2 Korpus Armijny (1952–1956)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1952 |
Rozformowanie | 1956 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy | gen. bryg. Wiktor Sienicki |
Ostatni | płk Mieczysław Mazur |
Organizacja | |
Numer | JW 5796[1] |
Dyslokacja | |
Podległość |
2 Korpus Armijny (2 KA) – związek operacyjno-taktyczny Sił Zbrojnych PRL.
Na podstawie zarządzenia Nr 0366/0rg. szefa SG WP z 23 października 1952 na bazie 2 Korpusu Piechoty utworzony został 2 Korpus Armijny (JW 5796). Był korpusem typu A i należał do I rzutu operacyjnego wojsk lądowych. W jego składzie znajdowały się dwie dywizje piechoty typu A i jedna dywizja zmechanizowana typu A. W związku z rezygnacją ze szczebla korpusu w Wojsku Polskim, w 1956 roku rozformowano dowództwo korpusu[3].
Skład (1955)
- Dowództwo i sztab - Poznań
- 4 Pomorska Dywizja Piechoty - Krosno Odrzańskie
- 5 Saska Dywizja Piechoty - Sulęcin
- 19 Dywizja Zmechanizowana - Torzym
- 112 pułk artylerii ciężkiej - Głogów
- 44 batalion łączności - Poznań
- 55 batalion saperów - Głogów
19 DZ stanowiła tzw. grupę szybką korpusu.
Struktura organizacyjna dowództwa korpusu
- Dowództwo: 4
- Sztab
- Wydział I Operacyjno-Szkoleniowy: 12
- Wydział II Rozpoznawczy: 4
- Wydział III Łączności: 4
- Wydział IV Organizacyjno-Ewidencyjny: 3
- Wydział V Łączności Specjalnej: 2
- Kancelaria: 3 + 6
- Wydział Polityczny: 5 + 2 (skreślony 16 listopada 1956 r.)
- Szef OPL: 10 (w tym posterunek OPL: 5)
- Dowództwo Artylerii: 7
- Wydział Techniczny: 5 (później dodano 3 etaty, razem: 8)
- Wydział Tyłów: 7
- Prokuratura: 6 + 1 (skreślona 9 sierpnia 1956)
- Sąd: 6 + 1 (skreślony 12 maja 1956 r)
Stan osobowy dowództwa i sztabu korpusu na dzień 14 listopada 1956: 5 generałów, 47 oficerów, 18 podoficerów i 4 szeregowych. Razem: 74 żołnierzy i 10 pracowników cywilnych.
Dowódcy korpusu
- gen. bryg. Wiktor Sienicki - 1952
- gen. bryg. Zygmunt Huszcza - 1953
- płk Aleksander Jewczenko -od 5 listopada 1953
- płk Mieczysław Mazur - 1955-1956
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 138.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Jerzy Kajetanowicz. Wojsko polskie w wydarzeniach poznańskich 1956 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 5, 2006. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota