2 Ciężka Brygada Saperów
2 Ciężka Brygada Saperów – związek taktyczny wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska | |
| Sformowanie | 1952 | |
| Rozformowanie | 1972 | |
| Tradycje | ||
| Rodowód | 2 Warszawska Brygada Saperów; 2 pułk saperów | |
| Kontynuacja | 2 Mazowiecka Brygada Saperów | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Kazuń | |
| Rodzaj wojsk | Wojska inżynieryjne | |
| Podległość | Front Polski | |
Zarys historii
Sformowana w maju 1951 w Kazuniu na bazie 2 Pułku Saperów jako jednostka znajdująca się na wypadek wojny w odwodzie Naczelnego Dowództwa WP. Brygada powstała w ramach realizacji Planu zamierzeń organizacyjnych WP na lata 1951-1952, będącego planem przyśpieszonej rozbudowy wojska w związku z zaostrzeniem sytuacji międzynarodowej po wybuchu wojny koreańskiej. W 1955, po utworzeniu Układu Warszawskiego, brygada na wypadek wojny znajdowała się w dyspozycji dowódcy Frontu Polskiego jako brygada frontowa. W 1972 r. 2 Ciężką Brygadę Saperów przeformowano w 2 Brygadę Saperów zachowując jej charakter brygady frontowej.
Struktura organizacyjna (1952)
- dwa bataliony saperów - w każdym trzy kompanie saperów
- specjalny batalion saperów - dwie kompanie saperów i kompania czołgów specjalnych (z trałami przeciwminowymi)
- batalion szkolny
- kompania techniczna
- kompania minowania
- kompania rozpoznawcza
- park przepraw
- plutony: łączności, samochodowy, transportowy i gospodarczy
Stan etatowy
żołnierzy – 1222 (oficerów – 117, podoficerów – 283, szeregowych – 822), pracowników cywilnych - 35
Sprzęt
- park przeprawowy TMP – 1
- kuter BMK – 6
- półślizgowiec NKŁ – 3
- kafar składany RMK – 2
- czołg z trałem – 10
- koparka uniwersalna – 1
- samochody – 103
Zobacz też
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz, Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie, Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005, ISBN 83-88089-67-6.
- Jerzy Kajetanowicz, Wojsko Polskie w Układzie Warszawskim 1955-1990.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).