28 Eskadra Ratownicza Marynarki Wojennej
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1962 | |
Rozformowanie | 1983 | |
Tradycje | ||
Kontynuacja | 16 Pułk Lotnictwa Specjalnego Marynarki Wojennej | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | kpt. pil. Stanisław Piekara | |
Ostatni | kmdr por. pil. Mieczysław Pawlicki | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Darłowo | |
Rodzaj sił zbrojnych | Marynarka Wojenna | |
Rodzaj wojsk | Wojska lotnicze |
28 Eskadra Ratownicza Marynarki Wojennej (28 erMW) – pododdział lotniczy Marynarki Wojennej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W grudniu 1962 roku, na lotnisku w Darłowie, sformowano 28 Eskadrę Ratowniczą Marynarki Wojennej[a]. Etat nr 35/413 przewidywał 121 żołnierzy i 1 pracownika cywilnego[1].
W 1965 roku eskadra została przeformowana na nowy etat nr 35/456, w którym przewidziano 240 żołnierzy i 5 pracowników cywilnych[b]. W tym samym roku w eskadrze utworzono klucz śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych[1].
W 1983 roku sformowano trzeci klucz śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych[1].
Pod koniec 1983 roku 28 Eskadra Ratownicza Marynarki Wojennej została przeformowana w 16 Pułk Lotnictwa Specjalnego Marynarki Wojennej[c].
Dowódcy eskadry
Wykaz dowódców eskadry podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 189.
- kpt. pil. Stanisław Piekara (1963-1966)
- kmdr por. pil. Józef Grzanka (1966-1969)
- kmdr por. pil. Mieczysław Pawlicki (1968-1983)
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Własna praca Kwz
Autor: Chris Lofting, Licencja: GFDL 1.2
Polish Navy Mil Mi-14PL
Mi-4a