2 Batalion Balonowy

2 Batalion Balonowy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

15 września 1929

Rozformowanie

1939

Nazwa wyróżniająca

nie posiadał

Tradycje
Święto

15 września

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Aleksander Wilcz-Wilsz

Ostatni

ppłk obs. bal. Julian Sielewicz

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

lotnictwo Wojska Polskiego

Rodzaj wojsk

Wojska Balonowe

Podległość

1 Grupa Aeronautyczna
1 Grupa Lotnicza

Lotnictwo wojskowe w 1939

2 Batalion Balonowy (2 bbal) – pododdział Wojsk Balonowych II RP w latach 1929-1939.

Historia

W 1929 nastąpiły zmiany w organizacji lotnictwa wojskowego w tym i wojskach balonowych. W 1929 w Jabłonnie, na bazie wydzielonej kompanii balonów zaporowych z toruńskiego 1 batalionu balonowego sformowany został 2 batalion balonowy. Wiosną tego roku batalion został podporządkowany dowódcy 1 Grupy Aeronautycznej w Warszawie, która w 1936 została przemianowana na 1 Grupę Lotniczą.

Święto batalionu obchodzono 15 września, w rocznicę sformowania jednostki w 1929.

Batalion nie posiadał sztandaru.

Żołnierze 2 batalionu balonowego brali udział w prestiżowych zawodach o Puchar Gordona Bennetta. Byli nimi: Władysław Pomaski, Franciszek Hynek, Zbigniew Burzyński, Władysław Wysocki, Bronisław Koblański.

Mobilizacja 1939

Grób Stanisława Foltańskiego na Starych Powązkach w Warszawie – dowódcy 4 kompanii balonów zaporowych we wrześniu 1939

Podczas mobilizacji batalion zmobilizował następujące kompanie balonowe:

  • 6 kompania balonów obserwacyjnych - odwód Naczelnego Dowództwa - dowódca kpt. Zbigniew Józef Burzyński
    • zastępca dowódcy i oficer manewrowy – ppor. Kazimierz Siemaszkiewicz
    • oficer techniczny – ppor. rez. Stanisław Bobrowski
    • obserwator - ppor. Wincenty Jan Juszko
    • obserwator - ppor. Alojzy Murawski
    • obserwator – ppor. rez. inż. Alfred Zawadzki
    • dowódca plutonu obsługi balonu – NN
    • dowódca plutonu OPL i OPGaz – NN
    • dowódca plutonu transportowego – NN
    • dowódca drużyny łączności – plut. rez. Jan Ostaszewski
    • szef kompanii - sierż. Ludwik Nowak, a następnie plut. Mikołaj Wojtiuk
      • podoficer gospodarczy – plut. Mikołaj Wojtiuk
      • w kompanii: kpr. Edward Kardacz i kpr. Kobyliński
  • 7 kompania balonów obserwacyjnych - odwód Naczelnego Dowództwa - dowódca kpt. Michał Ptasiński
    • zastępca dowódcy i oficer manewrowy – ppor. Kajetan Kalisz
    • oficer techniczny – ppor. rez. Zygmunt Olechowski
    • obserwator – ppor. Edmund Józef Wegnerowski
    • obserwator – ppor. rez. Czesław Marian Krawiecki
    • obserwator – ppor. rez. dr Stanisław Sekutowicz
    • dowódca plutonu obsługi balonu – NN
    • dowódca plutonu OPL i OPGaz – plut. Julian Lasocki
    • dowódca plutonu transportowego – NN
    • dowódca drużyny łączności – NN
    • szef kompanii – sierż. Otton Misler
      • podoficer sprzętowy – plut. Jan Mierzejewski
  • 3 kompania balonów zaporowych – dowódca kpt. Bronisław Wacław Koblański
    • dowódca I plutonu – por. rez. Zygmunt Lasota
    • dowódca II plutonu – ppor. rez. Wacław Stanisław Barański
    • dowódca plutonu parkowego – ppor. rez. Teofil Motyliński
    • dowódca plutonu transportowego – NN
    • szef kompanii – sierż. Józef Bielec
  • 4 kompania balonów zaporowych – dowódca por. Stanisław Foltański
    • dowódca I plutonu – por. rez. Józef Antoni Brożek
    • dowódca II plutonu – ppor. rez. Leszek Teofil Wasilewski
    • dowódca plutonu parkowego – ppor. rez. Ryszard Marian Lachman
    • dowódca plutonu transportowego – NN
    • szef kompanii – st. sierż. Bolesław Bukowski
  • 5 kompania balonów zaporowych – dowódca ppor. Czesław Antoni Wrzesień
    • dowódca I plutonu – ppor. rez. Jerzy Kazimierz Żuralski
      • zastępca dowódcy I plutonu – plut. Jan Łukaszczyk
    • dowódca II plutonu – ppor. rez. mgr Jan Karol Stefan Hewelke
    • dowódca plutonu parkowego – ppor. rez. Stanisław Jan Depowski
      • zastępca dowódcy plutonu parkowego – plut. Michał Kowalenia
    • dowódca plutonu transportowego – NN
    • szef kompanii – sierż. Stefan Napiątek

Zmobilizowana kompania balonów obserwacyjnych liczyła 6 oficerów obserwatorów balonowych oraz 190 podoficerów i szeregowych. Kompania balonów obserwacyjnych według etatu powinna była posiadać na stanie dwie powłoki balonowe (typu BD), dwie dźwigarki oraz tabor samochodowy.

