2 Pułk Artylerii Przeciwpancernej
Historia | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Sformowanie | 1945 |
Rozformowanie | 1947 |
Tradycje | |
Rodowód | 16 Pomorski Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej |
Dowódcy | |
Pierwszy | mjr Antoni Nowosadowski |
Organizacja | |
Dyslokacja | S. Domenico (1945) |
Rodzaj wojsk | Artyleria |
Podległość | 2 Warszawska Dywizja Pancerna |
2 Pułk Artylerii Przeciwpancernej (2 pappanc) – oddział artylerii przeciwpancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Pułk został sformowany 1 czerwca 1945 roku we Włoszech, w składzie 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej. Przeznaczony był do zwalczania wszelkiego rodzaju pojazdów pancernych pociskami o dużej prędkości początkowej i płaskim torze.
Formowanie i zmiany organizacyjne
6 stycznia 1945 roku w San Domenico we Włoszech w ramach zgrupowania 16 Pomorskiej Brygady Piechoty sformowany został 16 Pomorski Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej. Do końca marca 1945 roku dywizjon osiągnął pełny stan organizacyjny, osobowy oraz otrzymał niezbędne uzbrojenie. Posiadał dwie baterie wyposażone w armaty przeciwpancerne 6-funtowe i jedną baterię z armatami 17-funtowymi. Braki występowały w zakresie środków łączności i służby warsztatowo-naprawczej. Przystąpiono do intensywnego szkolenia[1]. Na podstawie rozkazu Dowództwa 2 KP ldz. 2039/204/AG/Tj z dnia 15 czerwca 1945 rozpoczęto przeformowanie dywizjonu na 2 Pułk Artylerii Przeciwpancernej w składzie: I i II dywizjony przeciwpancerne ciągnione (I dywizjon powstał z 16 dywizjonu) oraz III i IV dywizjony samobieżne[2] wyposażone w działa samobieżne 3' M10. Pułk został podporządkowany pod dowództwo Artylerii Dywizyjnej 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej.
Obsada dowódcza pułku
Dowódca pułku
- p.o. mjr Antoni Nowosadowski[3]
Zastępca dowódcy
- mjr Ksawery Masiak[3]
Struktura organizacyjna
- Dowództwo 2 Pułku Artylerii Przeciwpancernej
- 2 dywizjony artylerii przeciwpancernej
- 3 baterie artylerii przeciwpancernej
- 2 dywizjony artylerii przeciwpancernej
- 3 baterie 17-funtowych armat ppanc
Przypisy
- ↑ Tym 2012 ↓, s. 91-93.
- ↑ Żak 2014 ↓, s. 108-110.
- ↑ a b Tym 2012 ↓, s. 104.
Bibliografia
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
- Zbigniew Lalak: Broń pancerna w PSZ 1939-1945. Warsaw: Pegaz-Bis: O.K. Media, 2004. ISBN 83-922002-0-9.
- Juliusz S. Tym: Pancerni i ułani generała Andersa. Broń pancerna i kawaleria pancerna Polskich Sił Zbrojnych na Środkowym Wschodzie i we Włoszech 1941-1946. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon sp.z.o., 2012. ISBN 978-83-63374-01-3.
- Jakub Żak: Nie walczyli dla siebie. Powojenna odyseja 2.Korpusu Polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2014. ISBN 978-83-7399-621-2.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Balcer, Licencja: CC BY 2.5
British Ordnance BL 5.5 inch (140 mm) M3 medium gun from year 1939, displayed in Hämeenlinna Artillery Museum. This gun: BL 5,5 MK 2&4 NL 79 RGFD (Royal Gun Factory).
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Bukvoed (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5
Description: British Ordnance QF 17 pounder anti-tank cannon -n Batey ha-Osef Museum, Tel Aviv, Israel. 2005.
Source: Photo by me, User:Bukvoed.