2S23 Nona-SWK

2S23 Nona-SWK
	; 2S23 prezentowana w podmoskiewskim parku Patriot.
	Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Permskie Zakłady Budowy Maszyn im. Lenina; NPO Spław
Typ pojazdu	samobieżny moździerz
Trakcja	kołowa
Załoga	4 osoby
	Historia
Prototypy	1984
Produkcja	1990 – do chwili obecnej
	Dane techniczne
Silnik	KamAZ-7403 diesel, 260 KM
Długość	7,73 m
Szerokość	2,90 m
Wysokość	3,07 m
Masa	14,5 tony
	Osiągi
Prędkość	80 km/h
Zasięg	ok. 600 km na drodze; ok. 223–480 km w terenie
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	moździerz 2A60 kal. 120 mm; karabin maszynowy PKT kal. 7.62 mm
	Użytkownicy
	Rosja, Wenezuela, Ukraina

2S23 Nona-SWK – rosyjski samobieżny moździerz wykorzystujący zmodyfikowane podwozie transportera opancerzonego BTR-80 zaprojektowany w późnych latach 80. i produkowany przez zakłady NPO Spław od 1990 roku. Jest pochodną opracowanego na przełomie lat 70. i 80. XX wieku samobieżnego moździerza 2S9 Nona^[2].

Charakterystyka

2S23 Nona-SWK został zaprojektowany dla sowieckiej piechoty zmotoryzowanej, w kontraście do 2S9, który był produkowany dla wojsk powietrznodesantowych^[3]. Posiada nieznacznie zmienioną wieżę, w której osadzono moździerz 2A60 kalibru 120 mm będący rozwinięciem poprzedniej kontrukcji 2A51. Może on strzelać zarówno ogniem bezpośrednim, jak i pośrednim. Zasięg rażenia zależy od stosowanej amunicji, dla zwykłych granatów jest to 8,85 km, dla pocisków z silnikiem rakietowym 12,8 km, a dla min 7,15 km^[4]. Na uzbrojenie składa się również zdalnie sterowany karabin maszynowy PKT kalibru 7.62 mm zamontowany na wieży wraz z sześcioma wyrzutniami granatów dymnych. Dodatkowo pojazd może przewozić w swoim wnętrzu cztery karabinki AKS-74, dwie wyrzutnie przeciwlotnicze 9K38 Igła oraz piętnaście granatów ręcznych^[3].

Przedni pancerz zapewnia ochronę przed bronią kalibru 12.7 mm, natomiast pancerz tylny i boczny chroni przed amunicją strzelecką 7.62 mm oraz odłamkami. Na wyposażeniu znajduje się system ochrony przed skutkami użycia broni masowego rażenia, automatycznego gaszenia pożarów, noktowizory oraz systemy obrazowania termicznego^[4]. Załoga liczy cztery osoby: dowódcę, działonowego, ładowniczego i kierowcę. Włazy dla nich znajdują się w wieży oraz nad stanowiskami dowódcy i kierowcy. Pomiędzy drugą a trzecią osią umieszczone zostało wyjście awaryjne^[3].

Pojazd posiada także zdolność pływania^[1].

Użycie bojowe

Moździerze 2S23 zostały użyte w trakcie rosyjskiej inwazji na Ukrainę, gdzie jedna z maszyn została w marcu 2022 roku zdobyta przez Siły Zbrojne Ukrainy^[2]. Według stastystyk prowadzonych przez zajmujący się białym wywiadem blog Oryx do końca października 2022 roku przejęte zostały trzy tego typu pojazdy^[5].

