2 Korpus (austro-węgierski)

Wojskowy podział terytorialny Monarchii Austro-Węgier w 1894

Dyslokalizacja sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgier w styczniu 1898

Komendanci korpusu

FZM Ferdinand von Bauer

FZM Anton von Schönfeld

GdI Alfred von Ziegler

GdI Blasius Schemua

GdI Johann von Kirchbach auf Lauterbach

Pieczęć c. i k. Komendy 2 Korpusu

2 Korpus - wyższy związek taktyczny cesarskiej i królewskiej Armii z komendą w Wiedniu.

W 1900 roku w skład korpusu wchodziła:

• 4 Dywizja Piechoty w Brnie,
• 13 Dywizja Piechoty w Wiedniu,
• 25 Dywizja Piechoty w Wiedniu,
• Dywizja Obrony Krajowej w Wiedniu,
• Dywizja Kawalerii Wiedeń w Wiedniu,
• 2 Brygada Artylerii Polowej w Wiedniu,
• 14 Brygada Artylerii Polowej w Wiedniu^[1].

W 1901 roku 13 Dywizja Piechoty została przemianowana na 47 Dywizję Piechoty, a Dywizja Obrony Krajowej na 13 Dywizję Obrony Krajowej.

W 1906 roku Komenda 14 Brygady Artylerii Polowej została przeniesiona z Wiednia do Linzu i podporządkowana komendantowi 14 Korpusu^[2].

W 1908 roku w Wiedniu została utworzona 1 Brygada Artylerii Fortecznej.

W 1909 roku 47 Dywizja Piechoty została przemianowana na 49 Dywizję Piechoty.

W 1912 roku Dywizja Kawalerii Wiedeń została przemianowana na 3 Dywizję Kawalerii.

W 1914 roku w skład korpusu wchodziła:

• 4 Dywizja Piechoty w Brnie,
• 13 Dywizja Piechoty Obrony Krajowej w Wiedniu,
• 25 Dywizja Piechoty w Wiedniu,
• 49 Dywizja Piechoty w Wiedniu,
• 3 Dywizja Kawalerii w Wiedniu,
• 2 Brygada Artylerii Polowej w Wiedniu,
• 1 Brygada Artylerii Fortecznej w Wiedniu,
• Dywizjon Taborów Nr 2 w Wiedniu^[3].

W sierpniu 1914 roku, w czasie mobilizacji, została rozwiązana 49 Dywizja Piechoty. Na bazie 2 Brygady Artylerii Polowej i wchodzących w jej skład oddziałów zostały sformowane trzy brygady artylerii polowej (4, 13 i 25), które włączono w skład dywizji piechoty.

2 Korpus został przetransportowany do Galicji i włączony w skład 4 Armia. Po odejściła u korpusu na front funkcje terytorialnej władzy wojskowej przejęła Komenda Wojskowa w Wiedniu, na czele której stanął FZM Franz von Wikullil.

Skład i obsada personalna 1 maja 1915

• 25 Dywizja Piechoty (25. ID): FML Eh Peter Ferdinand
  • 49 Brygada Piechoty (49. IBrig.): GM Edl. von Severus
  • 50 Brygada Piechoty (50. IBrig.): GM Ritt. von Bolberitz
  • 25 Brygada Artylerii Polowej (25. FABrig.): GM von Jemrich
• 4 Dywizja Piechoty (4. ID): GM Edl. v. Bellmond
  • 8 Brygada Piechoty (8. IBrig.): Obst. Mietzl
  • 1 Brygada Legionów Polskich (1. Brig. d. poln. Legion): Obst. Józef Piłsudski
  • 4 Brygada Artylerii Polowej (4. FABrig.): Obst. Machaczek

Kadra

Komendanci korpusu, komendanci Obrony Krajowej i generałowie dowodzący

(niem. Kommandant des 2. Korps, Landwehrkommendant und Kommandierender General)

• FZM Ferdinand von Bauer (I 1883 – III 1888 → minister wojny)
• FZM Anton Maria Emmerich Wilhelm von Schönfeld (IX 1889 – IX 1894^[5] → w dyspozycji generalnego inspektora c. i k. Armii)
• FML / GdK Alexander von Üxküll-Gyllenband (IX 1894 – XI 1905^[5] → generalny inspektor wojsk i komendant 4 Korpusu)
• FZM Ferdinand Fiedler (XI 1905 – VI 1908^[5] → generalny inspektor wojsk)
• FML / GdI Mansuet Versbach von Hadamar (VI 1908 – IV 1912^[5])
• GdI Alfred von Ziegler (IV 1912 – II 1914^[5])
• GdI Blasius Schemua (II – IX 1914^[5])
• FML / GdI Johann von Kirchbach auf Lauterbach (IX 1914 – IX 1915^[5])
• FML / GdI Julius Kaiser (IX 1915 – IV 1918^[5])
• FML / GdI Rudolf Krauss (IV – XI 1918^[5])

Generałowie przydzieleni^[6]

(niem. Zugeteilter General)

• FML Anton von Pitreich (1895)
• FML Anton Fiala (1906 – 1909)
• FML Heinrich Fath (1913 – 1914)

Generałowie przydzieleni do Komendy Obrony Krajowej

(niem. Zugeteilter General beim Landwehrkommando)

• GM Rudolf von Bürkl (1913 – 1914)

Szefowie Sztabu Generalnego^[7]

(niem. Generalstabschef)

• płk SG Franz von Jaeger (I 1883 – X 1885^[5] → komendant 66 Brygady Piechoty)
• płk SG Anton Resch (1895)
• płk SG Vinzenz von Fox (1906)
• płk SG Aurel von le Beau (1909)
• płk SG / GM Leo Greiner (IV 1912 – IX 1914^[5])
• płk SG Stanisław Szeptycki (IX 1914 – IX 1915^[5])

Przypisy

Bibliografia

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
• Tomasz Nowakowski: Armia Austro-Węgierska 1908-1918. Warszawa: Feniks, 1992. ISBN 83-900217-4-9. (pol.).
• Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
• Corps Commanders and Chiefs of Staff 1883-1918. [w:] Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 [on-line]. Glenn Jewison & Jörg C. Steiner. [dostęp 2019-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-28)].