27 Dywizja Piechoty (LWP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1951 |
Rozformowanie | 1955 |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Mikołaj Kotwicki |
Ostatni | płk Artur Raginia |
Organizacja | |
Numer | JW 4590 |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
27 Dywizja Piechoty (27 DP) – związek taktyczny piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Dywizja została sformowana w okresie od maja 1951 roku 1 grudnia 1952 roku, w garnizonie Zgorzelec, w składzie Okręgu Wojskowego Nr IV, według etatów Nr 2/129-2/138, tzw. małej konnej DP[2], o stanie 5212 żołnierzy i 164 pracowników cywilnych. Do końca 1951 roku stan liczebny dywizji miał liczyć 2818 żołnierzy oraz 142 pracowników cywilnych.
Był to związek o ograniczonych możliwościach bojowych, trakcji konnej, przeznaczony do użycia na drugorzędnych kierunkach działań. Dywizja pozostawała w bezpośredniej podległości dowódcy okręgu[3]. Etatowo w składzie pułku piechoty miało być 7 samochodów, 14 moździerzy 82 mm, 66 rkm, 21 ckm, 24 km plot, 536 kbk, 4 armaty 45 mm, 4 armaty 76 mm.
Dywizja została rozformowana w grudniu 1955 roku[4], z wyjątkiem 17 daplot i 52 dappanc[5].
Żołnierze dywizji
Dowódcy dywizji[6]:
- ppłk Mikołaj Kotwicki (1951-1953)
- ppłk Stefan Orliński (1953-1955)
- płk Artur Raginia (p.o. 1955)
Struktura organizacyjna
wg stanu z 1 grudnia 1952 r.
Nazwa jednostki | Miejsce stacjonowania |
---|---|
Dowództwo 27 Dywizji Piechoty | Zgorzelec |
85 pułk piechoty | |
90 pułk piechoty | |
96 pułk piechoty | |
114 pułk artylerii lekkiej | |
52 dywizjon artylerii przeciwpancernej | |
17 dywizjon artylerii przeciwlotniczej | |
32 batalion łączności | |
65 batalion saperów | |
36 kompania obrony przeciwchemicznej | |
pluton zwiadu | |
pluton samochodowy |
Przypisy
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 149.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 274.
- ↑ Puchała 2013 ↓, s. 251.
- ↑ Piotrowski 2003 ↓, s. 137.
- ↑ Mąsior 2005 ↓.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja „Historia i Kultura”, 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
- Wiesław Mąsior: Dowódcy dywizji Wojska Polskiego. Profesjonalne Forum Wojskowe. Serwis-militarny.net, 2005. [dostęp 2018-02-05].
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota