2S35 Koalicja-SW
![]() 2S35 Koalicja-SW w trakcie defilady z okazji Dnia Zwycięstwa w Moskwie w 2015 roku | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | UralTransMash |
Typ pojazdu | samobieżna haubicoarmata |
Trakcja | gąsienicowa |
Załoga | 3 osoby |
Historia | |
Prototypy | 2010 |
Produkcja | 2015 - do chwili obecnej |
Egzemplarze | ~12 |
Dane techniczne | |
Silnik | diesel, moc ok. 1000 KM |
Długość | ~13 m |
Szerokość | ~3.6 m |
Wysokość | ~3.5 m |
Masa | ok. 55 ton |
Osiągi | |
Prędkość | 60 km/h |
Zasięg | ok. 500 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x haubicoarmata kalibru 152.4 mm 2A88 | |
Użytkownicy | |
![]() |
2S35 Koalicja-SW – rosyjska samobieżna haubicoarmata kalibru 152 mm. Opracowana jako wsparcie, a docelowo jako następca działa samobieżnego 2S19 Msta-S[1]. Została zaprojektowana przez Centralny Naukowy Instytut Badawczy „Buriewiestnik” z Niżnego Nowogrodu, będącego częścią koncernu zbrojeniowego Urałwagonzawod. Po raz pierwszy zaprezentowano ją w trakcie defilady z okazji Dnia Zwycięstwa w Moskwie w 2015 roku[1].
Rozwój
Prace badawcze nad nowym rosyjskim systemem artyleryjskim rozpoczęły się w 2006 roku. Pierwotnie 2S35 był projektowany jako następca jednego z wariantów 2S19 – 2S33 Msta-SM[2], wykorzystując to samo podwozie ze zmodyfikowaną wieżą z osadzonym podwójnym działem 152 mm z automatem ładowania w formie dwóch wahadłowych podajników. Lufy takiego zestawu były umieszczone jedna nad drugą, a strzały następowały kolejno po sobie tak, by oporopowrotniki mogły wykorzystywać energię odrzutu jednej z luf do niwelowania odrzutu drugiej z nich[3].
Taką koncepcję zarzucono w 2010 roku skupiając się na bardziej klasycznym projekcie z osadzonym działem 2A88 kalibru 152 mm. Mimo to nazwa „Koalicja”, wywodząca się z poprzedniego konceptu połączenia dwóch armat, pozostała. W 2015 roku po raz pierwszy zaprezentowano publicznie nowy system, osadzony na podwoziu gąsienicowym z rodziny T-72/90[2]. Planowano przekazanie pierwszych 12 egzemplarzy do testów w 2015 roku, a rok później miała zostać uruchomiona produkcja seryjna. Testy jednak przedłużyły się, a w 2020 roku na defiladzie w Moskwie prezentowano gotowy moduł ogniowy nadal osadzony na podwoziu z rodziny T-90, zamiast na docelowym z rodziny T-14 Armata[4].
W 2021 roku agencja TASS poinformowała o podpisaniu przez rosyjskie Ministerstwo Obrony kontraktu na seryjne wozy 2S35[5].
Charakterystyka
2S35 Koalicja-SW jest armatohaubicą samobieżną o klasycznym układzie konstrukcyjnym bazującym na poprzednim systemie 2S19[4]. Załoga składa się z trzech osób: kierowcy, zajmującego pozycję pośrodku wieży; działonowego oraz dowódcy, siedzących odpowiednio po obydwu stronach. Załoga do swojej dyspozycji ma trzy włazy ewakuacyjne. Spawany kadłub zapewnia osłonę przed minami, bronią strzelecką oraz odłamkami, a na wyposażeniu znajduje się noktowizor, system absorbujący promieniowanie mikrofalowe, system amortyzatorów oraz pakiet ochrony przed bronią masowego rażenia[2].
Głównym uzbrojeniem jest haubica 2A88 kalibru 152.4 mm osadzona w nowej, spawanej wieży, wyposażonej w pełny automat ładowania pocisku oraz ładunku miotającego. Na wyposażeniu dostępny jest również system automatycznego celowania oraz wyboru celu. Armata posiada hamulec wylotowy i system odrzutu, jej maksymalna szybkostrzelność wynosi 8 strzałów na minutę[6]. Maksymalny zasięg dla tradycyjnych pocisków to 30 km, dla pocisków z gazogeneratorem wzrasta on do 40 km. Zapas amunicji przewożony w pojeździe to 60-70 pocisków. System dostosowany jest również do wystrzeliwania laserowo naprowadzanych pocisków 30F39 Krasnopol[6].
Uzbrojenie dopełnia zdalnie sterowany karabin maszynowy Kord kalibru 12.7 mm oraz system automatycznego okopywania się, zdolny osłonić pojazd w czasie między 12 a 40 minut, w zależności od rodzaju gruntu[6].
Warianty
- 2S35-1 Koalicja-SW KSh – wersja osadzona na kołowym podwoziu 8x8 KAMAZ 6560. Jest to ewolucja systemu 2S21 Msta-K. Prototyp powstał w 2013 roku, a w 2017 zaprezentowano pierwsze zdjęcia tego systemu. Projektowana jako lżejsza i bardziej mobilna od gąsienicowej wersji[7].
Galeria
Zobacz też
- AHS Krab
- AS-90
- K9 Thunder
- M109 SPH
- Panzerhaubitze 2000
Przypisy
- ↑ a b Nicholas de Larrinaga: New Russian heavy armour breaks cover. IHS Jane's Defence Weekly, 2015-04-22. [dostęp 2015-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)].
- ↑ a b c 2S35 Koalitsiya-SV 152mm Self-Propelled Howitzer, Russia (ang.). Army Technology, 2022=03-14. [dostęp 2022-07-18].
- ↑ Tomasz Szulc: 2S35 Koalicija – Krab po rosyjsku (pol.). ZBiAM. [dostęp 2022-07-18].
- ↑ a b Maksymilian Dura: „Koalicja-SW” już na uzbrojeniu rosyjskiej armii [KOMENTARZ] (pol.). Defence 24, 2020-05-28. [dostęp 2022-07-18].
- ↑ Russia’s top brass inks deal on delivery of latest artillery guns to troops (ang.). TASS, 2021-08-24. [dostęp 2022-07-18].
- ↑ a b c 2S35 Koalitsiya-SV (ang.). Military Today. [dostęp 2022-07-23].
- ↑ 2S35-1 Koalitsiya-SV KSh (ang.). Military Today. [dostęp 2022-07-23].
Media użyte na tej stronie
Autor: Vitaly V. Kuzmin, Licencja: CC BY-SA 4.0
152mm self-propelled gun 2S35 Koalitsiya-SV (in the streets of Moscow on the way to or from the Red Square)
Autor: Vitaly V. Kuzmin, Licencja: CC BY-SA 4.0
152mm self-propelled gun 2S35 Koalitsiya-SV
Autor: Vitaly V. Kuzmin, Licencja: CC BY-SA 4.0
152mm self-propelled gun 2S35 Koalitsiya-SV
Autor: Vitaly V. Kuzmin, Licencja: CC BY-SA 4.0
152mm self-propelled gun 2S35 Koalitsiya-SV
Autor: Vitaly V. Kuzmin, Licencja: CC BY-SA 4.0
152mm self-propelled gun 2S35 Koalitsiya-SV (during the first open rehearsal in Alabino)