Kompania balonów zaporowych składała się z: drużyny dowódcy, 2 plutonów balonów zaporowych typu N i NN po 5 tandemów oraz plutonu transportowego i plutonu parkowego.

Plan mobilizacyjny „W" przewidywał zmobilizowanie przez 2 batalion balonowy również:

  • Komendy Bazy Balonowej nr 1 wraz z kwatermistrzostwem,
  • Głównej Składnicy Balonowej nr 1,
  • Batalionu Szkolnego Bazy Balonowej,
  • Parku Bazy Balonowej.

Obsada Bazy Balonowej po mobilizacji:

  • Komenda Bazy Balonowej nr 1 – komendant bazy ppłk Julian Sielewicz
    • zastępca komendanta bazy – mjr Kazimierz Wincenty Kraczkiewicz
    • w dyspozycji komendanta bazy:
      • mjr Stanisław Tadeusz Gumiński
      • kpt. Jan Czesław Bronisław Dratwa
      • kpt. Edward Wirszyłło
  • Kwatermistrzostwo Bazy Balonowej nr 1 – kwatermistrz mjr Roman Kłoczkowski
    • oficer ewidencyjny – por. Sergiusz Masłakowiec
    • oficer gospodarczy [płatnik] – por. Adam Śmiałkowski
    • dowódca kompanii gospodarczo-wartowniczej – dowódca NN
  • batalion szkolny – dowódca mjr Franciszek Hynek
    • dowódca kompanii szkolnej – por. Jerzy Łaszewski
    • dowódca kompanii zapasowej balonów obserwacyjnej – NN
    • dowódca kompanii zapasowej balonów zaporowych – NN
  • Park Bazy – komendant kpt. Władysław Pomaski
    • oficer nadzoru technicznego – kpt. Michał Zub
    • kierownik składnicy parku – por. Stefan Sidor
    • oficer parku – ppor. rez. Karol Hülle
    • oficer parku – ppor. rez. inż. Stanisław Połujan
    • kierownik warsztatu mechanicznego – chor. Józef Obtułowicz
    • dowódca plutonu samochodowego – sierż. Ryszard Radoła
    • w bazie:
      • por. Stanisław Kotowski
      • por. rez. Antoni Stanisław Bogucki
      • por. rez. Stanisław Dąbrowski
      • por. rez. Teofil Stanisław Szymczykiewicz
      • ppor. rez. Tadeusz Adam Błoniarz
      • ppor. rez. Cezary Boguski
      • ppor. rez. Rudolf Józef Czerwiński
      • ppor. rez. inż. Eugeniusz Jezierski
      • ppor. rez. inż. Tadeusz Kowalik
      • ppor. rez. Jerzy Roszkowski
      • ppor. rez. Witold Marian Sokołowski

Główna Składnica Balonowa nr 1:

  • kierownik składnicy – mjr Konstanty Piotrowicz
    • zastępca kierownika składnicy – kpt. Hubert Kolaszyński

Żołnierze 2 Batalionu Balonowego

Z lewej Zbigniew Burzyński, po prawej stronie stoi Franciszek Hynek
Dowódcy batalionu
  • ppłk Aleksander Alfons Wilcz-Wilsz (28 V 1929[1] – 1 I 1931[2] → stan spoczynku z dniem 28 II 1931)
  • mjr / ppłk obs. bal. Julian Sielewicz (9 II 1931[3] - VIII 1939[4])
Zastępcy dowódcy batalionu
  • kpt. / mjr pil. ster. Konstanty Kamieński (VII 1929[5] – VI 1934[6] → dowódca 1 bbal.)
  • kpt. / mjr Kazimierz Wincenty Kraczkiewicz (IV 1934[6] – IX 1939)
Oficerowie batalionu

Wyposażenie

W 1924 we Francji skonstruowano balon obserwacyjny na uwięzi Caquot BD. Rok później zapadła decyzja o wyposażeniu w balony tego typu polskiej armii. Umowę podpisano 23 kwietnia 1925 roku. Pod koniec lat 20 uruchomiono w Wojskowej Wytwórni Balonów produkcję seryjną, pod oznaczeniem CZB-BD, a później WWB-BD i WBS-BD. Stanowiły one, wraz ze starszymi balonami CZB R-1 i CZB R-2 podstawowy sprzęt 1 Batalionu Balonowego w Toruniu i 2 Batalionu Balonowego w Legionowie.

