2 Szpital Okręgowy
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie | 1939 |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Szpitale Okręgowe WP w 1939
2 Szpital Okręgowy – jednostka organizacyjna służby zdrowia Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.
Charakterystyka szpitala
Zadaniem Szpitala Okręgowego Nr II w Chełmie z filią w Lublinie było leczenie wojskowych i osób uprawnionych do leczenia wojskowego Okręgu Korpusu nr II[1]. Szpital dysponował ambulatorium dentystycznym, chirurgicznym, okulistycznym, laryngologicznym oraz przychodnią ogólną dla chorych. Komendant szpitala posiadał uprawnienia dowódcy pułku[2].
Struktura organizacyjna
Organizacja szpitala w 1923[3]:
- komendant, kancelaria i komisja gospodarcza,
- oficer administracji budynków i magazynów,
- oddziały chorych i pracowni klinicznych: chorób wewnętrznych, zakaźny, chirurgiczny, ginekologiczny, dermatologiczny, oddział neurologiczny, okulistyczny i laryngologiczny;
- pracownia bakteriologiczna
- pracownia rentgenowska,
- prosektorium,
- ambulatorium dentystyczne,
- apteka okręgowa,
- trzy plutony obsługi sanitarnej
Szpital posiadał 600 łóżek.
Kadra szpitala
| Komendanci Szpitala | ||
| Stopień | Imię i nazwisko | Okres pełnienia służby |
|---|---|---|
| płk lek. dr | Filip Müller | 1 III 1919–1924[1] |
| płk lek. | Józef Topolnicki | od X 1924[4][5] |
| ppłk lek. | Czesław Wincz | od XI 1927[6] |
| ppłk lek. dr | Zbigniew Wiktor Czarnek | I 1934[7] – 1935 |
| ppłk dr | Jan I Kulesza | XI 1935–1939 |
| Obsada personalna i struktura szpitala w marcu 1939 roku[8][a]: | |
| Stanowisko | Stopień, nazwisko i imię |
|---|---|
| komendant szpitala | ppłk dr Kulesza Jan I |
| starszy ordynator oddziału chirurgicznego | mjr dr Żarnowski Stefan |
| ordynator oddziału | kpt. dr Gniazdowski Piotr |
| starszy ordynator oddziału wewnętrznego | kpt. dr Gierałtowski Stanisław |
| ordynator oddziału | mjr dr Mioduszewski Henryk |
| starszy ordynator oddziału ocznego | mjr dr Żurawski Kazimierz II |
| starszy ordynator oddziału uszno-gardłowego | mjr dr Sikorski Stefan |
| starszy ordynator oddziału zakaźnego | kpt. lek. Stanisław Przyłęcki[b] |
| starszy ordynator oddziału skórno-wenerycznego | kpt. dr Herder Stanisław |
| kierownik pracowni rentgenowskiej | mjr dr Krupiński Zygmunt II |
| kierownik pracowni bakteriologicznej | kpt. lek. Stanisław Przyłęcki |
| kierownik apteki | por. mgr Chromiński Tadeusz Feliks |
| pomocnik komendanta ds. gospodarczych | kpt. Kunze Piotr |
| oficer gospodarczy | kpt. int. Zalfresso-Jundzilło Stanisław |
| dowódca plutonu gospodarczego | chor. Koliweszko Franciszek |
| Filia 2 Szpitala Okręgowego w Lublinie | |
| komendant filii | ppłk dr Bieniek Aleksander |
| oficer administracyjno-materiałowy | kpt. Raczkowski Emilian |
| Kadra zapasowa 2 Szpitala Okręgowego | |
| komendant kadry | ppłk dr Aleksander Tabidzie (Tabidze[c]) |
| lekarz kadry | kpt. lek. Tadeusz Karol Buczek |
| oficer mobilizacyjny | kpt. Franciszek Kasprowicz |
| oficer ewidencji personalnej | kpt. Michał II Kowal |
| oficer materiałowy | kpt. mgr Jarosław Józef Jasionowski |
| zastępca oficera materiałowego | chor. Jerzy Buk |
| dowódca kompanii szkolnej | kpt. Alojzy Józef Morawiec |
| dowódca 1 plutonu | por. Alfons Gerhard Schlabs |
| Żołnierze Szpitala – ofiary zbrodni katyńskiej | ||||
| Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
|---|---|---|---|---|
| Bober Antoni | por. rez. | lekarz | Katyń | |
| Brendel Henryk[12] | kapitan rez. | dr nauk medycznych | szpital w Lublinie | Katyń |
| Chomicki Antoni | kapitan rez. | lekarz okulista | Katyń | |
| Ciekot Władysław | kapitan rez. | dr nauk medycznych | Spółdzielnia „Zdrowie” Markowa | Katyń |
| Lisowski Tadeusz | por. rez. | lekarz dentysta | praktyka w Przasnyszu | Katyń |
| Michalski Stefan | ppor. rez. | farmaceuta, mgr | Katyń | |
| Parys Tadeusz | por. rez. | farmaceuta | wł. apteki w Kowlu | Katyń |
| Rajszys Ryszard | por. rez. | lekarz | Kasa Chorych w Poznaniu | Katyń |
| Rosen Samuel | kapitan rez. | lekarz | Katyń | |
| Schullman Józef | kapitan rez. | Katyń | ||
| Skrobiszewski Józef | mjr. posp. rusz. | lekarz | praktyka w Hrubieszowie | Katyń |
| Stachurski Henryk | por. rez. | lekarz | praktyka w Kowlu | Katyń |
| Sussman Ezechiel | por. rez. | farmaceuta | wł. apteki we Lwowie | Katyń |
| Święciński Bernard | ppor. rez. | lekarz | Ubezpieczalnia w Lutomiersku | Katyń |
| Woch Czesław | ppor. rez. | farmaceuta, mgr | Apteka w Warszawie | Katyń |
| Buczek Tadeusz[13] | kpt. lek. | żołnierz zawodowy | Charków | |
| Dutkiewicz Zygmunt | por. rez. | farmaceuta, mgr | Charków | |
| Galasiński Władysław[14] | ppor. rez. | dr nauk medycznych | praktyka w Nowej Wsi | Charków |
| Kahan Jakub | ppor. rez. | lekarz | praktyka w Warszawie | Charków |
| Kozłowski Zygmunt[15] | kapitan rez. | lekarz | (e) | Charków |
| Lapidus Abram Abe | por. rez. | lekarz | Charków | |
| Lewandowski Zygmunt | ppor. rez. | lekarz | praktyka w Warszawie | Charków |
| Milewski Tadeusz[16] | por. rez. | dr nauk medycznych | (e) | Charków |
| Oberländer Aleksander | ppor. rez. | lekarz | praktyka w Tarnowie | Charków |
| Ostruch Marian Jan | ppor. rez. | dr nauk medycznych | Charków | |
| Puchalski Jan[17] | kapitan lekarz | żołnierz zawodowy? | Charków | |
| Seroczyński Stanisław[18] | kapitan rez. | dr nauk medycznych | Charków | |
| Sztajnman Mordechaj | ppor. rez. | dr nauk medycznych | Charków | |
| Tabiński Józef | por. posp. rusz. | lekarz | Charków | |
| Wardyński Sławomir | ppor. rez. | lekarz | praktyka w Warszawie | Charków |
| Wejmer Eugeniusz | por. rez. | farmaceuta, mgr | kier. apteki w Niwce | Charków |
| Zaremba Alfons | ppor. rez. | lekarz | praktyka w Gnieźnie | Charków |
Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[19]
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[9].
- ↑ Kpt. lek. Przyłęcki Stanisław pełnił jednoczenie funkcję kierownika pracowni bakteriologicznej.
- ↑ Aleksander Tabidzie (ur. 18 stycznia 1889 roku[10]) wywodził się z byłej armii rosyjskiej. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 roku i 9. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. Był odznaczony Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi[11].
Przypisy
- ↑ a b Almanach oficerski 1923 ↓, s. 110.
- ↑ Almanach oficerski 1923 ↓, s. 105.
- ↑ Almanach oficerski 1923 ↓, s. 104.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 111 z 19 października 1924 roku, s. 622.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1004, 1027, 1078.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 318.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 13.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 891.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 189, sprostowano datę urodzenia mjr. lek. Aleksandra Tabidze z Szefostwa Sanitarnego OK II z „ur. 3 stycznia 1888” na „ur. 18 stycznia 1889”.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 368.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 308.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4694.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 5135.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 5933.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6490.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 7003.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 7233.
- ↑ Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Szpitale Okręgowe WP w 1939.jpg
Szpitale Okręgowe WP w 1939
Szpitale Okręgowe WP w 1939