2 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

2 Korpus Zmechanizowany

2-й механизированный корпус

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	I formowanie − 10 lipca 1940 II formowanie − wrzesień 1942
Dowódcy
Pierwszy	generał porucznik Jurij Nowosielski
Ostatni	generał major/generał porucznik Iwan Korczagin
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Tyraspol
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	wojska zmechanizowane
Podległość	Odeski Okręg Wojskowy, Front Południowy, Front Kaliniński

2 Korpus Zmechanizowany (ros. 2-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

I formowanie

Po raz pierwszy Korpus sformowany został w Odeskim Okręgu Wojskowym. Formowanie korpusu zaczęto 10 lipca 1940 roku. Siedzibą dowództwa korpusu był Tyraspol w świeżo zajętej Besarabii. Dowództwo Korpusu sformowany na bazie dowództwa 55 Korpusu Strzelców.

Skład:

• 11 Dywizja Pancerna,
• 16 Dywizja Pancerna,
• 15 Dywizja Zmotoryzowana,
• oddziały korpuśne:
  • 6 pułk motocyklowy
  • 182 samodzielny batalion rozpoznawczy,
  • 49 samodzielny zmotoryzowany batalion saperów,
  • 102 samodzielna eskadra lotnicza,
  • 243 poczta polowa.

W czerwcu 1941 roku na wyposażeniu korpusu było:

• 489 czołgów:
  • ? BT,
  • ? T-26,
  • 60 T-34 oraz KW-1/KW-2,
• ? samochodów pancernych.

II formowanie

Drugie formowanie 2 Korpusu Zmechanizowanego nastąpiło we wrześniu 1942 roku na podstawie dyrektywy NKO nr 1104308ss z 8 września 1942 roku.

Skład korpusu^[1]:

• 18 Brygada Zmechanizowana,
  • 13 pułk czołgów,
• 34 Brygada Zmechanizowana (II formowania),
  • 12 pułk czołgów,
• 43 Brygada Pancerna,
  • 215 pułk czołgów,
• 33 Brygada Pancerna (do wiosny 1943 r.),
  • 36 pułk czołgów (do wiosny 1943 r.),
• 33 batalion samochodów pancernych,
• 68 batalion motocyklowy,
• oddziały korpuśne:
  • 772 samodzielny batalion rozpoznawczy (od 17.07.1943 r.),
  • 19 samodzielny batalion saperów (od 06.10.1942 r.),
  • 76 batalion remontowy (od 06.10.1942 r.),
  • 153 samodzielna kompania chemiczna (od 17.07.1943 r.),
  • 54 samodzielna kompania minowania (od 06.10.1942 r.),
  • 25 samodzielna kompania transportowa (od 06.10.1942 r.),
  • oddział rozpoznania lotniczego (od 17.07.1943 r.),
  • 167 piekarnia polowa (od 17.07.1943 r.),
  • 1774 polowa kasa Gosbanku (od 26.02.1943 r.).
  • 2295 poczta polowa (od 26.02.1943 r.).

W dniu 03.10.1942 na stanie korpusu było 217 czołgów: 10 KW-1/KW-85, 119 Т-34, 88 T-70.

Korpus walczył w składzie:

• 43 Armii Frontu Kalinińskiego,
• 3 Armii Uderzeniowej,
• 3 Armii Pancernej,
• 2 Armii Pancernej.

Rozkazem NKO nr 0404s z 26 lipca 1943 roku 2 Korpus Zmechanizowany przeformowano w 7 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany^[1].

Zobacz też

• Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

Przypisy

Bibliografia

• Mark Siemiowicz Sołonin.: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2015. ISBN 978-83-7818-616-8.
• 2-й механизированный корпус/ 2 Korpus Zmechanizowany. [dostęp 2016-11-20].