2 Grupa Artylerii (II RP)

2 Grupa Artylerii (2 GA) – oddziały i pododdziały artylerii organicznej wielkich jednostek piechoty i kawalerii oraz artylerii Odwodu Naczelnego Wodza stacjonujące na terenie Okręgu Korpusu Nr II i podporządkowane dowództwu 2 Grupy Artylerii.

2 Grupa Artylerii została utworzona w terminie do 15 stycznia 1929 r. na podstawie rozkazu L. 1019/Org. ministra spraw wojskowych z dnia 31 grudnia 1928 r. Proces formowania grupy zakończony został w marcu tego roku. Dowództwo grupy powstało na bazie dotychczasowego 2 Okręgowego Szefostwa Artylerii.

Obsada personalna

Dowództwo Artylerii Okręgu Generalnego „Lublin”

Sztabowy oficer inspekcyjny artylerii Okręgu Generalnego „Lublin”

  • ppłk art. Stanisław Marian Rohoziński (do 8 VII 1920)

Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr II (1921–1926)

  • szef – płk art. Jan Skrutkowski (do 20 III 1925[1])
  • szef – płk art. Józef Plisowski (20 III 1925 – 1926, urlopowany w okresie XII 1925 – XII 1926)
  • zastępca szefa – płk Rudolf Kazimierz Underka (od X 1925 ze stanowiska dowódcy 23 pap)

2 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926–1928)

2 Grupa Artylerii (1929-1939)

  • gen. bryg. Józef Plisowski (III 1929 – IX 1930)
  • płk art. Henryk Kreiss (IX 1930 – VIII 1939)
  • płk dypl. Jan Tiletschke (p.o. 6 XI – 23 XII 1931)

Ordre de Bataille 2 Grupy Artylerii w 1939

Dowództwo 2 Grupy Artylerii w Lublinie

  • dowódca grupy – płk art. Henryk Kreiss → dowódca artylerii GO „Piotrków”
  • I oficer sztabu – mjr art. Marian Czyż → oficer sztabu dowódcy artylerii GO „Piotrków”
  • II oficer sztabu – kpt. art. Jan Kawnatis → oficer ordynansowy GO „Piotrków”

Artyleria ONW:

Artyleria wielkich jednostek:

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 5 kwietnia 1925 roku, s. 191.

Bibliografia

  • Almanach oficerski na rok 1923/24. Dział III Organizacja Wojska Polskiego, zeszyt 2, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923.
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ​ISBN 83-11-06909-3​.
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
  • Roman Łoś, Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069.
  • Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.
  • Mieczysław Bielski, Grupa Operacyjna „Piotrków” 1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1991, wyd. I, ​ISBN 83-11-07836-X​.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).