2 Armia Uderzeniowa
 (c) RIA Novosti archive, image #602484 / Dmitriy Kozlov / CC-BY-SA 3.0 Spotkanie żołnierzy 2 Armii Uderzeniowej z żołnierzami 67 Armii w czasie odblokowania Leningradu | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1941 |
| Rozformowanie | 1946 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | gen. por. Grigorij Sokołow |
| Ostatni | gen. por. Iwan Fiediuninski |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Operacja Iskra Operacja wiślańsko-odrzańska Operacja berlińska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
2 Armia Uderzeniowa (ros. 2-я ударная армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej.
Historia
Wchodziła w skład 2 Frontu Białoruskiego. W czasie działań bojowych prowadzonych na ziemiach polskich w ramach operacji wiślańsko-odrzańskiej uczestniczyła w walkach między innymi o Ciechanów, Kwidzyn, Pruszcz Gdański i Skórcz[2]. W dniu rozpoczęcia bitwy o Berlin (16 kwietnia 1945) w skład 2 Armii Uderzeniowej wchodził 108 Korpus Strzelecki i 116 Korpus Strzelecki[3]. Po zakończeniu II wojny światowej 2 Armia Uderzeniowa weszła w skład Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech.
Dowódcy armii
- generał porucznik Grigorij Sokołow (Г. Г. Соколов): grudzień 1941 r. — styczeń 1942 r.
- gen. por. Nikołaj Kłykow (Н. К. Клыков): styczeń—kwiecień 1942 r.
- gen. por. Andriej Własow (А. А. Власов): kwiecień—lipiec 1942 r.
- gen. por. Nikołaj Kłykow (Н. К. Клыков): lipiec—grudzień 1942 r.
- gen. por. Władimir Romanowski (В. З.Романовский): grudzień 1942 r. — grudzień 1943 r.)
- gen. por. (od października 1944 r. gen. płk) Iwan Fiediuninski (И. И. Федюнинский): grudzień 1943 r. — do końca wojny)
Struktura organizacyjna
- 98 Korpus Strzelecki (ros. 98-й стрелковый корпус) dowódca gen. por. Gieorgij Anisimow
- 108 Korpus Strzelecki (ros. 108-й стрелковый корпус) dowódca gen. por. Witalij Polenow
- 116 Korpus Strzelecki (ros. 116-й стрелковый корпус) dowódca gen. mjr Fiodor Fietisow[4]
Przypisy
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 144.
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.74,252,414,473.
- ↑ Karl Bahm, Berlin 1945. Warszawa 2015, s.247.
- ↑ Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s. 590.
Bibliografia
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Wielka Encyklopedia Radziecka. Moskwa: 1978.
- Encyklopedia II wojny światowej. MON, 1975.
- A. A. Greczko: Siły zbrojne państwa radzieckiego. Warszawa: 1975.
Media użyte na tej stronie
Red Army Badge.svg
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.
.svg)
Flag of the Soviet Union (1924–1955).svg
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
.svg){kind=link}
Flag of the USSR (1936-1955).svg
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
RIAN archive 602484 Joining of Leningrad and Volkhov Fronts.jpg
(c) RIA Novosti archive, image #602484 / Dmitriy Kozlov / CC-BY-SA 3.0
“Joining of Leningrad and Volkhov Fronts”. The Great Patriotic War. Troops of Leningrad and Volkhov Fronts united near workers settlement #5.
(c) RIA Novosti archive, image #602484 / Dmitriy Kozlov / CC-BY-SA 3.0
“Joining of Leningrad and Volkhov Fronts”. The Great Patriotic War. Troops of Leningrad and Volkhov Fronts united near workers settlement #5.