2 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
| ||
Emblemat jednostek Gwardyjskich | ||
Historia | ||
Państwo | ZSRR | |
---|---|---|
Sformowanie | 18 września 1941 | |
Rozformowanie | 29 grudnia 1953 | |
Nazwa wyróżniająca | Tamańska | |
Tradycje | ||
Nadanie sztandaru | 28 stycznia 1942 | |
Rodowód | 127 Dywizja Strzelecka | |
Kontynuacja | 2 Gwardyjska Tamańska Dywizja Zmechanizowana (od 1964) | |
Działania zbrojne | ||
II wojna światowa (front wschodni) | ||
Organizacja | ||
Numer | в/ч пп 23626 | |
Formacja | Armia Czerwona | |
Rodzaj wojsk | piechota i artyleria | |
Odznaczenia | ||
2 Gwardyjska Dywizja Strzelecka (ros. 2-я гвардейская стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej.
Historia
Decyzją Ludowego Komisarza Obrony №308, 127 Dywizja Strzelecka za zasługi w bitwie pod Smoleńskiem otrzymała miano gwardyjskiej, jako 2 Gwardyjska Dywizja Strzelecka[1].
28 stycznia 1942 komisarz M. P. Małanin w imieniu Rady Najwyższej ZSRR przekazał żołnierzom 2GwDS Sztandar Gwardii[2]. Następnego dnia dywizja została skierowana pod Rostów nad Donem. Wobec niemieckiej operacji Fall Blau broniła Nalczyku i Piatigorska, walcząc nad rzeką Baksan. Po przejściu do kontrofensywy, w 1943 odbiła Jessentuki i Czerkiesk. Wzięła udział w ofensywie na półwysep tamański, za co zyskała honorowy tytuł dywizji tamańskiej, oraz w desancie na Krym wyładowana na północ od miasta Kercz przez marynarzy Flotylli Azowskiej[3].
W maju 1944 włączona w skład 2 Gwardyjskiej Armii pod Dorogobużem. Wzięła udział w Operacji „Bagration” (białoruskiej) uderzając na kierunku litewskim. Do kwietnia 1945 angażowała się w starcia z niemieckimi jednostkami na wybrzeżu bałtyckim. Wojnę zakończyła w Primorsku (lit. Žuvininkai, niem. Fischhausen).
Jesienią 1945 wycofana do Moskwy, w maju 1946 brała udział w defiladzie na placu Czerwonym[4].
Dowódcy
2GwDS dowodzili kolejno:
Nazwisko, imię | Ranga | Okres |
---|---|---|
Akimienko, Adrian Zacharowicz | pułkownik | 18.09.1941 — 13.02.1942 |
Niewierow, Konstantin Pawłowicz | pułkownik | 14.02.1942 — 14.08.1942 |
Zacharow, Fiodor Wasiljewicz | generał-major | 15.08.1942 — 13.10.1943 |
Turczinski, Adam Pietrowicz | generał-major | 14.10.1943 — 24.03.1944 |
Samochwałow, Nikita Siergiejewicz | pułkownik | 25.03.1944 — 10.02.1945 |
Maksimowicz, Iosif Antonowicz | generał-major | 11.02.1945 — 05.1945 |
Gogolicyn, Gieorgij Aleksiejewicz | generał-major | 10.1945 — 04.1946 |
Michajłow, Dienis Wasiljewicz | generał-major | 04.1946 — 02.1947 |
Komarow, Władimir Nikołajewicz | generał-major | 02.1947 — 1950 |
Przypisy
- ↑ И. СТАЛИН, Б. ШАПОШНИКОВ: Приказ Народного Комиссара Обороны Союза ССР № 308 от 18 сентября 1941 г..
- ↑ Tieriechow 1972 ↓, s. 87–89.
- ↑ Tieriechow 1972 ↓, s. 89–104.
- ↑ Fiedosiejew 2009 ↓.
Bibliografia
- 2-я гвардейская стрелковая дивизия (ros.). Справочник на сайте клуба «Память» Воронежского госуниверситета.
- 2-я гвардейская стрелковая дивизия (ros.). [dostęp 2019-03-24].
- Siemion Fiedosiejew. В музее второй гвардейской. „Техника и вооружение”, maj 2009 (ros.).
- А. Tieriechow: Гвардейская Таманская. Воениздат, 1972. (ros.)
- Robert Poirier, Albert Conner: Red Army order of battle in the Great Patriotic War. 1985. (ang.)
Media użyte na tej stronie
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Орден Красного Знамени (СССР)
Order of Suvorov 2nd class
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
«Guards patch» to military personnel serving in Guards units, Guards formations, or Guards troops of the Red Army, version 1942.