2 Dywizja Piechoty (USA)
 | Ten artykuł od 2015-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |||
| Second to None! Nie ma drugiej takiej na świecie! | |||
 Naszywka dywizji na rękaw | |||
| Historia | |||
| Państwo |  Stany Zjednoczone | ||
|---|---|---|---|
| Sformowanie | 21 września 1917 | ||
| Nazwa wyróżniająca | Indianhead | ||
| Dowódcy | |||
| Pierwszy | generał major Charles A. Doyen | ||
| Obecny | generał major Thomas S. Vandal | ||
| Działania zbrojne | |||
| I wojna światowa wojna koreańska; | |||
| Organizacja | |||
| Dyslokacja | Fort Lewis i Uijeongbu  | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | United States Army | ||
| Rodzaj wojsk | piechota zmechanizowana | ||
2 Dywizja Piechoty (ang. 2nd Infantry Division) – związek taktyczny Armii Stanów Zjednoczonych. Jest jedną z sześciu tzw. dywizji ciężkich (pancerno-zmechanizowanych), składających się z piechoty zmechanizowanej, artylerii, broni pancernej i dużej ilości śmigłowców.
Historia
I wojna światowa
2 Dywizja Piechoty została sformowana 21 września 1917 roku w Bourmont we Francji w wyniku połączenia 3 Brygady Piechoty i 4 Brygady Piechoty Morskiej, będąc jedyną jednostką US Army w historii, stworzoną z jednostek armii i piechoty morskiej. Posiadała również dwóch dowódców - gen. Johna A. Lejeune'a z 4 Brygady i brygadiera C. A. Doyena z 3 Brygady, co również było ewenementem – nigdy wcześniej oficerowie USMC nie dowodzili żołnierzami US Army. Dywizja wzięła udział w walkach w lesie Belleau i Chateu-Thierry, odparciu niemieckiej ofensywy wiosennej i w ofensywie Meuse-Argonne. 11 listopada 1918 roku jako jedna z pierwszych jednostek wkroczyła na teren Niemiec, rozpoczynając służbę okupacyjną, trwającą do kwietnia 1919 roku. Podczas walk, jednostka straciła 4478 poległych i 17 752 rannych, wzbogaciła się też o sześciu zdobywców Kongresowego Medalu Honoru (z czego aż pięciu otrzymało go dwukrotnie).
Okres międzywojenny
Dywizja została przeniesiona do Fortu Sam Houston w San Antonio, gdzie spędziła najbliższe 23 lata, jako jedna z trzech pozostawionych dywizji piechoty w US Army. W sierpniu 1941 roku została reaktywowana jako 2 Dywizja Piechoty, a 27 listopada 1942 przeniesiona do Camp McCoy w Wisconsin, gdzie szkolono ją do walki.
II wojna światowa
.
Amerykańscy żołnierze najpierw zdobyli wzgórze 154, pozycję blokującą półwysep Dalouas, będący kluczowym punktem obrony Brestu, zaś kolejnym celem był atak na wzgórze 105, który odciął Niemców. Następnie dywizja bezpośrednio uderzyła na miasto, biorąc udział w zaciekłych walkach miejskich, podczas których wysadzano bunkry i stanowiska ogniowe ładunkami wybuchowymi i pociskami z bazook. 18 września 1944 roku Brest skapitulował.
Po walkach, dywizja tydzień odpoczywała, po czym skierowano ją do St. Vith, gdzie przebywała kolejne trzy miesiące. 11 grudnia 1944 roku otrzymała rozkaz zajęcia tam na rzece Roer, jednak wykonanie rozkazu zostało uniemożliwione przez ofensywę w Ardenach, rozpoczętą 16 grudnia. Żołnierze 2 Dywizji zostali zmuszeni, po ciężkich walkach, do cofnięcia się na grzbiet Elsenborn, gdzie wraz z 1. i 99 Dywizją Piechoty USA powstrzymała ofensywę niemiecką w tym rejonie.
6 lutego 1945 roku, dywizja ruszyła do kontrataku, osiągając 9 marca Ren, jako jedna z pierwszych jednostek alianckich, a następnie wzięła udział w forsowaniu Renu, walcząc o Most Ludendorffa w Remagen i jako pierwsza jednostka amerykańska przekroczyła Ren 21 marca. Następnie zajęła bez walki Gottingen, sforsowała Wezerę i 18 kwietnia wzięła udział wraz z 69. Dywizją Piechoty w walkach o Lipsk. Po zdobyciu Lipska, dywizja przekroczyła rzekę Mulde, jednak została zepchnięta przez niemiecki kontratak w tym rejonie. Dywizję przerzucono na południe, nad dawną granicę niemiecko-czechosłowacką, którą przekroczyła 4 maja jako pierwsza jednostka amerykańska. Ostatnią bitwą dywizji okazał się być atak na Pilzno, przeprowadzony w Dniu Zwycięstwa, 8–9 maja 1945 roku.
.
