2 Samodzielna Brygada Kawalerii
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1924 | |
Rozformowanie | 1937 | |
Tradycje | ||
Rodowód | II Brygada Jazdy | |
Kontynuacja | Kresowa Brygada Kawalerii | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | płk Feliks Adam Dziewicki | |
Ostatni | gen. bryg. Władysław Anders | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | garnizon Równe Krzemieniec Brody | |
Rodzaj sił zbrojnych | Wojsko | |
Rodzaj wojsk | Kawaleria |
2 Samodzielna Brygada Kawalerii (2 SBK) – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego II RP.
Historia brygady
W 1924 roku II Brygada Jazdy przemianowana została na 2 Samodzielną Brygadę Kawalerii. Brygada podlegała bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr II. Dowództwo brygady stacjonowało w garnizonie Równe, a od 1930 roku w Krzemieńcu. Później przeniesiono je do garnizonu Brody.
W kwietniu 1937 roku brygada przemianowana została na Kresową Brygadę Kawalerii.
Organizacja pokojowa 2 SBK
- dowództwo 2 Samodzielnej Brygady Kawalerii
- 12 pułk Ułanów Podolskich
- 19 pułk Ułanów Wołyńskich
- 21 pułk Ułanów Nadwiślańskich
- 2 dywizjon artylerii konnej
Bibliografia
- Mirosław Giętkowski , Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, ISBN 83-7174-823-X, OCLC 69505837 .
|
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).