2S42 Lotos
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | CNIIToczMasz |
Typ pojazdu | samobieżny moździerz |
Trakcja | gąsienicowa |
Załoga | 4 osoby |
Historia | |
Prototypy | 2019 |
Dane techniczne | |
Silnik | 2W-06-2 diesel, 450 KM |
Długość | ~5,8 m |
Szerokość | ~3,15 m |
Wysokość | ~3,05 m |
Masa | 18 ton |
Osiągi | |
Prędkość | 70 km/h |
Zasięg | 500 km |
Pokonywanie przeszkód | |
Rowy (szer.) | ~1,8 m |
Ściany (wys.) | ~0,9 m |
Kąt podjazdu | 60% |
Przechył boczny | 30% |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x moździerz kalibru 120 mm 2A80-1 1 x karabin maszynowy kalibru 7,62 mm | |
Użytkownicy | |
Rosja |
2S42 Lotos (ros. 2С42 Лотос, pol. lotos) – rosyjski samobieżny moździerz kalibru 120 mm zaprojektowany przez zakłady CNIIToczMasz wchodzące w skład konsorcjum Rostec. Projekt maszyny ujawniono podczas międzynarodowego forum techniczno-wojskowego „Armia-2017” w podmoskiewskiej Kubince, a premierowo pojazd został zaprezentowany przez producenta 5 czerwca 2019 roku[1]. Konstrukcja jest projektowana dla jednostek powietrznodesantowych jako docelowy następca serii moździerzy samobieżnych 2S9 Nona[2].
Projekt jest rozwinięciem zarzuconego projektu ciężkiego samobieżnego moździerza 2S36 Zauralec-D, który miał zastąpić 2S31 Wena[3].
Charakterystyka
Lotos wykorzystuje wysoce mobilne zmodyfikowane podwozie bojowego wozu piechoty BMD-4M, które zostało wydłużone do 7 par kół nośnych. Pancerz zapewnia ochronę przed amunicją kalibru 7,62 mm i odłamkami z każdej strony oraz przed amunicją kalibru 12,7 mm z przodu kadłuba. Na wyposażeniu pojazdu znajduje się system ochrony przed skutkami użycia broni masowego rażenia oraz system automatycznego gaszenia pożarów. Jest on także dostosowany do transportu drogą powietrzną i szybkiego przejścia w tryb bojowy po wylądowaniu i rozładunku. Załogę pojazdu stanowią 4 osoby: dowódca, strzelec, ładowniczy i kierowca[4].
Głównym uzbrojeniem jest zamontowany w wieży moździerz kalibru 120 mm 2A80-1, znany z wprowadzonego wcześniej systemu 2S34 Chosta. W Lotosie został on silnie zautomatyzowany, a dodatkowo na wyposażeniu znalazł się nowy system kierowania ogniem Zawiet-D[5]. Broń może korzystać zarówno z amunicji zwykłej, jak i pocisków naprowadzanych laserowo Kitołow-2M, a ogień może być prowadzony na dystansie do 13 km przy szybkostrzelności wynoszącej 6-8 strzałów na minutę[6]. Sam moździerz może poruszać się wertykalnie w zakresie od -4 do +80 stopni[7].
Do samoobrony pojazd posiada zdalnie sterowany z wnętrza karabin maszynowy kalibru 7,62 mm oraz zestaw wyrzutni granatów dymnych[4].
Użytkownicy
- Rosja
- Wojska Lądowe – w trakcie testów[2]
Zobacz też
- 2S34 Chosta
- M120 Rak
- NEMO
- ShM-120 (PRAM)
Przypisy
- ↑ Andrzej Pawłowski: Premiera moździerza samobieżnego 2S42 Łotos. Konflikty, 2019-06-09. [dostęp 2022-12-01]. (pol.).
- ↑ a b Mateusz Zielonka: Testy artyleryjskiego systemu Lotos. Defence 24, 2020-12-24. [dostęp 2022-12-01]. (pol.).
- ↑ Rafał Muczyński: Przypadkowa premiera 2S42 Lotos. Milmag, 2019-01-06. [dostęp 2022-12-02]. (pol.).
- ↑ a b 2S42 Lotos. Military Today. [dostęp 2022-12-02]. (ang.).
- ↑ 2S42 120mm Lotos. Global Security. [dostęp 2022-12-02]. (ang.).
- ↑ W Rosji wkrótce rozpoczną się próby działa 2S42 Lotos. Zespół Badań i Analiz Militarnych, 2020-08-07. [dostęp 2022-12-02]. (pol.).
- ↑ Canon d’artillerie automoteur russe 2S42 Lotos. Strategic Bureau. [dostęp 2022-12-02]. (fr.).