Ordre de bataille podczas II wojny światowej
- 9. Pułk Piechoty
- 23. Pułk Piechoty
- 38. Pułk Piechoty
- 2. Batalion Rozpoznawczy
- 2. Batalion Saperów
- 2. Batalion Medyczny
- 12. Batalion Artylerii Polowej
- 15. Batalion Artylerii Polowej
- 37. Batalion Artylerii Polowej
- 38. Batalion Artylerii Polowej
- 741. Batalion Niszczycieli Czołgów
- 702. Kompania Artylerii Lekkiej
- 2. Kompania Zaopatrzeniowa
- 2. Kompania Łączności
- Kompania ochrony sztabu
- Pluton żandarmerii
- Orkiestra
Wojna w Korei
Po pięciu latach od zakończenia II wojny światowej, wybuchła wojna w Korei. Amerykańska2 DP z Camp Swift została ściągnięta do tzw. worka pusańskiego 23 lipca 1950 roku, zaś do akcji weszła 24 sierpnia, zastępując wyczerpaną 24 DP na linii rzeki Naktong. Pierwszy raz jej żołnierze wzięli udział w 16-dniowej bitwie, począwszy od 31 sierpnia, gdzie utrzymali swoje pozycje. Później, po desancie pod Incheon, żołnierze amerykańscy zdążali ku granicy z Chińską Republiką Ludową. Kiedy byli o 50 mil od niej, interweniowali Chińczycy kontratakując rejonie rzeki Ch'ŏngch'ŏn. 25 listopada 1950 roku 13. Armia Chińskich Ochotników Ludowych, uderzyła na amerykańską 8 Armię. 2 DP osłaniała wówczas prawą flankę amerykanów. Podczas tygodniowych walk, w których jednostka wielokrotnie musiała przebijać się z okrążenia, dywizja utraciła blisko ⅓ swojego pierwotnego stanu. Główne siły armii zdołały się wycofać, zadając straty Chińczykom.
Do końca wojny dywizja walczyła, zdobywając 18 Kongresowych Medali Honoru, jednostka otrzymała również wyróżnienie w postaci Presidental Unit Citation. W Korei utraciła 7094 poległych, 16 575 rannych i 338 zmarłych w wyniku ran. Po wojnie została zreorganizowana, a następnie skierowana do Strefy Zdemilitaryzowanej, gdzie spędziła kolejnych pięćdziesiąt lat, pilnując granicy.
Obecnie
Przez długi czas dywizja była główną amerykańską jednostką w Korei Południowej, gdzie stacjonowały jej dwie brygady. Trzecia brygada dywizji stacjonowała w Fort Lewis w stanie Waszyngton. Niedawno dywizja przeszła głęboką reorganizację. W ramach redukcji sił amerykańskich w Korei została tam tylko jedna brygada dywizji. Druga została przeniesiona z powrotem do Stanów Zjednoczonych. Ponadto dywizja uzyskała nowo sformowaną czwartą brygadę, również bazowaną w USA. Tak więc w chwili obecnej (2007) dywizja ma jedną ciężką brygadę w Korei i trzy lżejsze brygady (uzbrojone w pojazdy Stryker) w Fort Lewis.
Dywizja jest wyjątkowa w armii amerykańskiej gdyż w jej skład wchodzą również żołnierze koreańscy. Służy ich w niej obecnie około tysiąc, na podstawie specjalnej umowy między rządami obu państw.
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
(c) I, Noclador, CC-BY-SA-3.0
US Army 2nd Infantry Division Structure
Soldiers of 2nd ID inf Bohemia, 1945
2 Infantry Div. SSI
- Upon a five pointed white star whose points lie in the circumference of an imaginary circle 3-1/2 inches (8.89 cm) in diameter a Native American's head with war bonnet in profile, face red, bonnet blue with outline of feathers in blue.
- The star to be superimposed upon a black shield, of dimensions such that the points of the star shall lie at a distance of 1/8 inch (.32 cm) from the perimeter.
- The star has played an important part in our history from the days of the Colonies to the present time.
- The Native signifies the first and original American.
- These devices were originally established by the division to use as vehicle markings and to identify the vehicles as all American.
- The shoulder sleeve insignia was originally authorized for the 2d Division on 6 Nov 1918, officially announced by The Adjutant General letter, 21 Jun 1922, amended to correct the description on 7 Nov 1927 and redesignated for the 2d Infantry Division on 1 Aug 1942.
Image taken from [1]. This is a faithful representation of an original U.S. government work. As such, it attracts no new copyright. However, the USMC flag is protected by U.S. Trademark Registration Nos. 4852947 and 4193304, and may not be used commercially without a trademark license from the USMC's Trademark Licensing Office. Originally uploaded to en.wikipedia by Mbr7975; description page is (was) here: w:Image:Marine corps flag.gif
Cpt. Love from 38rd IR, 2nd ID, 1944
Soldiers of G company, 2nd Battalion, 38th Regiment 2nd Infantry Division are leaving Easy Red sector on Omaha Beach by exit E-1. June 7th, 1944
2nd Infantry Division Flag
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Żołnierze 2. Dywizji na pozycjach nad rzeką Chongchon, koniec listopada 1950 roku