2 Brygada Strzelców Karpackich
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1942 |
| Rozformowanie | 1947 |
| Nazwa wyróżniająca | Karpackich |
| Działania zbrojne | |
| kampania włoska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko |
| Rodzaj wojsk | piechota |
| Podległość | 3 Dywizja Strzelców Karpackich |
2 Brygada Strzelców Karpackich (2 BSK) – brygada piechoty Polskich Sił Zbrojnych.
2 BSK sformowana została w dniu 4 maja 1942 roku na podstawie rozkazu L.dz.2130/I/tjn./42 dowódcy Wojska Polskiego na Środkowym Wschodzie, rozkazem dowódcy dywizji Ldz. 4/IOg. Org/tjn./42, w składzie Dywizji Strzelców Karpackich[1]. Brygada została utworzona głównie z żołnierzy ewakuowanych z ZSRR należących uprzednio do 25, 26 i 27 pp z 9 i 10 DP. W latach 1944-1945 walczyła w kampanii włoskiej, między innymi w bitwie o Monte Cassino, Ankonę i Bolonię. W 1946 przetransportowana została do Wielkiej Brytanii i tam w następnym roku rozformowana
Struktura organizacyjna
- Kwatera Główna 2 Brygady Strzelców Karpackich
- 4 Batalion Strzelców Karpackich
- 5 Batalion Strzelców Karpackich
- 6 Batalion Strzelców Karpackich
Obsada personalna Dowództwa 2 BSK
- Dowódcy brygady
- płk piech. Józef Frączek (3 V 1942 - 4 VII 1943)[2]
- ppłk piech. Przemysław Nakoniecznikoff (od 4 VII 1943 - 8 XII 1943)[3]
- ppłk dypl. Ziemowit Grabowski p.o. (9 XII 1943 - 26 II 1944[4])
- ppłk / płk dypl. piech. Roman Władysław Szymański (17 XII 1943 – 13 VIII 1944[5])
- ppłk / płk piech. Jan Lachowicz (13 VIII 1944 – 6 VIII 1945[6])
- ppłk dypl. piech. Michał Rybikowski (6 VIII 1945 - 1947[6])
- Zastępcy dowódcy brygady
- ppłk piech. Przemysław Nakoniecznikoff (do 4 VII 1943 → dowódca brygady)
- ppłk dypl. Tadeusz Skinder (od 4 VII 1943)
- ppłk dypl. Ziemowit Grabowski (7 XII 1943 - 10 VI 1944)
- ppłk Karol Piłat (11 VI - 14 X 1944)[7][8])
- ppłk/płk dypl. Wincenty Bąkiewicz
- ppłk dypl. Władysław Michniewicz[9]
- Szefowie sztabu
- Kwatermistrz
- mjr Stefan Stanisław Skotnicki
Odznaka brygady
Odznaka specjalna: wykonana z białego metalu, oksydowana na stare srebro. Oznaka ma formę kompozycji składającej się z ośmiu liści ostu ułożonych promieniście, na którą nałożony jest kolisty wieniec świerkowy. W środku koło obrzeżone ząbkami. Na wieńcu inicjały 2 BSK.
Odznakę noszono na berecie, na podkładce z ciemnozielonego sukna po lewej stronie, w odległości 10 cm od środka orzełka. Na patkach kołnierza zezwolono nosić oznaki o średnicy 2 cm, bez podkładki sukiennej. Wykonywała ją firma: F. M. Lorioli, Milana - Roma.
Przypisy
- ↑ Komornicki 1984 ↓, s. 57.
- ↑ Młotek(red.) 1978 ↓, s. 14, 38.
- ↑ Młotek (red.) 1978 ↓, s. 38, 100.
- ↑ Kirszak 2019 ↓, s. 339, 342-343.
- ↑ Kryska-Karski i Barański 1973 ↓, s. 80.
- ↑ a b Kryska-Karski i Barański 1973 ↓, s. 81.
- ↑ Panecki (red.) 1994 ↓, s. 235.
- ↑ Jerzy Kirszak, Karol Piłat. Seria Bohaterowie Niepodległej str. str. 37-38, 2019.
- ↑ Wawer 1994 ↓, s. ?.
- ↑ Młotek (red.) 1978 ↓, s. 100.
- ↑ Kronika Plutonu Rozpoznawczego 5 Batalionu Strzelców Karpackich 3 DSK 12.12.1944-14.04.1945 IPiMS w Londynie sygn. C598
- ↑ Młotek (red.) 1978 ↓, s. 100, 807, 825.
Bibliografia
- Witold Biegański: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie : formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1967.
- Zbigniew Dunin-Wilczyński: Wojsko Polskie w Iraku. 1942-1943. Warszawa: Muzeum Niepodległości, 1993. ISBN 83-900727-2-6.
- Czesław Hanus: Z księgi szarych dni. 2 Brygada Strzelców Karpackich 3 V 1942 – 3 V 1946. Rzym: Tipografia Editrice Sallustiana, 1946.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie 1939–1945: barwa i broń. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984. ISBN 83-223-2055-8.
- Jan Partyka: Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939–1945. Wojska Lądowe. Rzeszów: Wydawnictwo Libri Ressovienses, 1997. ISBN 83-902021-9-0.
- Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 14. Londyn: 1973.
- Tadeusz Panecki (red.): 2 Korpus Polski w bitwie o Monte Cassino z perspektywy półwiecza. Warszawa: 1994. ISBN 83-11-08291-X.
- Zbigniew Wawer: 3 Dywizja Strzelców Karpackich w kampanii włoskiej 1944-1945. Białystok: 1994. ISBN 83-86232-40-4.
- Mieczysław Młotek (red.): 3 Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1947. Londyn: Zarząd Główny Związku Karpatczyków, 1978.
- Jerzy Kirszak: Karol Piłat. Seria "Bohaterowie Niepodległej". Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2019. ISBN 978-83-8098-605-3.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Cmentarze w Iraku, na których są mogiły polskich żołnierzy (1942 - 1943)
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Miejsca pobytu i trasy transportów 3 Dywizji Strzelców Karpackich (Irak 1942 - 1943)
Oznaka rozpoznawcza 3 Dywizji Strzelców Karpackich Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, stosowana od grudnia 1942
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Udział II Korpusu Polskiego w kampanii włoskiej (21.12.1943 - 21.04.1945)