizja Izydora Krasińskiego - polska formacja wojskowa okresu napoleońskiego.
Mimo totalnej klęski Napoleona w wyprawie moskiewskiej książę Józef Poniatowski przystąpił do odtwarzania armii. Stosując metody kościuszkowskie: intensywny pobór dymowy i wcielając bataliony gwardii narodowej do pułków liniowych uzyskał doskonałe efekty. Stary żołnierz tworzył doskonałe kadry, a rekrut prędko stawał się starym żołnierzem.
27 Dywizja gen. Izydora Krasińskiego weszła w skład VIII Korpusu Wielkiej Armii.
Skład dywizji
W skład 27 Dywizji dowodzonej przez Izydora Krasińskiego weszły odtworzone pułki: 8 pp pod komendą płk. Kajetana Stuarta i 16 pp płk. Ignacego Bolesty[1].
Z resztek czterech pułków piechoty Legii Nadwiślańskiej utworzono jeden Pułk Piechoty Nadwiślańskiej pod dowództwem płk. Stanisława Malczewskiego i w sierpniu 1813 przyłączono go do 27 Dywizji[2].
Przypisy
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 446.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 447.
Bibliografia
- Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Poznań: "Kurpisz", 2003. ISBN 83-88841-52-1.
- Bronisław Gembarzewski, Szymon Askenazy: Wojsko Polskie : Księstwo Warszawskie 1807-1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
- Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
