29 Brygada Zmechanizowana

29 Brygada Zmechanizowana

Odznaka 29 Brygady Zmechanizowanej
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1 czerwca 1995
Rozformowanie	1 stycznia 1998
Nazwa wyróżniająca	Szczecińska
Patron	Stefan Batory
Tradycje
Święto	6 czerwca
Nadanie sztandaru	23 czerwca 1996
Rodowód	41 Pułk Piechoty 41 Pułk Zmechanizowany
Dowódcy
Pierwszy	ppłk dypl. Mirosław Szyłkowski
Organizacja
Numer	JW 1752[1]
Dyslokacja	Szczecin
Rodzaj wojsk	Wojska lądowe
Podległość	12 Dywizja Zmechanizowana[2]

29 Szczecińska Brygada Zmechanizowana im. Króla Stefana Batorego (29 BZ) – dawny związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Sił Zbrojnych RP

Medal pamiątkowy^[3]

Awers

Rewers

Tablica pamiątkowa

Koszary^[4]

Sztab brygady

Brama główna

Batalion dowodzenia

Klub żołnierski

Izba chorych

Batalion czołgów

Kasyno

1 batalion

Formowanie i zmiany organizacyjne

Brygada została sformowana w czerwcu 1995 na bazie rozformowywanego 41 pułku zmechanizowanego^[5]. Stacjonowała w Szczecinie przy ulicy Łukasińskiego. Była jednostką o niskich stanach osobowych. Jej trzon stanowili żołnierze rezerwy. Przedmiotem szkolenia w brygadzie było przede wszystkim doskonalenie rezerw osobowych znajdujących się na przydziałach mobilizacyjnych w poszczególnych pododdziałach. W swoim składzie posiadała też kompanię zmechanizowaną (1/1bz) szkolącą nowo wcielonych żołnierzy dla potrzeb misji pokojowych realizowanych w ramach ONZ.

W wyniku kolejnych zmian restrukturyzacyjnych w Wojsku Polskim brygadę rozformowano. Ostatecznie brygada przestała istnieć 1 stycznia 1998 roku^[6]. Sztandar przekazany został do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.

W koszarach brygady rozlokowano sztab Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego.

Brygada stanowiła oddział gospodarczy dla 2 pułku artylerii i wielu mniejszych jednostek garnizonu Szczecin.

Struktura organizacyjna

• dowództwo i sztab
• batalion dowodzenia – mjr Zdzisław Włodarczyk
• 1 batalion zmechanizowany – kpt. Robert Konopka
• 2 batalion zmechanizowany – mjr Jerzy Hebda
• 3 batalion zmechanizowany – kpt. Marek Klimczak
• batalion czołgów – kpt. Krzysztof Skowroński
• batalion piechoty zmotoryzowanej – kpt. Tadeusz Dziedzic
• dywizjon artylerii samobieżnej- mjr Wojciech Prądzyński
• dywizjon artylerii przeciwpancernej – mjr Czesław Dębowski
• dywizjon artylerii przeciwlotniczej – mjr Zbigniew Weryk
• kompania rozpoznawcza
• kompania saperów
• kompania zaopatrzenia – kpt. Jeremi Długosz
• kompania remontowa – kpt.Dariusz Stempiński
• kompania medyczna – por. Krzysztof Bojanowski

Uzbrojenie

• bojowe wozy piechoty BWP-1
• czołgi podstawowe T-55
• haubice samobieżne 2S1 Goździk
• armaty przeciwlotnicze ZU-23-2
• wozy rozpoznawcze BRDM-2

Dowództwo brygady

• Dowódca – ppłk dypl. Mirosław Szyłkowski

Zastępcy:

• Szef szkolenia – ppłk dypl. Zbigniew Jarosiewicz
• Szef sztabu – ppłk dypl. Ryszard Witwicki
• Szef logistyki – ppłk mgr Zygmunt Więch

Tradycje

Zgodnie z decyzja nr 24 /MON z 20.03.1996 roku, 3 maja 1996 roku, Brygada przyjęła nazwę wyróżniającą "Szczecińska" i imię króla Stefana Batorego. Przejęła również dziedzictwo i kontynuację tradycji:

