2 Grupa Aeronautyczna
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1929 | |
Rozformowanie | 1931 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | płk Jan Sendorek | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Poznań | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
Rodzaj wojsk | lotnictwo | |
Podległość | Departament Aeronautyki |
2 Grupa Aeronautyczna (2 Grupa Aer.) – związek organizacyjny lotnictwa Wojska Polskiego.
Historia grupy
Wiosną 1929 roku, w celu usprawnienia dowodzenia jednostkami, została utworzona 2 Grupa Aeronautyczna[1]. Podstawą utworzenia grupy był rozkaz ministra spraw wojskowych B. Og. Org. L. 10717/1928 o wprowadzeniu w życie nowej organizacji Aeronautyki na stopie pokojowej oraz zarządzenie szefa Departamentu Aer. L. 701/tjn. z 6 lutego 1929 roku „Zestawienie składów osobowych i etatów aeronautyki na stopie pokojowej”[2]. Dowódca grupy i szef sztabu zostali wyznaczeni na stanowiska 27 kwietnia 1929 roku[a]
Dowódcy grupy z siedzibą w Poznaniu podporządkowano 3 pułk lotniczy i batalion lotnictwa w Poznaniu oraz 4 pułk lotniczy i 1 batalion balonowy w Toruniu[1][4].
22 sierpnia tego roku minister spraw wojskowych zaszeregował stanowiska oficerskie, „objęte nową organizacją Aeronautyki (P. S. 10–800) do poszczególnych kategorii dodatku służbowego”: dowódca grupy aeronautycznej (do kat. V), I oficer sztabu grupy aeronautycznej (do kat. VIB) oraz oficer sztabu grupy aeronautycznej (do kat. VIIB)[5].
12 września 1929 roku zostały określone zadania dowódcy grupy, które obejmowały nadzór nad doskonaleniem personelu latającego pułków według wytycznych szefa Departamentu Aeronautyki MSWojsk. oraz samodzielne organizowanie ćwiczeń broni połączonych z udziałem lotnictwa, ćwiczeń o charakterze wybitnie lotniczym, gier wojennych, ćwiczeń aplikacyjnych, ćwiczeń OPL oraz wszelkiego rodzaju zawodów lotniczych i zawodów z zakresu przysposobienia wojskowego[1].
7 marca 1931 roku został ogłoszony rozkaz B. Og. Org. MSWojsk. L.dz. 1463/tjn. o likwidacji Dowództwa 2 Grupy Aeronautycznej. 4 pułk lotniczy i 1 batalion balonowy z Torunia zostały podporządkowane dowódcy 1 Grupy Aeronautycznej, 3 pułk lotniczy dowódcy 3 Grupy Aeronautycznej, natomiast batalion lotniczy w następnym roku został rozformowany[6][4].
Organizacja pokojowa 2 Grupy Aeronautycznej w latach 1929-1931 |
---|
Dowództwo 2 Grupy Aeronautycznej w Poznaniu |
3 pułk lotniczy w Poznaniu |
4 pułk lotniczy w Toruniu |
1 batalion balonowy w Toruniu |
batalion lotnictwa w Poznaniu |
Obsada personalna dowództwa grupy | |||
---|---|---|---|
Dowódcy grupy | I oficerowie sztabu | ||
płk obs. inż. Jan Sendorek | IV 1929 – VIII 1931 | mjr dypl. obs. Bolesław Kopyciński | IV – XII 1929[7] |
kpt. dypl. Mateusz Iżycki | XII 1929[8] – IX 1931[9] |
Uwagi
- ↑ W Dzienniku Personalnym MSWojsk. użyto nazw: dowódca i szef sztabu 2 Grupy Lotniczej[3], natomiast minister spraw wojskowych dopiero 29 kwietnia 1929 roku zmienił nazwę Departamentu Lotnictwa MSWojsk. na Departament Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych (Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 14 z 29 kwietnia 1929 roku, poz. 142).
Przypisy
- ↑ a b c Bartel i in. 1978 ↓, s. 123.
- ↑ Kozłowski 1964 ↓, s. 227.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 117, 127.
- ↑ a b Kozłowski 1964 ↓, s. 228.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 22 sierpnia 1929 roku, poz. 282.
- ↑ Bartel i in. 1978 ↓, s. 125.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 401.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 388.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 249.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Ryszard Bartel, Jan Chojnacki, Tadeusz Królikiewicz, Adam Kurowski: Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Eugeniusz Kozłowski: Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1964.
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).