Użytkownicy

Rosja
- Wojska Lądowe – co najmniej 30 pojazdów^[6]
- Korpus piechoty morskiej – co najmniej 12 pojazdów^[6]
Wenezuela
- Wojska Lądowe – 13 pojazdów^[6]
Ukraina
- Wojska Lądowe – 3 pojazdy przejęte od wojsk Federacji Rosyjskiej^[5]

Galeria

Zbliżenie na jarzmo moździerza
Widok na tył
Widok z boku
Widok ze szczytu wieży, widoczne włazy dla załogi

Zobacz też

AMOS
M120 Rak
NEMO
ShM-120 (PRAM)

Przypisy

↑ ^a ^b 2S23 Nona-SVK. Weapon Systems. [dostęp 2021-11-01]. (ang.).
↑ ^a ^b Adam Świerkowski: Ukraina: artyleria rosyjskiej piechoty morskiej zdobyta. Defence 24, 2022-03-29. [dostęp 2022-10-31]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c 2S23 Nona-SVK. Military Today. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
↑ ^a ^b 2S23 Nona-SVK 120mm Self-Propelled Gun System. Army Technology, 2018-20-26. [dostęp 2022-11-01]. (ang.).
↑ ^a ^b Attack On Europe: Documenting Russian Equipment Losses During The 2022 Russian Invasion Of Ukraine. Oryx. [dostęp 2022-10-31].
↑ ^a ^b ^c The International Institute for Strategic Studies (IISS): The Military Balance 2018. Londyn: Routledge, 2018. ISBN 978-1-85743-955-7. (ang.).

[weapon-1] 2S23 Nona-SVK. Weapon Systems. [dostęp 2021-11-01]. (ang.).

[Ukraina-2] Adam Świerkowski: Ukraina: artyleria rosyjskiej piechoty morskiej zdobyta. Defence 24, 2022-03-29. [dostęp 2022-10-31]. (pol.).

[military-3] 2S23 Nona-SVK. Military Today. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).

[army-4] 2S23 Nona-SVK 120mm Self-Propelled Gun System. Army Technology, 2018-20-26. [dostęp 2022-11-01]. (ang.).

[oryx"-5] Attack On Europe: Documenting Russian Equipment Losses During The 2022 Russian Invasion Of Ukraine. Oryx. [dostęp 2022-10-31].

[iiss-6] The International Institute for Strategic Studies (IISS): The Military Balance 2018. Londyn: Routledge, 2018. ISBN 978-1-85743-955-7. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Czołgi	PT-76 IS-3 IS-4 IT-1 T-10 T-34-85 T-44 T-54 T-55 T-62 T-64 T-72 T-80 T-90 T-14
Działa samobieżne i moździerze	SU-122-54 ASU-57 ASU-85 2S1 2S3 2S4 2S5 2S7 2S9 2S19 2S23 2S25 2S31 2S34 2S35 2S39 2S40 2S41 2S42 2S43
Pojazdy przeciwlotnicze	ZSU-23-4 Szyłka ZSU-57-2 2K11 Krug 2K12 Kub 2K22 Tunguska 9K31 Strieła-1 9K33 Osa 9K35 Strieła-10 9K37 Buk 9K330 Tor Pancyr-S1 2S38
Samobieżne wyrzutnie rakietowe	2K5 Korszun BM-14 BM-21 Grad BM-24 BM-27 Uragan BM-30 Smiercz 9A52-4 Tornado TOS-1 TOS-2
Transportery opancerzone	BTR-152 BTR-40 BTR-50 BTR-60 BTR-70 BTR-80 BTR-82 BTR-90 Bumierang BTR-D Witiaź
Bojowe wozy piechoty	BMP-1 BMP-2 BMP-3 BMD-1 BMD-2 BMD-3 BMD-4 BMPT Kurganiec-25 T-15
Pojazdy rozpoznawcze	BRDM-1 BRDM-2 BRM-1 BRM-3 PRP-3 PRP-4 PRP-5
Inne pojazdy	ATS BAW MT-LB PTS GAZ-46 MAW GAZ-51 GAZ-63 GAZ-69 UAZ 469 GAZ Tigr GAZ-3937 ZiŁ-157 Ural-375D Ural-4320
Pociągi pancerne	BP-1
Konstrukcje doświadczalne i prototypowe	1K17 IS-7 BTR-T Czarny Orzeł Obiekt 477
Pojazdy bezzałogowe	Uran-6 Uran-9

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne