29 Pułk Zmechanizowany
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1950 i 1989 |
Rozformowanie | 1963 i 1992(95) |
Patron | płk Aleksander Kowalski |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja | 29 Pułk Czołgów |
Organizacja | |
Numer | JW 1749[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
29 Pułk Zmechanizowany (29 pz) – oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych PRL i okresu transformacji ustrojowej.
Wchodził w skład 11 Dywizji Zmechanizowanej. Stacjonował w garnizonie Żagań.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1949 29 pułk piechoty został przeformowany w 29 zmotoryzowany pułk piechoty (JW 1749) i podporządkowany dowódcy 11 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty. W następnym roku pułk został dyslokowany z Jeleniej Góry do Żagania i przeformowany w pułk zmechanizowany.
W 1963 na bazie 29 pułku zmechanizowanego utworzono 29 pułk czołgów średnich. 6 maja 1972 pułk otrzymał imię patrona płk. Aleksandra Kowalskiego.
W 1989 ponownie przeformowany w 29 pułk zmechanizowany. We wrześniu 1991 utracił imię patrona.
13 lipca 1992 przemianowany na 120 Husarski pułk zmechanizowany. W tym samym roku dyslokowany do Świętoszowa. 30 czerwca 1995 przeformowany w 10 Brygadę Kawalerii Pancernej.
Dowódcy pułku
- ppłk Władysław Wojnicz (1947 - 1951)
- ppłk Józef Jaworski (1952 - 1954)
- mjr Antoni Wędrzyn (1955 - 1957)
- ppłk Tadeusz Brzozowski (1957 - 1960)
- mjr dypl. Edward Szałapach (1960 - 1961)
- mjr dypl. Czesław Kołosowski (1961 - 1967)
Struktura organizacyjna
- Dowództwo i sztab
- kompania łączności
- pluton regulacji ruchu
- 2 bataliony zmechanizowane
- 2 bataliony czołgów
- dywizjon artylerii samobieżnej
- dywizjon przeciwlotniczy
- bateria przeciwpancerna
- kompania saperów
- kompania rozpoznawcza
- kompania zaopatrzenia
- kompania remontowa
- kompania medyczna
- pluton chemiczny