• 41 Suwalskiego pułku piechoty Marszałka Józefa Piłsudskiego (1918 – 1944)
• 76 Lidzkiego pułku piechoty im. Ludwika Narbuta (1919 – 1944)
• 81 pułku Strzelców Grodzieńskich im. Króla Stefana Batorego (1918 – 1944)
• 29 pułku artylerii lekkiej (1920 – 1939)
• 41 pułku zmechanizowanego (1945 – 1995)

Symbole brygady

Akt wręczenia sztandaru przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego dowódcy 29 Brygady Zmechanizowaniej ppłk. dypl. Mirosławowi Szyłkowskiemu

Dowództwo brygady w dzień pożegnania ze sztandarem

Sztandar brygady

Strona prawa

Strona lewa

Sztandar:

23 czerwca 1996 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski, na Wałach Chrobrego w Szczecinie, wręczył dowódcy brygady ppłk. dypl. Mirosławowi Szyłkowskiemu sztandar^[7]. Rodzicami chrzestnymi sztandaru byli: Prezes Izby Rzemieślniczej w Szczecinie Pan Piotrkowski i Dyrektor Liceum ogólnokształcącego nr 5 w Szczecinie Pani Zaleska. Sztandar ufundowały zakłady pracy Szczecina i częściowo osoby indywidualne, w tym rodziny kadry zawodowej brygady.

Płat sztandaru to biała tkanina w kształcie kwadratu o wymiarach 75x75 cm, po której obu stronach znajduje się krzyż kawalerski wykonany z tkaniny czerwonej. Jeden bok sztandaru wszyty jest w białą skórę. Boki sztandaru obszyte złotą frędzlą. Na stronie głównej płata, pośrodku krzyża kawalerskiego, znajdują się dwie gałązki wawrzynu, haftowane złotym szychem. Pośrodku wieńca umieszczony wizerunek orła białego z głową zwróconą do drzewca. W rogach płata umieszczone są wieńce wawrzynu z numerem jednostki – 29.

Na stronie odwrotnej płata, pośrodku krzyża kawalerskiego, znajduje się napis "BÓG HONOR OJCZYZNA" w wieńcu z wawrzynu. W rogach płata umieszczone są wieńce wawrzynu, a w ich polach cztery herby miast związanych z dziedziczonymi przez brygadę tradycjami: Poznania – miejsce sformowania 41 pp, Suwałk – miejsce stacjonowania 41 Suwalskiego pułku piechoty, Szczecina – miejsce stacjonowania 29 BZ oraz Łomży – miejsce walk 29 Dywizji Piechoty w czasie trwania kampanii wrześniowej.

Szczególne znaczenie miał na sztandarze herb Łomży (koziołek). W ten sposób autorzy projektu sztandaru p„rzemycili” w sposób legalny symbolikę innego polskiego miasta sprzed 1939 roku – Grodna. Grodno – miasto króla Stefana Batorego i duży przedwojenny garnizon wojskowy, w którym stacjonowało większość wojsk 29 Dywizji Piechoty było szczególnie bliskie żołnierzom Brygady.

Odznaka brygady

Odznaka ma kształt krzyża równoramiennego z owalnymi wcięciami między ramionami o srebrzystych krawędziach. W centrum krzyża, na żółtym otoku widniał napis „Brygada Zmechanizowana,” a w centrum liczba „29”. Między ramionami krzyża umieszczone zostały srebrzyste herby miast związanych z historią jednostek, których tradycje kultywowała Brygada

Zarówno odznakę jak i sztandar zaprojektowali oficerowie: ppłk Waldemar Huścia i mjr Paweł Dickert^[8].

Plakietki brygady

Przekształcenia

41 pułk piechoty (1945−1958) → 41 pułk zmechanizowany (1958−1995) → 29 Brygada Zmechanizowana (1995−1998)

Przypisy

Bibliografia

• Dariusz Faszcza: Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2005. ISBN 83-11-10131-0.
• Kazimierz Kozłowski: Pomorze Zachodnie w latach 1945 – 2010. T. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2012. ISBN 978-83-7241-870-8.
• Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
• Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9.