2 Dywizja Flak

2 Dywizja Flak (niem. 2. Flak-Division) – niemiecka dywizja artylerii przeciwlotniczej z okresu II wojny światowej.

Historia

Jednostkę utworzono 1 lipca 1938 r. jako Luftverteidigungskommando Leipzig (Dowództwo Obrony Powietrznej Lipsk). 1 sierpnia 1938 r. jej nazwę zmieniono na Luftverteidigungskommando 2 i ponownie 1 września 1941 r. na 2. Flak-Division.

Jednostka do końca 1941 r. przebywała w Lipsku i okolicznych miastach zapewniając całemu regionowi ochronę przeciwlotniczą. W styczniu 1942 r. dywizja została zmotoryzowana i wysłana na front wschodni do Grupy Armii Północ. Jej pułki walczyły nie tylko z lotnictwem, działa 8,8 cm Flak 18 używano do niszczenia sowieckich czołgów.

We wrześniu 1944 r. dywizję przeniesiono do Trewiru w zachodnich Niemczech. Brała udział w ofensywie ardeńskiej, w walkach w regionie Eifel oraz pod Kolonią. Poddała się Aliantom 17 kwietnia 1945 r.

Skład bojowy dywizji (1942)

• 41 pułk Flak (Flak-Regiment 41)
• 151 pułk Flak (Flak-Regiment 151)
• 164 pułk Flak (Flak-Regiment 164)
• 122 lotnicza kompania łączności (Luftnachrichten-Abteilung 122)
• dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Dowódcy dywizji

• Oberst (później Generalleutnant) Walter Feyerabend od lipca 1938;
• Generalleutnant Heinrich Burchard od 10 kwietnia 1940;
• ponownie Walter Feyerabend od 1 lipca 1941;
• Generalleutnant Oskar Bertram od 1 września 1941;
• kolejny raz Walter Feyerabend od 12 stycznia 1942;
• Generalleutnant Heino von Rantzau od 3 lutego 1942;
• Generalleutnant Alfons Luczny od 1 października 1943;
• Oberst Fritz Laicher od 15 listopada 1944 do kapitulacji

Bibliografia

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne

• Leksykon Wehrmachtu