Upamiętnienie

  • 13 września 2008 na cmentarzu w Jabłonnie została odsłonięta tablica pamiątkowa honorują oficerów i żołnierzy 2 Batalionu Balonowego, ofiar zbrodni katyńskiej[7];
  • Od 2018 tradycje 2 bbal kontynuuje Ośrodek Rozpoznania Obrazowego (ORO)[8].

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 197.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 363.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 17.
  4. Jacek Szczepański, Wojska balonowe ..., s. 44.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 198.
  6. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 166.
  7. Uroczyste odsłonięcie tablicy. jablonna.pl, 16 września 2008. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 marca 2018)].
  8. Dz.Urz.MON z 2018 poz. 26

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
  • Zygmunt Kozak, Zbigniew Moszumański, Jacek Szczepański: 2 Batalion Balonowy. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 2006. ISBN 83-88773-35-6.
  • Jacek Szczepański: Wojska balonowe: Legionowo 1897-1939. Pruszków: "Ajaks", 2004. na książce ISBN 83-88773-72-10. ISBN 83-88773-72-0.
  • Andrzej Przedpełski: Lotnictwo Wojska Polskiego: zarys historii 1918-1996. Warszawa: "Bellona", 1997. ISBN 83-11-08650-8.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Stanisław Foltański grób.JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Stanisława Foltańskiego –dowódcy 4 kompanii balonów zaporowych we wrześniu 1939 r., na Starych Powązkach w Warszawie
Warschau. Portret van de luchtmachtkapiteins en ballonvaarders Zbigniew Burzynsk, Bestanddeelnr 190-1340.jpg
Autor: Willem van de Poll, Licencja: CC0
Collectie / Archief : Fotocollectie Van de Poll

Reportage / Serie : Reis naar Polen
Beschrijving : Warschau. Portret van de luchtmachtkapiteins en ballonvaarders Zbigniew Burzynski (1902-1971) en Franciszek Hynek (1897-1958)
Annotatie : Deze beide luchtmachtofficieren hebben zich verdienstelijke gemaakt voor de Poolse luchtvaart. Hun interesse betrof de ballonvaart en het luchtschip (zeppelin). Als ballonvaarders wonnen ze enkele malen de Gordon Bennett Cup. In 1934 brachten ze het Pools vluchtrecord voor luchtballonen op 44 uur
Datum : 1934
Locatie : Polen, Warschau
Trefwoorden : ballonvaart, luchtmacht, militairen
Persoonsnaam : Hynek, Franciszek, Burzynsk, Zibigniew
Fotograaf : Poll, Willem van de
Auteursrechthebbende : Nationaal Archief
Materiaalsoort : Glasnegatief
Nummer archiefinventaris : bekijk toegang 2.24.14.02

Bestanddeelnummer : 190-1340
Lotnictwo wojskowe w 1939.jpg
Lotnictwo wojskowe w 1939
CaquotTypeRObservationBalloonUSAFMuseum.jpg

USAF Museum description : "Caquot Type R Observation Balloon in the Early Years Gallery at the National Museum of the United States Air Force.

Tethered balloons allowed World War I observers to see as far as 40 miles behind enemy lines to spot troop movements, chart trench systems and direct artillery fire.

The observation balloon most used by Americans was named for its designer, French engineer Lt. Albert Caquot. The hydrogen-filled balloon could lift two passengers in its basket, along with charting and communications equipment, plus the weight of its mooring cable, to a height of about 4,000 feet in good weather. Normal operations were between 1,000 and 4,000 feet. During WWI, American balloon observers directed artillery fire at targets such as troop concentrations and supply dumps. They noted more than 1,000 enemy airplane sightings, 1,000 instances of military traffic on railroads and roads and 400 artillery batteries.

Caquot balloons were manufactured in great numbers in WWI; nearly 1,000 were made in the United States in 1918-1919. During World War II, the British produced Caquots once again, but in limited numbers. Manufactured in 1944, the balloon displayed at the museum is believed to be the only survivor. The British used it for parachute testing and noncombat aerial observation and photography until 1960. The British Ministry of Defense, Royal Aircraft Establishment, presented the Caquot to the museum after it was located with the aid of American and British WWI balloon veterans in 1975. Assisted by the Goodyear Aerospace Corp. of Akron, Ohio, which had produced these balloons during WWI, museum personnel mended and sealed the balloon fabric and prepared it for inflation. It was placed on display in May 1979.

TECHNICAL NOTES: Gas capacity: 32,200 cu. ft. Length: 92 ft.

Diameter: 32 ft."