2 Oddział Ochrony Pogranicza
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Stanisław Dobrzański |
| Ostatni | ppłk Walerian Kuczyński |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
2 Oddział Ochrony Pogranicza – oddział w strukturze organizacyjnej Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie oddziału
Formowany w październiku i listopadzie przez Poznański Okręg Wojskowy na podstawie rozkazu NDWP z 13 września 1945 roku.
W myśl przyjętych założeń Oddział miał zostać zorganizowany w oparciu o stan osobowy[b]:
Stan etatowy wynosił 2507 wojskowych i 23 pracowników kontraktowych[2]. Sztab oddziału i pododdziały graniczne formowano w Poznaniu przy ul. Grunwaldzkiej i Palacza oraz w Biedrusku[3]. Większość żołnierzy (prawie 60%) nie spełniało wymogu wykształcenia, zaś 5% stanowili analfabeci i półanalfabeci.
Miejscem postoju Oddziału został wybrany Rzepin[c], a od 29 listopada 1945 roku Krosno Odrzańskie[3]. Oddział rozpoczął służbę graniczną w pierwszej dekadzie listopada 1945[4].
12 listopada 1945 przyjął do ochrony środkowy odcinek na Odrze i Nysie Łużyckiej.
Na podstawie rozkazu Nr 0153/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 21 września 1946 roku jednostka została przeformowana w 2 Poznański Oddział WOP[5]
Struktura organizacyjna
- Dowództwo, sztab i pododdziały przysztabowe.
- Grupa Manewrowa (175 żołnierzy)[6]
- 6 Komenda Odcinka Sękowice w Sękowicach, później w Kole(rozwiązana w 1947)[7]
- 7 Komenda Odcinka Gubin
- 8 Komenda Odcinka Cybinka
- 9 Komenda Odcinka Słubice
- 10 Komenda Odcinka Górzyca
- Przejściowe punkty kontrolne:
Dowódcy
- ppłk Stanisław Dobrzański (od 4 do 19 października 1945)[8]
- mjr Lucjan Józef Kępiński (od 19 października do 9 listopada 1945)[8]
- mjr Eugeniusz Angerman (od 10 listopada 1945 do 31 maja 1946)[8][9][d]
- ppłk Walerian Kuczyński
Przekształcenia
2 Oddział Ochrony Pogranicza → 2 Poznański Oddział WOP → 10 Brygada Ochrony Pogranicza → 9 Brygada WOP → 9 Lubuska Brygada WOP → Lubuska Brygada WOP → Ośrodek Szkolenia WOP w Krośnie Odrzańskim → Lubuski Oddział Straży Granicznej → Nadodrzański Oddział Straży Granicznej.
Uwagi
- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 053/Org. z 30.03.1946 roku
- ↑ Rozkaz nr 0245/org.
- ↑ W książce Zygmunta Traczyka na str. 98 podana jest miejscowość Polska Wola koło Rzepina
- ↑ Oficer Armii Czerwonej narodowości polskiej.
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1971 ↓, s. 71.
- ↑ a b Traczyk 2011 ↓, s. 97.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Dominiczak 1971 ↓, s. 126-127.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 49.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 63.
- ↑ a b c Błażej 1985 ↓, s. 149.
- ↑ Dowódcy i komendanci ochrony środkowej części zachodniej granicy Polski od 1945 roku. nadodrzanski.strazgraniczna.pl. [dostęp 2016-02-02].
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1845-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945-1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jan Ławski: Ochrona granic Polski Ludowej 1945-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1974.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, Gubińskie Towarzystwo Kultury czerwiec 2010 - Kalendarium Gubina 1945-2009 ISBN 978-83-927655-6-1
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011. ISBN 978-83-88059-54-4.
- Andrzej Błażej: Zarys dziejów Lubuskiej Brygady WOP (1945–1985). Krosno Odrzańskie: 1985.
- Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.7-8. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 2 Oddz. Ochrony Pogranicza w 1945 r.